Informacje o zmniejszającej się liczbie urodzin stały się tak banalne, że trudno już nimi zainteresować. Jednak  informacja o spadku liczby dzieci w wieku od urodzenia do 17 lat o ponad 4 mln, z 11.208 tys. w roku 1989 do 7.002 tys. w roku 2013 (czyli o ponad 37, 5%) jest poruszająca. Poruszająca dlatego, że wyjątkowo dobitnie ukazuje, jak szybko starzeje się nasze społeczeństwo.

Radykalnemu spadkowi liczby dzieci towarzyszy wzrost ich liczby pod nadzorem kuratora i w pieczy zastępczej.

Liczba dzieci w Polsce w wieku od 0-17 lat w latach 1989 – 2013 w tys.

Wydawałoby się, że w powodu malejącej liczby dzieci interwencje sądów we władzę rodzicielską ich rodziców będą rzadsze, podobnie jak umieszczanie ich poza rodziną biologiczną w pieczy zastępczej. Tymczasem daje się zauważyć wyraźny wzrost liczby małoletnich znajdujących się w rodzinach pod nadzorem kuratora. Jest to najprawdopodobniej świadectwo rosnącej niewydolności rodziców i trudności w spełnianiu zadań opiekuńczych. Obie dane świadczą o kryzysie polskiej rodziny.

Jeśli odsetek dzieci pod opieką sądów rodzinnych wzrósł z 18‰ w roku 1989 do 32‰ w roku 2012r., to trzeba się poważnie zastanowić, jakie działania społeczne powinny być podjęte by ten stan zmienić. To samo dotyczy rosnącego odsetka dzieci wychowywanych poza rodziną biologiczną, mimo wprowadzenia w życie ustawy o pieczy zastępczej, której jednym z zasadniczych celów miało być zmniejszenie liczby dzieci wychowywanych poza rodzinami naturalnymi. 

Wykres 1 i 2 opr. T. Jedynak na podstawie: http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/L_podst_inf_o_rozwoju_dem_pl_do_2013.pdf
oraz danych Wydziału Statystyki Ministerstwa Sprawiedliwości i GUS

Antoni Szymański

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.