Rwanda padła ofiarą polityki uzależniającej przyznawanie pomocy finansowej ubogim państwom od wprowadzania przez nie programów antyludnościowych. Ustawę legalizującą aborcję przyjął już parlament.

Obecnie ustawa czeka tylko na podpis prezydenta Paula Kagame. Do tej pory rząd umożliwił korzystanie Rwandyjczykom z bezpłatnej sterylizacji i środków wczesnoporonnych. Równocześnie  w kraju prowadzona jest kampania promująca model „nowoczesnej” rwandyjskiej rodziny, czyli maksymalnie z trojgiem dzieci.

Parlament opowiedział się za rozwiązaniem zezwalającym na aborcję w trzech sytuacjach: gwałtu, kazirodztwa oraz zagrożenia zdrowia fizycznego i psychicznego matki. Odrzucił zaś proponowaną przez niektóre środowiska aborcję na życzenie.

- Ustawa czeka na podpis prezydenta. Jest to jednak kwestia formalna, ponieważ rwandyjski rząd z prezydentem na czele popiera rozwiązania proponowane przez międzynarodowe organizacje, których jest zakładnikiem - mówi pracujący w Rwandzie, o. Maciej Jaworski OCD.
 
Misjonarz podkreśla, że przyczyn wprowadzenia prawa aborcyjnego nie należy szukać w zmieniającym się społeczeństwie, które w druzgoczącej większości jest przeciwne aborcji, ale w zewnętrznych wpływach organizacji międzynarodowych pod egidą ONZ.

- Dla rwandyjskiej opinii społecznej świat Północy nie kojarzy się już z misją cywilizacyjną tylko z neokolonializmem i szantażem ekonomiczno-moralnym. Międzynarodowa machina, która dzierży miliardowe budżety pomocowe dystrybuowane przez różne swoje agendy wywiera presję na kraje szukające pieniędzy na rozwój. Logika jest prosta: my wam dajemy pieniądze, wy ustalacie prawa, jakich my sobie u was życzymy - podkreśla karmelita.

Kościół katolicki w Rwandzie, Burundi i Demokratycznej Republice Konga wielokrotnie występował w obronie życia, wskazując m.in. na niekorzystne dla Afryki ustalenia tzw. protokołu z Maputo. Troska o zabezpieczenie zdrowa matki i dziecka utożsamiona jest w nim z prawem do aborcji.
 
Agata Bruchwald
Źródło: radiovaticana.org
fot. sxc.hu