Jednym z wielu feministycznych zabobonów, szkodliwych dla kobiet, jest rozpowszechniany przez feministki zabobon nakłaniający kobiety do przygodnych relacji seksualnych.

Feministki promują postawę takiej autodestrukcyjnej swobody seksualnej, głosząc, że monogamiczne związki i zbliżenie tylko z ukochanym mężczyzną są patriarchalnym zniewoleniem. Wiele kobiet mających traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie, zgodnie z feministyczną propagandą, zamiast rozwiązać swoje problemy z przeszłości, wyzwolić się z kompleksu niższości, zagłusza ból wynikający z traumy przygodnym seksem. Krótkotrwałe poczucie kontroli i wartości na dłużą metę pogłębia ból i problemy, a seks staje się dla kobiet z problemami zachowaniem autodestrukcyjnym. Jedną z takich kobiet jest bohaterka filmu „Ojcowie i córki”, który można zobaczyć na ekranach polskich kin.

Poruszenie tak istotnego problemu społecznego, w sposób ewidentnie naruszający polityczną poprawność jest ogromną zaletą filmu. Dodatkowo historia ukazana w obrazie wzrusza i trzyma w napieciu.

Film rozgrywa się współcześnie i dwie dekady wcześniej. Wydarzenia z 1989 roku są przyczyną traumy głównej bohaterki Katie. Jej ojciec, znany pisarz, w trakcie jazdy samochodem spowodował wypadek, w którym zginęła mama małej Katie. Poczucie winy wpędza ojca dziewczynki w ciężkie zaburzenia psychiczne, których objawem są niekontrolowane skurcze mięśni. Ojciec na czas kilkomiesięcznego leczenia powierza swoją córkę siostrze zabitej żony. Ta jednak, po skończonym leczeniu ojca, nie chce oddać dziecka.

Po dwu dekadach młoda Kate studiuje psychologię i pracuje jako terapeutka w pomocy społecznej. Traumatyczne przeżycia z dzieciństwa powodują, że młoda, atrakcyjna i wykształcona kobieta, ma kompleks niższości, odczuwa strach przed zaangażowaniem emocjonalnym i potrzebę kontroli rzeczywistości.

Swoje problemy próbuje tłumić przygodnymi kontaktami seksualnymi. Krótkotrwałe poczucie bycia ważną dla wykorzystujących ją mężczyzn, kontroli nad nimi, tylko na chwilę łagodzi jej ból. Zgodne z feministycznymi zabobonami, przygodne relacje seksualne nie tylko bowiem nie rozwiązują jej problemów, ale pogłębiają je i sprawiają, że młoda kobieta marnuje swoje życie i cierpi.

Współczesny, autodestrukcyjny styl życia nieszczęśliwej młodej kobiety ukazany jest w kontrze do bezpieczeństwa jakiej dawała jej miłość ojca. Do samego końca filmu widz w napięciu oczekuje na to, jak potoczą się losy bohaterki w jej dzieciństwie i w życiu dorosłym.

W rolę ojca głównej bohaterki wcielił się Russell Crowe (znany z takich filmów jak: „Noe: Wybrany przez Boga”, „Źródło nadziei”, „Człowiek ze stali”, „Les misérables: Nędznicy”, „Robin Hood”, „Stan gry”, „W sieci kłamstw”, „American Gangster”, „Człowiek ringu”, „Pan i władca: Na krańcu świata”, „Piękny umysł”, „Gladiator”, „Dowód życia”, „Informator”, „Tajemnice Los Angeles”).

Odtwórczynią dorosłej głównej bohaterki jest Amanda Seyfried (znana z takich filmów jak: „Piotruś. Wyprawa do Nibylandii”, „Ted 2”, „Milion sposobów, jak zginąć na Zachodzie”, „Wielkie wesele”, „Les misérables: Nędznicy”, „Dziewczyna w czerwonej pelerynie”, „Listy do Julii”, „Zabójcze ciało”, „Mamma Mia!”, „Trzy na jednego”, „Dziewięć kobiet”, „Wredne dziewczyny”).

W rolę małej głównej bohaterki wcieliła się 12 letnia Kylie Rogers (znana z takich filmów jak: „Mojave”, „Stacja kosmiczna 76”, „Mob City”).

Jan Bodakowski

WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.