Piątek - J 15, 9-17

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej. Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.

Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

Oto słowo Pańskie.

Na czym skupiamy nasze codzienne życie? Czemu poświęcamy nasze myśli? Ile czasu myślimy o czymś, czy o kimś konkretnym?

Dbamy o pracę, dom, o pasje, znajomości, o rozwój na wielu płaszczyznach… I ciągle nie jesteśmy w pełni radośni. Owszem, odczuwamy zadowolenie, satysfakcję, ale one mijają. Wewnętrznie czujemy, że coś się nieustannie w nas kłóci.

Bo my nie jesteśmy stworzeni do realizacji siebie, ale do Miłości!

Kompletnie nie jest ważne, czy odniesiemy jakikolwiek sukces, czy ludzie o nas myślą tak, jakbyśmy chcieli, czy potrafimy wiele, czy całkiem mało… My po prostu pragniemy być kochani i kochać!

Miażdżące jest wyznanie Miłości Chrystusa: Jak Mnie Ojciec kocha, TAK SAMO Ja was kocham!

Czy my rozumiemy, co wyznał nam Bóg? Czy my to słyszymy???

Jego radość… co to znaczy? On umiera na krzyżu dla naszego wyzwolenia, bo nabałaganiliśmy. Oto pełnia cierpienia! …A mówi nam o Jego radości, którą chce nam dać! Jak to nas cudownie przekracza w nieskończoność! Jak dobrze nam z tym!

Czy jesteśmy w stanie to pojąć rozumem? A czy musimy zawsze wszystko rozumieć?

My nie jesteśmy wszechrozumiejący. My jesteśmy wybrani! Wszyscy, to znaczy każdy! Wybrany do Miłości!

Co to oznacza dla naszego życia? Po co mamy życie?

Po prostu, aby kochać. Jezus nam to przykazuje więc jest dla nas najlepsze. To jest realizm życia.

Życie nie jest po to, aby je trzymać dla siebie – to przecież takie nudne!!!

My mamy życie po to, aby je oddawać! O! To jest dopiero ciekawe! Cudowne!

I mimo wielu ziemskich trudów z tym związanych, prawdziwie jest radosne!

My pragniemy oddawać nasze życie naszym dzieciom, naszej żonie, mężowi, naszym przyjaciołom, współpracownikom… po prostu ludziom! Oddawanie naszego życia jest dla nas ludzi naturalne! To jest właśnie Miłość!

Zanurzeni w bezgranicznej Miłości Ojca, ukochani przez Niego na równi z całą Trójcą Przenajświętszą, my w głębi serca pragniemy oddawać życie także i za naszych wrogów. Nie bójmy się tej pięknej Prawdy o naszej naturze, która jest na obraz Boga – najbliższego Przyjaciela!

Fot. www.parafia.chrobierz.info