Wielka Sobota - Milczenie Ewangeliczne o Miłości w Męce Jezusa Chrystusa.

Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł:  Pragnę. Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: Wykonało się! I skłoniwszy głowę wyzionął ducha.

Ten ocet jest bardzo ważną informacją dla nas.

Zobacz na Jezusa Chrystusa. Mówi: PRAGNĘ – to znaczy Ja – Jezus Chrystus mam pragnienia, wszystkie te, które mają ludzie! Całym Moim człowieczeństwem po prostu pragnę!

A otrzymuje… ocet.

Ocet nie może ugasić pragnienia.

Ale właśnie ten ocet, o którym napisano, staje się dla nas ogromnie ważną informacją! On pokazuje nam, kiedy nasze człowieczeństwo osiąga Boski poziom!

My ludzie nie chcemy byle czego! Nie lubimy żyć w połowie! Czasem nam się wydaje, że to, co robimy, jest jakimś naszym spełnieniem. Jednak już po chwili okazuje się, że marzenia spełnione, wcale nas nie zadowalają. Poszukiwania trwają dalej. Mogą trwać aż do śmierci, ale wtedy oznacza to, że zmarnowaliśmy dużo czasu.

Jest jeden, jedyny kres szukania spełnienia.

To Krzyż Jezusa Chrystusa. Nie ma innego kresu. Po prostu nie istnieje!

Pod Jego Krzyżem każdy z nas musi się rozsypać w popiół i dać się ulepić z prochu w akcie stworzenia mesjańskiego na nowo! W wolny sposób możemy się na to zdecydować.

Wtedy ocet, podany Chrystusowi, staje się światłem dla całego naszego rozumienia życia!

Zobacz to jeszcze raz: Jezus Chrystus mówi: PRAGNĘ – mam pragnienie w całym swoim człowieczeństwie!

Odpowiedzią na to ludzkie pragnienie jest… ocet, który nie ugasi nigdy pragnienia. Nie może!

Ale właśnie po TYM momencie, po otrzymaniu czegoś ze świata, czegoś co nie może zrealizować pragnienia, właśnie po tym następuje spełnienie Miłości do końca! Misja dokonała się!

Co to oznacza dla nas? Jaki ślad, po którym możemy niezdarnie uczyć się iść na drodze naszego życia?

To proste: celem naszych ludzkich pragnień nie jest spełnianie ich! Kto nam powiedział, że nasze pragnienia mają być realizowane?

Nasze pragnienia mają być odkrywane i oddawane Bogu! To jedyny cel naszych pragnień – ODDAWANIE ICH! Nie ma dla nich innego przeznaczenia!

Ten świat jest o smaku octu. Nic więcej nie znajdziemy w doczesności dla naszych pragnień. Nie ugasimy pragnienia. Tu jest zawsze tylko ocet!

Ale piękno tego świata polega na tym, że jest on nieustannie przeniknięty światem nadprzyrodzonym! Dlatego, oddając wszystkie pragnienia Chrystusowi, rozeznajemy, że naszym największym pragnieniem jest oddać życie za drugiego.

To pragnienie oddane Bogu otwiera przed nami przestrzeń, o której teraz już można tylko zamilknąć, by w tym milczeniu słuchać o tym od samego Jezusa Ukrzyżowanego… Amen.

Fot. www.parafia.chrobierz.info