Masoneria jest jednym z tematów tabu. Zazwyczaj poruszają go albo w hagiograficznych publikacjach o masonerii sami masoni przynależący do establishmentu, albo - ku zgorszeniu wielu - rozemocjonowani przeciwnicy masonerii, wyrugowani z debaty publicznej przez establishment. Szkoda bo temat ten jest ciekawy, dotyczy historii naszej cywilizacji, a cenzurowanie go nie sprzyja racjonalnej refleksji. W ostatnich latach pojawiło się kilka anty masońskich publikacji, które są ciekawym przyczynkiem do dyskusji nad rolą wolnomularstwa we współczesnym świecie. Różokrzyżowcy Korzenie masonerii tkwią w gnozie i w działalności gnostyków. Spadkobiercami gnostyków byli różokrzyżowcy (których mitycznym założycielem miał być niemiecki mag żyjący na przełomie XIV i XV wieku Christian Rosenkreuz). Celem różokrzyżowców była synarchia czyli połączenie władzy politycznej i religijnej (do dziś celem większości tajnych stowarzyszeń jest globalna tyrania synarchiczna). Największym wrogiem różokrzyżowców był Kościół katolicki. Swoją działalność różokrzyżowcy kontynuowali pod szyldem masonerii. Symbolem różokrzyżowców krzyż wpisany w czerwoną różę (identycznym emblematem posługiwał się Luter, również członek różokrzyża). Różokrzyżowcy wierzyli w boska naturę człowieka. Różokrzyżowcem był czeski protestant Jan Amos Comenius, który postulował likwidację państw narodowych, ujednolicenie edukacji, globalną dyktaturę oświeconych, ekumenizm jako drogę do zjednoczenia religii, wykorzystanie religii i edukacji do indoktrynacji i szkodliwość katolicyzmu. W XVIII wieku niemieccy różokrzyżowcy uznający się za dziedziców templariuszy przekształcili się w ryt masonerii Ścisłą Obserwę zrzeszającą pangermańską elitę (na czele z cesarzem Wilhelmem II). Ścisłej Obserwie podlegał Ryt Szkocki Poprawiony. W XIX wieku różokrzyżowcy i inne tajne stowarzyszenia odrodziły się w Europie (w duchu proglobalistycznego sprzeciwu przeciw amerykańskiej dominacji). Uczniem różokrzyżowców był Paul Roza twórca katolickiego modernizmu, kontynuator kabalistyki, heretyk odrzucający tradycyjne nauczanie katolickie, zwolennik nowego ekumenicznego kościoła. Masoneria Masoneria (jedna z najważniejszych tajnych organizacji, podległa innej tajnej organizacji) w swoich wierzeniach uznawała katolicyzm za szkodliwy zabobon, a za prawdziwą wiarę gnozę i okultyzm (połączanie gnozy, spirytyzmu, kabały, teozofii, wierzeń różokrzyżowców i parapsychologii). Masoni dążyli do stworzenia globalnej religii mającej być instrumentem walki z katolicyzmem. Do stworzenia globalnej religii miał według zamysłów masonów przyczynić się sam Kościół katolicki oczyszczony z katolicyzmu i ideowo zbieżny z masonerią. Współczesna masoneria została ujawniona 24 czerwca 1717 roku przez Andersona. Reformatorem amerykańskiej masonerii był gubernator terytoriów indiańskich i generał konfederacji Albert Pike współzałożyciel (wraz z innymi masonami) Ku Klux Klanu. W 1843 powstała loża żydowska B'nai B'rith. W 1872 Ryt Szkocki i B'nai B'rith wzajemnie się uznały. XIX wiek był czasem tryumfu masonerii w Europie. W Niemczech Bismarck realizował masońską politykę niszczenia katolicyzmu i prześladowania katolików. Niemiecki kulturkampf miał na celu zwalczanie katolicyzmu i tak zwany kapitalizm państwowy czyli przejmowanie przez państwo kontroli nad przedsiębiorstwami prywatnymi. Za Bismarcka Niemcy były instrumentem masońskiej polityki. W 1880 roku w samym tylko Lipsku było 42.000 masonów w 436 lożach. Masoni byli wspierani przez monarchię. Bratem 32 stopnia był również ideolog anarchizmu, przyjaciel Mazziniego Bakunin. Masonami byli także Edmund de Amicis autor „Serca" i Carlo Collodi autor „Pinokia" (masońskiej alegorii z elementami antykatolickimi). Martynizm W XVIII wieku powstał zakon martniczny – Zakon Rycerzy Kohenów. Nazwę przyjął od swojego założyciela portugalskiego Żyda i różokrzyżowca Martineza de Pasqually. Celem martynizmu była teokratyczna globalna synarchia (połączenie władzy religijnej i politycznej), likwidacja katolicyzmu (na drodze jego infiltracji i wewnętrznej destrukcji) i przekształcenie się w istoty boskie (tak jak to według martynistów miał zrobić Jezus). W Rosji pod koniec XIX wieku rosyjski dwór carski był przesiąknięty duchem masońskim (zwłaszcza martynizmem). Car zapraszał na swój dwór magów martynistycznych. W 1905 car z małżonką uczęszczali na spotkania loży martynistów. Iluminaci Pod koniec XVIII wieku masonerie (szczególnie masoński ryt Ścisłą Obserwę i podległy jej Ryt Szkocki Poprawiony) zinfiltrowali iluminaci (czyli Oświeceni). Iluminaci zostali powołani do życia przez Adama Weishaupta 1 maja 1776 roku. Nosili nazwę Ordo Illuminati Germaniae. Symbolem Oświeconych była ścięta piramida z wszechwiedzącym okiem na szczycie (identyczna z tą znajdująca się na dolarowych banknotach). Weisshaupt współpracował z hrabią Alessandro di Cagliostro. Celem Weisshaupta była permanentna rewolucja i zniszczenie dotychczasowego ładu. Organizacja iluminatów była hierarchiczna, poszczególne stopnie były izolowane od siebie. Zakazane było mówienie o organizacji i jej działaniach. Sekta miała trzy klasy dzielące się na stopnie. W pierwszej klasie były stopnie: nowicjusza, minervala, mniejszego iluminata. W drugiej: wolnomularza, zwykłego rycerza, rycerza szkockiego. W trzeciej: kapłana, regenta, magnusa, króla. Członkowie sekty składali przysięgę milczenia i lojalności. Za zdradę karano śmiercią. Celem tego stowarzyszenia była likwidacja: dotychczasowych władz, patriotyzmu, armii narodowych, instytucji rodziny, przynależności dzieci do rodziców (iluminaci chcieli kolektywnego wychowania dzieci), małżeństwa (miłość do rodziny była uznawana za przeszkodę w miłości do całej ludzkości i stworzenia globalnego kolektywu), moralności i religii. Sekta ta domagała się likwidacji instytucji prywatnej własności (i prawa spadkowego). Iluminaci dążyli do rozpłynięcia się jednostki w kolektywie. Sekta uznawała, że cywilizacja jest zła i należy powrócić do stanu natury. Powrót taki zapewni ludziom szczęście i wolność, nowy porządek miał zastąpić stary ład. Przeszkodą w powrocie do natury miało być prawo własności (będące źródłem wszelkiego zła – pogląd ten przejęli komuniści). Bóg zadaniem iluminatów wadliwie stworzył świat, a oni, oświeceni stworzą nowy świat wolny od błędów Boga. Iluminaci głosili, że Jezus był rewolucjonistą który pierwotne znaczenie swojej nauki ukrył pod pozorem religii (pierwotne znaczenie znać miała masoneria). Celem iluminatów była likwidacja religii (w zamian miano czcić rozum). Religie zamierzano zniszczyć poprzez stopniowe wyzwalanie chrześcijan od nakazów religijnych (iluminaci właśnie w tym celu mieli stworzyć protestantyzm) i danie ludziom perspektywy raju na ziemi. Planowali przejecie władzy nie tylko przez rewolucję, ale i na drodze ewolucji, dzięki ścisłej wzajemnej lojalności. Iluminaci byli bardzo lewicowi (w centrum masonerii była masoneria szkocka, po prawej stronie Ścisła Obserwa). Dziedzicem iluminatów stał się komunizm, Karol Marks (członek bliskiej iluminatom Ligi Ludzi Sprawiedliwych) skodyfikował i uwspółcześnił program iluminatów. Pomimo oficjalnej likwidacji w 1785 roku iluminaci działali dalej w konspiracji - finansowani przez oligarchów realizowali swoje cele organizując wszelkie rewolucje w XIX wieku. Iluminaci przygotowali kadrowo i propagandowo rewolucję francuską. Dotowała ich światowa finansjera. W 1785 w Bawarii zakazano działalności iluminatów po tym, jak w czasie jazdy konnej z listami posłaniec iluminatów został rażony piorunem, a jego wiezioną przez niego korespondencję znaleźli funkcjonariusze policji i władzy. W listach iluminaci omawiali swoja współpracę z Żydami, masonami i między sobą, planowali rewolucję we Francji. Rządy innych krajów zignorowały plany iluminatów. Zbrodniczość planów iluminatów potwierdził w Watykanie Cagliostro oraz w 1793 Abbe Barrvel w „Pamiętnikach ilustrujących historie Jakobinów" i w 1797 dopuszczony do ich tajemnic profesor John Robinson autor wydanej w Wielkiej Brytanii książki „Dowody spisku". Iluminaci po wpadce w Bawarii musieli emigrować do Francji. Ich celem stała się walka z monarchią. Iluminaci działający we Francji (wraz z innymi tajnymi stowarzyszeniami pod nazwą Jakobinów – od sali klasztoru Jakobinów wynajmowanej na spotkania przez rewolucjonistów) głosili potrzebę zniszczenia monarchii i innych instytucji starego ładu, wprowadzenia nowego światowego porządku i utworzenia republiki powszechnej. By wywołać rewolucję francuską doprowadzili manipulacjami na rynku zbożowym do deficytu zboża i głodu. Bojówki jakobinów podburzały prowincje do mordowania bogatych (którzy w propagandzie prowokatorów mieli być wrogami króla). Terror (będący wzorem dla komunistycznej tyrani i nazistowskiego terroru), mordy, bluźnierstwa i demoralizacja seksualna rozlały się na całą Francję. Rewolucja doprowadziła Francję do ruiny. Rewolucjoniści, by rozwiązać sztucznie wywołane przez siebie bezrobocie planowali depopulację Francji z 18 do 8 milionów mieszkańców (dziś palny depopulacji snuje ONZ). W rewolucyjnej Francji miejsce starej arystokracji zajęła nowa, rewolucyjna – iluminaci uważali, że tylko oni są oświeceni i zdolni do pełnienia władzy. Po śmierci Weishaupta w 1838 roku kolejnym przywódcą iluminatów był Giuseppe Mazzini (karbonariusz, który by zniszczyć Państwo Kościelne doprowadził do stworzenia zjednoczonych Włoch, wyrzynając przeciwną temu ludność na półwyspie apenińskim). Członkiem organizacji podległej iluminatom (Ligi Sprawiedliwych) był Karol Marks, który w swoich pracach zawarł społeczne i polityczne postulaty iluminatów. W 1920 Winston Churchill twierdził, że istnieje spisek ciągnący się od iluminatów do komunistów. Karbonariusze Twórcą sukcesu masonerii we Włoszech był Giuseppe Mazzini. Mason Wielkiego Wchodu, syn jakobity, karbonariusz, członek iluminatów (podobnie jak inni karbonariusze), wyznawca reinkarnacji, rewolucjonista (współpracował z przyszłymi marksistami żydowskiego pochodzenia w tym Henrym Mayerem Hyndmanem, który z córką Marksa założył „Federacje Demokratyczną"), wróg chrześcijaństwa, założyciel ruchu „Młoda Europa". Karbonariusze zostali założeni przez masonów w 1815 roku. Ich celem było całkowite zniszczenie chrześcijaństwa (a w szczególności katolicyzmu) i paneuropejska rewolucja. Innym znanym włoskim masonem był Giuseppe Garibaldi wspierany przez brytyjską masonerię. Garibaldi zwalczał katolicyzm, dążył do równouprawnienia Żydów, laicyzacji szkolnictwa, doprowadził do objęcia księży obowiązkową służbą wojskową, propagował kremację zwłok. Większość budżetu Piemontu, który jednoczył Włochy, szła na armię. Zjednoczenie przyniosło mieszkańcom półwyspu nędzę i terror. Agresja Piemontu zniszczyła państwo kościelne wraz z jego dobrobytem. Pochodząca z przymusowego poboru armia Piemontu zajmowała się głównie likwidacją spontanicznego oporu przeciw „jednoczeniu Włoch" i eksterminacją ludności cywilnej. W zjednoczonych przez masonów Włoszech znacjonalizowane (na mocy ustaw z 1850 i 1855 roku) kościelne majątki przejmowali latyfundyści, którzy doprowadzali do ruiny chłopstwo (chłopi przez wieki byli przez Kościół bronieni przed samowolą bogaczy), zlikwidowano zakony, konfiskowano majątek Kościoła, plądrowano świątynie, znieważano Eucharystię, prześladowano i mordowano katolików, zlaicyzowano szkolnictwo. Karbonariuszem był Napoleon III prowadzący antykatolicką politykę zgodną z interesami masonerii. Tożsamość masońska Według masońskich legend założycielem masonerii był budowniczy Świątyni Jerozolimskiej Hiram Abif. Masoneria jest organizacją hierarchiczną, której członkowie są systematycznie i w tajemnicy wtajemniczani przez przełożonych w okultyzm i new age. Pomimo że masoneria oficjalnie neguje swój religijny charakter w rzeczywistości jest okultystyczna, kultywuje starożytne religie i misteria, promując new age, uznając magię za naukę, na wyższych stopniach wtajemniczenia ukazuje wtajemniczonym swój kult Lucyfera, swój lucyferianizm zwany palladyzmem (Albert Pike jeden z twórców amerykańskiej masonerii pisał, że istotą masonerii jest lucyferianizm, oraz że Lucyfer bóg dobra i światła jest antytezą Adonai boga zła i ciemności, Lucyfer i Adonai prowadzą nieustanna walkę). Według masonów dobro i zło jest wzajemnie powiązane. Równolegle z lucyferianizmem masoneria neguje istnienie osobowego szatana, głosi że jest to siła, a Bóg zaplanował grzech pierworodny. Dla masonerii satanistyczna teologia dziejów jest bardzo ważna. Masoneria przygotowuje się na nadejście antychrysta. Celem masonerii jest zniszczenie katolicyzmu i ładu społecznego opartego na chrześcijaństwie. Tożsamość religijna masonerii objawia się w jej symbolice. Symbolem 33 stopnia masońskiego wtajemniczenia jest Feniks (symbol odrodzenia, pełnego oświecenia, napełnienia mocą). Feniks (a nie orzeł) był pierwotnie symbolem USA (innym masońskim symbolem USA była piramida bez sklepienia, nad którą znajduje się trójkąt z okiem, czyli ukoronowanie piramidy - mistrz masoński; piramida ma według masonów pochodzić z Atlantydy). Na wielkiej pieczęci Stanów Zjednoczonych są masońskie dewizy „E Pluribus Unum" i „Novus Ordo Seclorum", podobnie na banknotach dolarowych znajdziemy wiele masońskich symboli. Obecność masońskiej symboliki w symbolice USA odzwierciedlała dominującą rolę masonerii w tworzeniu USA. Masonami byli założyciele USA: Thomas Jefferson, John Adams, Benjamin Franklin. Rola masonerii we świecie Masoński nowy światowy ład ma być synarchią (czyli teokracją masonów) w którym rasa wyższa (masoni) będzie dominować nad rasowo niższym pospólstwem. Masońska „wolność" jest wyzwoleniem człowieka od tyrani Kościoła i władz niedemokratycznych (symbolicznie te wartości symbolizuje statua wolności zaprojektowana przez masona Gustawa Eiffela). Masoneria zwalczała więc monarchię i zwalcza Kościół katolicki (poprzez fizyczną eksterminacjęi tajną infiltrację, tak by skaptować kapłanów). Orężem do walki z katolicyzmem stała się dla masonerii laicka, powszechna, publiczna edukacja. Edukacja traktowana jest też masonerię jako instrument indoktrynacji dzieci. Mason Simon Bolivar (założyciel Boliwii) doprowadził do rewolucji w Wenezueli, Ekwadorze i Peru. Świadomy tego ojciec Maksymilian Kolbe stworzył Milicję Niepokalanej, aby walczyć z antykatolicką agresją tajnych stowarzyszeń. Zdominowany przez masonów sąd najwyższy w USA w latach 1940 – 1970 przyjmował ustawodawstwo antyreligijne. Celem masonerii stało się instrumentalne wykorzystanie Kościoła dla swoich masońskich celów. Trumfem masonerii były posoborowy modernizm w Kościele katolickim (masońskie nauki głoszą moderniści i progresiści promujący rozdział Kościoła i państwa, modernistyczni hierarchowie wspierali masonerię wbrew stanowisku Kościoła katolickiego – stanowisku potwierdzonego stanowiskiem Kongregacji Nauki Wiary z 1981 roku). Doświadczenie spustoszenia Kościoła skłoniło nawet kardynałów do wyboru Jana Pawła II, a nie włoskich kandydatów podejrzewanych o przynależność do masonerii. W dziele niszczenia cywilizacji chrześcijańskiej masoneria blisko współpracowała z komunistami. B'nai B'rith Najważniejszą organizacja masońską jest B'nai B'rith. Tę masonerię tylko dla Żydów założyli w Nowym Jorku w 1843 żydowscy masoni z Niemiec. Bardzo szybko zaczęła się ona rozwijać w USA i w krajach Europy Środkowej. Celem B'nai B'rith stała się walka z antysemityzmem (jawnym lub utajonym), podtrzymywanie tradycji i kultury żydowskiej, działalność wśród młodzieży. Zdaniem Epiphaniusa „Masoneria, Pilgryms Society, Komisja Trójstronna i CFR" są jedynie pasami transmisyjnymi dla arystokracji żydowskiej jaką jest B'nai B'rith". W działalności B'nai B'rith widoczny ma być mesjanizm żydowski zakładający, że Żydzi „w oczekiwaniu na czasy mesjańskie, kiedy to nastąpi ubóstwienie narodu żydowskiego, mają pewną duchową misję do spełnienia względem gojów (tzn. nie żydów), a mianowicie ''oświecenie'' ich poprzez wpojenie im pewnych zasad Talmudu". B'nai B'rith widzi więc swoja rolę w byciu pasterzami ludzkości. B'nai B'rith liczyć ma 600 tysięcy członków w 58 krajach, jest akredytowana przy ONZ i Radzie Europy (gdzie ma głos doradczy), dyktuje warunki na amerykańskiej scenie politycznej (szczególnie liczni byli przedstawiciele B'nai B'rith w administracji Busha i Clintona). Instrumentem B'nai B'rith jest Anti-Defamation League (Liga Przeciw Zniesławieniu) oraz młodzieżówki B'nai B'rith Youth Organization i Hillel. B'nai B'rith podlegają wszystkie amerykańskie organizacje żydowskie zrzeszone w AIPAC. ADL zbiera dane o aktach, które uznaje za antysemickie, antysyjonistyczne i stanowiących przeszkodę w realizacji polityki B'nai B'rith. Działalność ta skutecznie zakneblowała usta krytykom polityki Izraela. Działania ADL prócz monitoringu przeciwników obejmują propagandę, edukację, kontakty z władzami i establishmentem. Opór antymasoński Masoneria jest organizacją potępioną kilkaset razy w dokumentach Kościoła katolickiego (Kościół oskarżał masonerie o dążenie do zniszczenia cywilizacji). W USA z masonerią walczyło dwóch prezydentów John Qvincy Adams i Millard Fillmore.