5 czerwca 1943 r. banda UPA zaatakowała wieś Chiniówka położoną w powiecie zdołbunowskim województwa wołyńskiego. Banderowcy zamordowali tego dnia setkę Polaków i spalili kilkadziesiąt zbudowań. Chiniówka była wsią w większości zamieszkaną przez ludność polską, tylko kilka rodzin było ukraińskich. Z powodu powtarzających się w okolicznych wsiach nocnych napadów, od marca 1943 r. Polacy z Chiniówki nocowali poza swoimi domami. Bezpieczeństwa pilnowały warty złożone z mężczyzn uzbrojonych w widły i siekiery. 5 czerwca 1943 r. napastnicy otoczyli Chiniówkę. Alarm wszczęty przez warty wywołał panikę, mieszkańcy próbowali ratować się ucieczką, przede wszystkim do lasu. Uciekających ścigano i mordowano, w rezultacie zabito 100 osób. Spalono kilkadziesiąt zagród, ocalał tylko budynek szkoły. Ci, którzy uniknęli rzezi, pochowali zabitych w zbiorowej mogile. Część z nich ewakuowała się później do Mizocza i Ostroga. Pozostali ukrywali się w jaskiniach położonych wokół Chiniówki. Kilka z tych osób zostało w późniejszym czasie schwytanych i zabitych przez banderowców. Ukrywanie się w jaskiniach trwało do nadejścia Armii Czerwonej na początku 1944 r. opr. Paweł Brojek Źródła: Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko: Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945 Grzegorz Motyka, "Ukraińska partyzantka 1942-1960", Warszawa 2006