Miedzy Płońskiem a Warszawą (50 km od centrum stolicy i godzinę jazdy samochodem), nad brzegiem Wisły leży Czerwińsk nad Wisłą. Miejscowość malutka, ale za to z wspaniałymi zabytkami. Jedna z tysięcy polskich miejscowości pięknych, bliskich, ale zdecydowanie zapomnianych i nieznanych większości Polaków. Od XII wieku w Czerwińsku nad Wisłą rezydowali w klasztorze kanonicy regularni. Zakon znajdował się już wówczas pod opieką papieża Hadriana IV. Miejscowość była ważnym punktem na szlaku handlowym między Pomorzem a Mazowszem, oraz punktem oporu przeciwko agresji Prusów, Jaćwingów i Litwinów. To właśnie w Czerwińsku nad Wisłą w 1410 król Jagiełło zdążając na czele wojsk Polskich na bitwę pod Grunwaldem spotkał wojska litewskie. W 1419 roku w Czerwińsku toczyły się „rokowania z posłami króla Eryka Pomorskiego". W 1422 Jagiełło wydał w Czerwińsku kolejne przywileje dla szlachty, które były fundamentem rozwoju polskiej demokracji szlacheckiej. Prawa miejskie najpierw zyskała w XIV wieku część biskupia miejscowości, a w XVI wieku część klasztorna. W 1647 za cudowny uznany został znajdujący się w klasztorze obraz Matki Boskiej Czerwińskiej. Przez lata miasto niszczyły pożary i powodzie. Zagładą dla Czerwińska był potop szwedzki, kiedy to z 1500 domów ocalało 40. Po rozbiorach Rzeczpospolitej Czerwińsk stał się częścią zaboru pruskiego, potem Księstwa Warszawskiego, po upadku Napoleona - zaboru rosyjskiego. Najważniejszym zabytkiem Czerwińska nad Wisłą jest istniejący już w XII wieku klasztor i romański kościół Najświętszej Marii Panny. Budynki na przestrzeni wieków były wielokrotnie przebudowywane, a w XX wieku restaurowane. Bogate zdobienia kościoła powstałe na przestrzeni wieków są skarbnicą zabytków historii sztuki i motywów z nauczania Kościoła.        Fot. Jan Bodakowski