Poniedziałek - Mt 19, 27-29.

Piotr powiedział do Jezusa: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?».

Jezus zaś rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście pokoleń Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy».

Oto słowo Pańskie.

Piotr jak zwykle w swoim człowieczeństwie, ma typowe ludzkie pytanie, które zadaje w naszym imieniu. Nie łudźmy się, że sami nie robimy kalkulacji, czy mi się coś opłaca, czy nie!

Od razu sobie odpowiedzmy, w kategoriach tego świata: Służba Bogu nam się nie opłaca!

Najczęściej nie będzie docenienia, bez pochwały, będzie wiele zranień, wyszydzeń. Jeszcze więcej zranień i konfliktów będzie, gdy zaczniemy służyć ludziom w Kościele w jakiś konkretny bardzo sposób. Będą nieporozumienia zarówno od najbliższych, jak i brak wsparcia tam, skąd powinien być.

Zobaczmy misję Chrystusa! Nie było ani jednego momentu, w którym by Mu się ta misja jakkolwiek opłacała. W ziemskiej kalkulacji nie ma korzyści. Jednak rozmowa z Ojcem, która bardzo często jest opisywana na stronach Ewangelii, jest kluczem do widzenia wszystkiego w skali wiecznej.

Opuścić dom, braci, siostry, matkę a nawet dzieci to znaczy oddać swoje życie Bogu najpierw, właśnie w tym miejscu gdzie jesteśmy, pomiędzy tymi, z którymi jesteśmy. Czasem wymaga to wręcz dosłownych rozstań, a czasem ogromnych cierpień. Jedno jest ważne, abyśmy zobaczyli, że każdą relację, w której jesteśmy, mamy oddawać Bogu. On ma ją prowadzić. To oznacza porzucać siebie i swój egoizm w relacjach. Czasem Bóg poprowadzi relacje dla nas w zaskakujący sposób. Bóg widzi wszystkie skutki, wszystkie przyczyny. Warto Jemu oddawać wszystko, bez jakichkolwiek kalkulacji.