Czwartek - Mt 13, 47-53 Jezus powiedział do tłumów: «Podobne jest królestwo niebieskie do sieci zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko?» Odpowiedzieli Mu: «Tak jest». A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare». Gdy Jezus dokończył tych przypowieści, oddalił się stamtąd. Oto słowo Pańskie. Bóg zarzuca sieć na każdego. My ludzie też zarzucamy sieci na ludzi i jeśli własne, to dokonujemy manipulacji, realizujemy egoizm, uprzedmiotawiamy drugiego człowieka jako korzyść dla nas. Jeśli zarzucamy sieci Boga, gdy nas do tego powołuje, to jako rybaków, którzy już widzą, że ich własne ludzkie sieci są nic nie warte, bo zagarniają do siebie, a Boże sieci zagarniają do Królestwa Niebieskiego i to jest prawdziwe piękno! Bóg przyciąga wszystkich, ale nie wszyscy chcą za Nim pójść. Jesteśmy wolni. Pytanie na koniec: którzy aniołowie wyjdą i wyłączą złych pośród sprawiedliwych? Czy nie ci, którym w wolny sposób służono za życia? Aniołowie Boży nigdy nie chcą, aby im służono, Oni zawsze wskazują na Boga. A zatem? Póki jeszcze żyjemy, zobaczmy Miłość i bądźmy w sieci Boga, która jako jedyna jest prawdziwą wolnością! Katarzyna Chrzan