NASZ WYWIAD: Prawdziwe powody ataku USA na Syrię

0
0
0
/

Z Bartoszem Bekierem, redaktorem naczelnym serwisu XPortal, który niedawno wrócił z Syrii rozmawia Robert Wit Wyrostkiewicz.


 

- Byłeś niedawno w Syrii jako obserwator, ale na zaproszenie strony rządowej Baszara Al-Asada. Wierzysz w zapewnienia syryjskiego rządu, że nie użył on broni chemicznej przeciwko rebeliantom i ludności cywilnej?


Na chwilę obecną nie ma żadnych przekonujących dowodów na to, że wojska Syryjskiej Republiki Arabskiej użyły broni chemicznej przeciwko ludności cywilnej, czy przeciwko samym rebeliantom. Przypomnijmy, że argument od "broni masowego rażenia" jest wykorzystywany przez kolejne amerykańskie administracje jako pretekst do przeprowadzania zmasowanych nalotów na wybrane przez siebie cele. Gdy bomby US Army zdążą już zrujnować cały kraj, zazwyczaj okazuje się (jak np. w Iraku), że żadne tego typu środki bojowe nie stanowiły zagrożenia. Amerykański Departament Stanu ma w zwyczaju piętnować niektóre reżymy określeniem "krwawych dyktatur", a są one tym bardziej "krwawe", im bardziej sprzeczne z bardzo ogólnie i szeroko interpretowaną amerykańską racją stanu. Wszelkie doniesienia z Waszyngtonu dotyczące państw, które geopolitycznie można zaklasyfikować jako co najmniej niewygodne dla USA, należy traktować z dużym dystansem. Osobiście wątpię, by na przedmieściach wielkiego miasta, jakim jest Damaszek, można było zastosować broń chemiczną bez wywołania ogromnych strat idących w tysiące. Podobnego zdania są niektórzy eksperci i dziennikarze, którzy również byli na miejscu, a nie dostrzegli zarówno ofiar rzekomego ataku chemicznego, jak i przygotowań wojsk rządowych (maski gazowe itd.) do przeprowadzenia takiego ataku. Pamiętajmy, że w ciągu ostatnich dwóch lat dochodziło wielokrotnie do prób spreparowania dowodów mających potwierdzić użycie broni chemicznej przez wojska rządowe.


- Barack Obama postanowił już, że rozważa atak na Syrię. Powód: bezpieczeństwo Stanów Zjednoczonych, które chcą siebie i ludność cywilną uchronić przed kolejnymi atakami gazowymi… Dojdzie według Ciebie do ataku? Nawet pomimo braku zgody ONZ?


Stany Zjednoczone w ciągu zaledwie dwóch ostatnich dekad niejednokrotnie już udowodniały, że dla realizacji amerykańskiej polityki opinia społeczności międzynarodowej, czy skala ofiar poniesionych przez ludność cywilną w wyniku ewentualnych bombardowań, nie grają żadnego znaczenia. Za przykład interwencji bez mandatu ONZ posłużyć może atak na Jugosławię w 1999 r. Wiele wskazuje na to, że i tym razem może dojść do uderzenia, jednak wyraźny sprzeciw Chin i Rosji, a także niechęć samego społeczeństwa amerykańskiego do interwencji w Syrii, skłaniają administrację Obamy do dużej ostrożności. Jeśli dojdzie do ataku, to może on mieć charakter niepełny, ostrzegawczy. Celem takiego ataku byłaby infrastruktura wojskowa i cywilna o znaczeniu strategicznym, a także wojska wierne prezydentowi. Zginą też cywile, a w Waszyngtonie będą liczyć na to, że przeszkolone przez US Army grupy rebeliantów zdołają zająć Damaszek i "dobić" osłabione wojska syryjskie. Nie wiadomo jak w takiej sytuacji zachowa się Iran, ale z pewnością będzie miał wtedy pretekst do większego zaangażowania się w konflikt po stronie Asada.


- Nikt nie wesprze Syrii osaczanej przez Zachód?


Wypowiedzenie wojny Stanom Zjednoczonym i ich koalicjantom przez sojuszników Syrii raczej nie chodzi w grę, zwłaszcza jeśli nie dojdzie do bezpośredniej inwazji lądowej. Osaczona przez Zachód Syria może jednak cały czas liczyć na polityczne wsparcie Rosji i możliwość zakupu rosyjskiej broni, może szkolić swoich pilotów w Iranie i korzystać ze wsparcia elitarnych oddziałów Teheranu, a także sprzymierzonego Hezbollahu, którego oddziały również walczą na terytorium Syrii. W przypadku interwencji może dojść do zwielokrotnienia tej pomocy, ale raczej ze strony Iranu i Hezbollahu, które są bezpośrednio zagrożone upadkiem kolejnego państwa powstrzymującego hegemonię USA na Bliskim Wschodzie. Dla nich to może być walka o wszystko. Rosja nie dostrzega, albo nie chce dostrzec geopolitycznych skutków upadku tak ważnego państwa jak Syria, dlatego nie spodziewałbym się dużo mocniejszej reakcji niż ta, której byliśmy świadkami w przypadku niedawnego przecież ataku na Libię. Moskwa nie jest gotowa do ponownego odgrywania roli światowego mocarstwa i prędko raczej w te "buty" nie wskoczy.


- Jakie są według Ciebie prawdziwe intencje i cele Stanów Zjednoczonych, które rozpoczynają kolejną „wojnę o pokój”?


Z punktu widzenia geopolityki Syria jest strategicznym sworzniem, gdzie zbiegają się ku jej centrum wszystkie najważniejsze obszary regionu. Ten, kto kontroluje znajdującą się u zbiegu Europy, Azji i Afryki Syrię, posiada łatwy dostęp do pogrążonej w problemach politycznych Palestyny, do całego tzw. "Żyznego Półksiężyca" i Azji Mniejszej. To środek Bliskiego Wschodu, a na amerykańskiej szachownicy łakomy kąsek w celu utrwalenia wpływów w regionie. To także wyrwa w szyickiej osi Hezbollah (Liban)-Syria-Iran, która na Bliskim Wschodzie konkuruje z wpływami amerykańskimi.


- Spotkałeś się w Syrii z ministrem spraw zagranicznych Syrii Faisalem Mokdadem i premierem Wailem al-Halkim, a także z najważniejszymi duchownymi syryjskimi. Byłeś świadkiem przesłuchiwania rebeliantów. Czy według Ciebie rząd ma w ogóle jakieś wyjście. Czuć strach przed interwencją USA i scenariuszem jaki spotkał Husajna w Iraku czy Kadafiego w Libii?


Sytuacja syryjska nie jest bez wyjścia, dopóki konflikt na stałe nie przybierze charakteru religijnego. Tymczasem owa nienawiść motywowana fanatycznymi interpretacjami religijnymi (salafizm) występuje jedynie po stronie rebeliantów, którzy nie stronią od publicznego obcinania głów chrześcijańskim kapłanom, wypędzania mordowania alawitów i szyitów, wypędzania chrześcijańskich rodzin. Istnieją udokumentowane (przez samych rebeliantów) przypadki kanibalizmu dokonywane przez "opozycję", którymi dzielni bojowcy chwalą się w serwisie youtube, ale to pokazuje już tylko skalę amoku i zdegenerowania walczących. Odbywając spotkania w Damaszku przekonaliśmy się, że strona rządowa nie dała się wciągnąć w wojnę religijną. Większość osób, które spotykaliśmy, to sunnici - żołnierze, administracja, politycy. Logika wojny religijnej wskazywałaby, że powinni oni dołączyć do strony pragnącej "oczyścić Syrię" z obcych konfesji i wyznań, a już zwłaszcza uwolnić ją od prezydenta, który jest alawitą. Takie rozumowanie jest jednak obce większości Syryjczyków. Zarówno przedstawiciele rządu, ranni żołnierze i chrześcijańscy kapłani przekonywali nas, że dla nich w wymiarze politycznym nie są ważne podziały religijne, lecz państwowa, narodowa jedność i różnorodność wielkich tradycji religijnych. Szczególnie ważna jest postawa wielkiego muftiego Syrii, który stracił swojego syna z rąk terrorystów opozycji, ponieważ nie godził się na zaprzestanie polityki otwartości i dialogu z innymi grupami religijnymi, co miało wspierać politykę rządu. Na pogrzebie syna wybaczył sprawcom i wezwał do pokoju. Dla Syrii jest rozwiązanie - tacy ludzie jak on muszą zwyciężyć, a nie stanie się to dopóki Zachód nie zostawi Syrii w spokoju.


- Jaki przewidujesz scenariusz na najbliższe dni w konflikcie syryjskim?


W ciągu najbliższych dni może dojść do "ataku ostrzegawczego", którego celem będzie przetrącenie karku wojskom Asada, tak by rebelianci dowodzeni przez komandosów amerykańskiej koalicji mogli od strony Jordanii uderzyć na Damaszek. Celu mogą jednak nie osiągnąć, a jedynie "cofnąć" konflikt o jakieś półtora roku, gdy wojska rządowe się wycofywały, a rebelianci byli w natarciu. Ostatnie sukcesy Syryjskiej Armii Arabskiej mogą zostać zniweczone, a wojna może przeciągnąć się na kolejne lata, jeszcze bardziej destabilizując region. Być może przy okazji zamieszania Izrael będzie chciał wyrównać porachunki z Hezbollahem, a Iran jeszcze bardziej zaangażuje się w walkę w Syrii i utrzymanie porządku w Libanie. Wszystkie scenariusze są jednak nacechowane dużą dozą nieprzewidywalności. Wiele zależy od skali amerykańskiej interwencji, o czym być może będziemy mogli się niebawem przekonać.


- Dziękuję za rozmowę.

fot. z archiwum Bartosza Bekiera

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną