Błogosławiony ks. Kazimierz Sykulski był pierwszym proboszczem parafii Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu. 11 grudnia 1941 r. został rozstrzelany przez Niemców w Auschwitz. Urodził się 29 grudnia 1882 r. w Końskich na Kielecczyźnie. Nauki pobierał w Sandomierskim Progimnazjum Męskim, a następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1905 r. W latach 1908-1911 studiował w Cesarskiej Rzymsko-Katolickiej Akademii w Petersburgu, którą ukończył dyplomem kandydata teologii. Po powrocie do diecezji na krótko objął wikariat w katedrze sandomierskiej i stanowisko kapelana więzienia w Sandomierzu. W sierpniu 1911 r. został mianowany wikariuszem w parafii Solec, a już w grudniu tego roku przyjął funkcję proboszcza w Słupi Nadbrzeżnej. W 1912 r. został mianowany ponownie wikariuszem w Radomiu i równocześnie podjął obowiązki kapelana więziennego. Rok później przeniesiono go do parafii Bzin (dziś Skarżysko-Kamienna). W 1914 r. znalazł się w Komitecie Obywatelskim będącym namiastką miejscowych władz polskich, prowadzącym działalność aprowizacyjną, charytatywną oraz komunalną. Z jego inicjatywy powstały Komisja Dobroczynności i Komisja Szkolna tego komitetu. Zaangażowany społecznie, podejmował liczne działania w celu tworzenia nowych polskich szkół. Jednym z najważniejszych ich efektów było powstanie Progimnazjum Filologicznego w Kamiennej. Brał również udział w opracowywaniu programów i podręczników szkolnych, kompletowaniu kadry pedagogicznej, organizowaniu kursów dla nauczycieli. W 1917 r. objął parafię w Policznej. Równocześnie od grudnia tego roku był członkiem Rady Szkolnej Okręgowej w Kozienicach. Jako kapelan wojskowy brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. Po powrocie z frontu został wybrany na posła do Sejmu Ustawodawczego RP. W 1921 r. został proboszczem świeżo erygowanej parafii Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu. W 1922 r. w uznaniu zasług otrzymał godność tajnego szambelana papieskiego. W 1929 r. został przeniesiony do rodzinnej parafii św. Mikołaja w Końskich na stanowisko proboszcza, równocześnie objął obowiązki dziekana koneckiego. Założył w parafii Akcję Katolicką, osobiście prowadził Sodalicję Mariańską i Trzeci Zakon Św. Franciszka, przewodził corocznym pielgrzymkom na Jasną Górę. Równie mocno zaznaczała się jego działalność społeczna. W należących do niego parafialnych sekcjach charytatywnych robiono świąteczne paczki dla biednych, przy kościele organizowano śniadania, tzw. święcone dla ubogich. W 1938 r. został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i prałaturą oraz dziekanem Kapituły Opatowskiej. Po wybuchu wojny we wrześniu 1939 r. i opuszczeniu Końskich przez władze administracyjne stał się przywódcą lokalnej społeczności. Działał w Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny, założył dwie darmowe kuchnie. W dniach bombardowania miasta przeniósł Najświętszy Sakrament do kaplicy szpitalnej i trwał przy chorych. 8 września 1939 r. został na pewien czas aresztowany w charakterze zakładnika. Ponownie zatrzymano go w listopadzie, a następnie wypuszczono po kilku dniach. Mimo fali terroru i coraz większego zagrożenia kontynuował pracę charytatywną i duszpasterską. W 1940 r. przyjął ludność wysiedloną z kaliskiego, kutnowskiego, ciechanowskiego i żywieckiego. W październiku 1941 r. został aresztowany po raz trzeci. Przewieziony do więzienia w Radomiu, był torturowany podczas przesłuchań. Pod koniec miesiąca trafił do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Lubiany przez współwięźniów, dzielił się z nimi żywnością oraz podnosił na duchu. 11 grudnia 1941 r. został rozstrzelany za „działalność nieprzychylną dla Rzeszy”. Jego ciało spalono w krematorium. 13 czerwca 1999 r. w Warszawie papież Jan Paweł II ogłosił ks. Kazimierza Sykulskiego błogosławionym, w gronie 108 męczenników nazizmu. Źródła: powiat.konskie.pl, skarzysko.org