Wczorajsze zeznania przed komisją śledczą ds. Amber Gold najpierw kuratora sądowego Marka Lipskiego, a później sędziów Janusza Korzeniowskiego z sądu rejonowego z Kościerzyny i sędzi Anny Czai z sądu okręgowego z Gdańska, potwierdziły, że „opieka” nad Marcinem P. dotyczyła także instytucji sądowych. Kurator pokazał jak wyglądał jego nadzór sądowy nad skazanym Marcinem P. za oszustwa finansowe, kurator bazował tylko i wyłącznie na informacjach pochodzących od samego skazanego, co więcej okazało, że jest usatysfakcjonowany informacją, że skazany prowadzi działalność gospodarczą polegającą na „doradztwie jak ludzie mają inwestować swoje pieniądze”. Z kolei sędzia sądu rejonowego w Kościerzynie Janusz Korzeniowski, który sądził Marcina P. za wyłudzenia środków finansowych przez kierowaną przez niego firmę Sampi, skazał go na grzywnę w wysokości 1 tys. zł i nie orzekł obowiązku naprawienia szkody, czyli zwrotu pokrzywdzonym osobom pieniędzy, mimo tego, że podsądny już wcześniej dokonał podobnego przestępstwa. Gdyby ten sędzia właściwie rozpoznał tę sprawę, Marcin P. powinien już w 2006 roku zostać skazany na wyrok bezwzględnego więzienia i nie miałby możliwości założenia firmy Amber Gold i oszukania około 19 tysięcy klientów tej firmy. Co więcej teraz wiemy, że sędzia Janusz Korzeniowski w 2008 roku sam został przyłapany na gorącym uczynku przyjmowania korzyści majątkowej od sądzonego przez siebie mężczyzny i proces w tej sprawie nie został zakończony do dzisiaj. Ale przecież to dopiero początek przesłuchań przed sejmową komisją śledczą, przesłuchiwani byli na razie tylko prokuratorzy i niektórzy sędziowie, a przecież doskonale wiemy, że w osłanianiu tego skandalu były zaangażowane także inne instytucje i środowiska. Były to działania opiekuńcze nad działalnością tej spółki zarówno prokuratury, sądów różnych instancji, aparatu skarbowego, a także polityków Platformy i raczej na pewno ludzi byłych służb specjalnych. Co więcej wygląda na to, że słynny prezes Amber Gold Marcin P. to klasyczny „słup”, bo trudno sobie wyobrazić, aby 28-letni człowiek ze średnim wykształceniem ekonomicznym, mający na koncie 9 wyroków skazujących, zupełnie bez grosza przy duszy, był w stanie poprowadzić firmę, która przez 2,5 roku mogła wykazać się blisko 2 mld zł obrotów, oszukała 19 tysięcy osób na kwotę blisko ponad 850 mln zł. A przecież przed nami przesłuchania sędziów sądu rejestrowego między innymi na okoliczność zarejestrowania przez człowieka wielokrotnie skazanego aż 10 różnych spółek z jego udziałem w zarządzie lub w radzie nadzorczej. Bowiem nawet dla średnio rozgarniętego człowieka jasne jest to, że 28 -letni Marcin Plichta (vel Stefański), człowiek z 9 wyrokami (wszystkie w zawieszeniu między innymi za wyłudzenia w ramach spółki Multikasa, a także za wyłudzenia kredytów na podstawione osoby), nie może przez ponad 3 lat być szefem spółki, która gromadzi bez zezwolenia wkłady ponad 19 tysięcy klientów przynajmniej na sumę 850 mln zł, w sytuacji, kiedy co najmniej klika instytucji wie o jego kryminalnej przeszłości. Będzie także badany przez sejmową komisję śledczą wątek związany z funkcjonowaniem gdańskich służb skarbowych w sprawie Amber Gold. Każdy, kto prowadził nawet najmniejszych rozmiarów działalność gospodarczą doskonale wie, że po złożeniu pierwszej deklaracji skarbowej, właściwy dla tej działalności urząd skarbowy, natychmiast upomina się o następne, a jeżeli działalność jest większych rozmiarów to szybko się nią interesuje właściwy Urząd Kontroli Skarbowej (tzw. policja skarbowa). W przypadku Amber Gold mimo ogromnych rozmiarów działalności gdański urząd skarbowy zainteresował się nią dopiero po blisko 3 latach tyle tylko, że rozpoczął kontrolę tej firmy w styczniu 2012 roku, a dokumenty do niej zabrał ze spółki w połowie sierpnia, kiedy to jej zarząd zapowiedział jej likwidację. A przecież przed nami jeszcze zeznania kierownictwa Komisji Nadzoru Finansowego, sędziów, pracowników służb skarbowych różnego szczebla, wreszcie także premiera rządu PO-PSL z tamtego okresu Donalda Tuska i jego syna Michała Tuska. Ale już przesłuchania kilku prokuratorów z Gdańska i prokuratury generalnej i części aparatu sądowniczego, co mówią przed komisją śledczą i to, czego nie pamiętają, bardzo mocno sugerują, że bez swoistej wysoko postawionej „opieki” działalność Marcina P. i jego spółki Amber Gold nie byłaby w ogóle możliwa.