Wbrew kłamstwom religii holokaustu i środowisk żydowskich, nazizm nie był ukoronowaniem (rzekomo antysemickiego według Żydów) chrześcijaństwa. Chrześcijaństwo nie było antysemickie, a naziści byli wrogami a nie sojusznikami chrześcijaństwa. Antykatolickie kłamstwa Żydów niestety są dziś w Kościele wspierane przez posoborowych heretyków. Cechą wyjątkową cywilizacji katolickiej (na tle wielu innych cywilizacji, zdeterminowanych przez inne religie) jest to, że podstawą katolicyzmu są dane od Boga stałe i niezmienne wartości (takie jak równość wszystkich). Te katolickie wartości sprawiają, że dla katolików tożsamości narodowe są wtórne wobec przynależności do wspólnoty katolickiej. Uniwersalizm katolicyzmu, odrzucający sakralizację narodu i rasy, był więc powodem, dla którego niemieccy narodowi socjaliści zajadle zwalczali katolicyzm. Lider narodowych socjalistów Adolf Hitler, choć pochodził z rodziny o żydowskich korzeniach, ochrzczony był jako katolik. Jednak już jako dziecko porzucił wiarę, i przez lata deklarował się jako ateista i przeciwnik katolicyzmu – Hitler katolicyzm uznawał za patologiczną afirmację słabości. Dodatkowo Hitlera oczarował antykatolicki światopogląd okultystyczny (mieszanina rasizmu, gnozy, rasistowskich klimatów Talmudu, germańskich mitów, bredni o aryjskim pochodzeniu Jezusa i sfałszowaniu przez Kościół katolicki nauki Jezusa). Jednym z najważniejszych okultystycznych stowarzyszeń, jakie ukształtowały niemiecki narodowy socjalizm, było towarzystwo Thule (do badań nad niemiecką historią i wspierania niemieckiej sztuki), głoszące podział ludzkości na Aryjczyków i śmiecie rasowe, postulujące odrzucenie katolicyzmu (jako religii gloryfikującej miłosierdzie mające być oznaką słabości). Aktywiści Thule powołali do życia DAP (Niemiecką Partie Robotniczą), która została przekształcona w NSDAP. Wbrew mitom religii holocaustu nazizm nie wywodził się z chrześcijaństwa, tylko powstał w środowiskach wrogich katolicyzmowi. Zlaicyzowani i zdemoralizowali przez lewicę Niemcy szybko przyjęli narodowosocjalistyczny światopogląd duchowy, który wypełnił pustkę duchową po wykorzenionym przez lewicę chrześcijaństwie. Stało się to tym sprawniej, że w latach 30. gnoza i okultyzm były bardzo popularne w Niemczech. Naziści swoje zbrodnicze poglądy opierali na przeświadczeniu, że prawa i zasady nie pochodzą od Boga, tylko są owocem woli ludzi i dlatego można je swobodnie kształtować, a woli ludzi nie może krępować moralność. To założenie powodowało, że katolicyzm głoszący niezmienność norm moralnych i pochodzenie ich od Boga, był przez nazistów zwalczany i pogardzany. Wyrazem antykatolickiej obsesji nazistów było także to, że stworzyli oni nowy aryjski „kościół chrześcijański". Według Hitlera czarownice były ostatnimi dziedziczkami pogaństwa, germańskości, prawdziwego aryjskiego świata, który został zniszczony i był ciemierzycy przez rzekomo sadystyczny i demoniczny katolicyzm. Heinrich Himmler w ramach swoich okultystycznych fascynacji hinduizmem planował wprowadzić system kastowy, wyzwolić Aryjczyków z moralności chrześcijańskiej. By realizować swoje obsesje Himmmler powołał do życia Deutsches Ahnenerbe instytucje której celem była między innymi rekonstrukcja pogańskiej wiary Aryjczyków. Martin Bormann dążył z kolei do likwidacji Kościoła katolickiego, promował apostazję, podkreślał sprzeczność nazizmu z chrześcijaństwem, rugował z języka niemieckiego słowa odnoszące się do chrześcijaństwa. Niemieccy narodowi socjaliści w ramach walki z katolicyzmem: zamykali klasztory, rugowali teologię z uniwersytetów, promowali laicyzację, głosili, że religia jest przejawem ignorancji, uważali, że chrześcijaństwo pętało zdrowe germańskie instynkty, było sprzeczne z nauką (w tym i z eugeniką), odpowiadało za zanieczyszczenie rasy aryjskiej (naziści uważali, że dobro ludzkości wymaga usunięcia rzekomych śmieci rasowych). By dojść do władzy i ją utrzymać naziści nie epatowali swoją nienawiścią do chrześcijaństwa. Prześladowania były prowadzane ale nienagłaśniane - ostateczne eksterminacje chrześcijaństwa naziści planowali po odniesieniu zwycięstwa w czasie II wojny światowej. Dzisiejsze motywy antykatolickiej kampanii nienawiści są bardzo podobne do tych nazistowskich z lat trzydziestych, kiedy to „przed podpisaniem konkordatu NSDAP przeprowadziła wielką medialną kampanie przeciwko Kościołowi katolickiemu. Jednym" z elementów tej kampanii były „oskarżenia księży o pedofilię". Bibliografia: „Krew na naszych rękach?" Paweł Lisicki Na zdjęciu nazistowski plakat wyborczy z antyklerykalnym przesłaniem