Dziś mija 75 lat od śmierci Aleksandra Dębskiego – działacza Narodowej Demokracji, adwokata, byłego wojewody wołyńskiego i posła. Został rozstrzelany przez Niemców 31 stycznia 1942 r. w Forcie VII w Poznaniu. Urodził się 13 kwietnia 1890 r. w Radomiu. Uczęszczał do tamtejszego gimnazjum, z którego został usunięty z „wilczym biletem” za udział w strajku szkolnym w 1905 r. Maturę zdał w gimnazjum w Humaniu (dziś na Ukrainie). Rozpoczął studia na Wydziale Prawa uniwersytetu w Kijowie, które ukończył w 1916 r. w Saratowie nad Wołgą, gdzie uczelnia została przeniesiona. Pracował jako adwokat. W organizacjach patriotycznych działał już w czasach gimnazjalnych, w czasie studiów należał do „Zet”-u. W 1915 r. został członkiem Ligi Narodowej. W czasie I wojny światowej pracował w Polskim Komitecie Wykonawczym w Kijowie. Po odzyskaniu niepodległości był starostą kolejno w Zamościu, od 1921 r. w Garwolinie i od 1923 r. w Chełmie Lubelskim. Od 1925 r. zajmował stanowisko wojewody wołyńskiego, które stracił po przewrocie majowym Piłsudskiego. Z narodową demokracją związany niemal przez całe życie, w 1926 r. współtworzył Obóz Wielkiej Polski. Był oboźnym Dzielnicy Warszawskiej oraz przewodniczącym Wydziału Wykonawczego Wielkiej Rady. W latach 1928–1930 zasiadał w Sejmie RP. We wrześniu 1930 r. został aresztowany wraz z przywódcami Centrolewu i uwięziony w twierdzy brzeskiej, a następnie w Wejherowie. W latach 1935–1939 pełnił funkcję członka Komitetu Głównego Stronnictwa Narodowego. Po wybuchu II wojny światowej od października 1939 r. wchodził w skład prezydium konspiracyjnego SN. W styczniu 1940 r., jako przedstawiciel SN, przystąpił do Głównej Rady Politycznej przekształconej następnie w Polityczny Komitet Porozumiewawczy. Było to porozumienia partii opozycyjnych wobec sanacji, będące reprezentacją polityczną państwa przy Służbie Zwycięstwu Polski, a później Związku Walki Zbrojnej. Wskutek denuncjacji, w czerwcu 1941 r. Aleksander Dębski został aresztowany przez Niemców. 31 stycznia 1942 r. rozstrzelano go na terenie Fortu VII w Poznaniu. Jego grób znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Źródło: bs.sejm.gov.pl