„Sztuka i Naród” – to już 75 lat!

0
0
0
/

Dokładnie 75 lat temu ukazał się pierwszy numer miesięcznika „Sztuka i Naród”, jedynego wychodzącego regularnie w czasie II wojny światowej pisma literackiego. Czasopismo było wydawane przez grupę członków Konfederacji Narodu w okupowanej przez Niemców Warszawie. Pierwszy numer liczącego 22 strony czasopisma ukazał się 2 kwietnia 1942 r. Jego redakcją zajmowali się kolejno: Bronisław Onufry Kopczyński, Wacław Bojarski, Andrzej Trzebiński i Tadeusz Gajcy. Początkowo pismo było rozprowadzane w postaci zeszytów powielanych, od jesieni 1943 r. było drukowane. Pismo stało się ośrodkiem, wokół którego skupiła się grupa młodych, debiutujących dopiero w czasie wojny, twórców. Do grupy literackiej uformowanej wokół „SiN” należeli m.in.: Z.L. Stroiński, S. Marczak-Oborski, J. Zagórski oraz L.M. Bartelski. Miesięcznik był powiązany z Konfederacją Narodu, polską organizacją konspiracyjną o charakterze polityczno-wojskowym. W piśmie opatrzonym mottem z C.K. Norwida: „Artysta jest organizatorem wyobraźni narodowej”, zamieszczane w nim były utwory literackie: poetyckie i prozatorskie, artykuły publicystyczne, szkice historyczno-literackie i krytycznoliterackie. Zawierało bardzo dużo recenzji, na bieżąco reagując na ukazującą się w podziemiu literaturę. Znajdował się w nim również dział nekrologów oraz dział satyryczny. Twórcy należący do kręgu „SiN”-u krytycznie oceniali dwudziestolecie międzywojenne – nie tylko literaturę, ale atmosferę duchową, intelektualną i polityczną. Całą kulturę tego okresu uważali za niepoważną, zdziecinniałą, kabaretową, z czego miał wynikać brak przygotowania do wydarzeń w 1939 r. Literaturze zarzucali ideową i moralną miałkość oraz brak siły, która mogłaby sprostać wyzwaniom rzeczywistości. Jednocześnie wskazywali oni na potrzebę czynu, odpowiedzialności oraz zaplanowania funkcji społecznej sztuki. Na łamach pisma pojawiła się między innymi idea imperium słowiańskiego, będącego federacją narodów słowiańskich pod przewodnictwem Polski. Narody te miały przeciwstawiać swą wspólną siłę dominacji Rosji i Niemiec. Łącznie, w latach 1942-1944, ukazało się 16 numerów „Sztuki i Narodu”. Większość nakładu ostatniego numeru spłonęła w czasie powstania warszawskiego. Wszyscy czterej redaktorzy naczelni zginęli z rąk Niemców w latach 1943-44. Ostatni, Tadeusz Gajcy, zginął 16 sierpnia 1944 r. jako żołnierz AK w powstaniu warszawskim. Profil pisma na Facebooku: http://www.facebook.com/SztukaINarod

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną