Wincenty Styczyński – bojownik o polskość Górnego Śląska zamordowany przez Niemców

0
0
0
/

Podczas trzech powstań śląskich jako lekarz udzielał pomocy ofiarom. Został zamordowany przez niemieckiego bojówkarza w swoim gabinecie. Dziś mija 95. rocznica śmierci doktora medycyny i wybitnego działacza narodowego Wincentego Styczyńskiego. Urodził się 5 grudnia 1872 r. w Śremie w Wielkopolsce. W 1893 r. zdał maturę w miejscowym gimnazjum i rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1900 r. doktoryzował się na uczelni w Lipsku. Po zakończeniu nauki osiadł na Górnym Śląsku. Początkowo pracował w Starym Bieruniu w pow. pszczyńskim, później w szpitalu Elżbietanek w Katowicach, a następnie w Pilchowicach w pow. rybnickim. W 1903 r. przeniósł się do Gliwic, gdzie prowadził prywatną praktykę. Pracę zawodową łączył z działalnością społeczną. Uczestniczył w ruchu narodowym, popierał Wojciecha Korfantego. Był współzałożycielem Banku Ludowego w Gliwicach, należał do Towarzystwa Czytelni Ludowych. W wyborach do Reichstagu przewodniczył polskiemu komitetowi wyborczemu na miasto Gliwice. Wraz z innymi miejscowymi polskimi lekarzami utworzył w 1908 r. Towarzystwo Lekarzy Polaków na Śląsku. Na początku lipca 1914 r. został prewencyjnie aresztowany wraz z kilkudziesięcioma polskimi działaczami. Dzięki interwencji polskich posłów w Reichstagu po kilku dniach zwolniono go. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do armii niemieckiej jako lekarz batalionowy i przydzielony do pracy w szpitalu wojskowym w Gliwicach. W 1919 r. wszedł w skład Rady Ludowej na powiat gliwicki. 1 maja 1919 r. przemawiał na dwutysięcznej manifestacji polskich mieszkańców Gliwic, domagających się przyłączenia Górnego Śląska do Polski. W listopadzie tego roku został radnym miasta Gliwic, w radzie miejskiej przewodził frakcji polskiej. Po I powstaniu śląskim został delegatem PCK w Gliwicach. W latach 1920–1921 był członkiem Polskiego Komitetu Plebiscytowego na miasto i powiat gliwicki. Z ramienia Międzysojuszniczej Komisji Rządzącej i Plebiscytowej w 1920 r. został doradcą technicznym przy kontrolerze nadzorującym górnośląską administrację. W czasie II powstania śląskiego pracował jako lekarz Komendy Etapowej na pow. gliwicki i był jednym z kilku lekarzy zaufania Naczelnej Władzy na Górnym Śląsku, na której czele stał W. Korfanty. Po podziale Górnego Śląska pozostał w Gliwicach, które przypadły stronie niemieckiej. Udzielał pomocy ofiarom terroru ze strony bojówek niemieckich. Na posiedzeniach Rady Miejskiej potępiał niemieckie akty przemocy. Pomimo ostrzeżeń przed możliwymi represjami za swoją działalność nie opuścił miasta. 18 kwietnia 1922 r. Wincenty Styczyński został zastrzelony przez niemieckiego bojówkarza podczas przyjmowania pacjentów w gabinecie lekarskim w Gliwicach. Zamachowca nie udało się ująć. Został pochowany z honorami na cmentarzu św. Wojciecha w Poznaniu. Podczas pogrzebu, który stał się manifestacją narodową, przemawiał m.in. W. Korfanty. Źródło: ipsb.nina.gov.pl

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną