Związany z endecją działacz społeczny, poseł na Sejm RP, w czasie okupacji w konspiracji. Po wojnie był prezesem tajnego prezydium Stronnictwa Narodowego. Poszukiwany przez władze komunistyczne, przez blisko 50 lat ukrywał się pod przybranym nazwiskiem. Władysław Matus urodził się 20 maja 1888 r. w małopolskiej Buczynie. Uczył się w szkole realnej w Bochni, a następnie w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Po zdaniu matury wstąpił do Seminarium Duchownego we Lwowie. Święcenia kapłańskie otrzymał w lipcu 1913 r. Przez kilka miesięcy był wikariuszem w Lubaczowie, a następnie proboszczem w Husiatynie, gdzie uczył też religii w szkołach. W czasie I wojny światowej pracował w rosyjskich szpitalach wojennych, za co przyznano mu order św. Stanisława, którego nie przyjął. W 1917 r. został ewakuowany do Kopyczyniec, gdzie założył delegację tzw. Biskupiego Krakowskiego Komitetu Pomocy i składnicę kółek rolniczych. W 1918 r. był czterokrotnie aresztowany przez Ukraińców. Zagrożony rozstrzelaniem, został uratowany przez miejscową ludność. Po ustaniu walk podjął szeroką działalność społeczną i pracę nad odbudową kościoła. Należał do „Sokoła”, był prezesem lokalnych struktur Towarzystwa Szkoły Ludowej. Należał do Zarządu Głównego Związku Narodowo-Ludowego, z jego ramienia był posłem Sejmu I kadencji w latach 1922-27. Po przeniesieniu do Lwowa w 1933 r. został proboszczem parafii św. Elżbiety. Był wiceprezesem Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego oraz radnym miasta Lwowa. Otrzymał też godność Honorowego Kanonika Kapituły Lwowskiej. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Krakowa. Działał w konspiracji, nawiązał kontakty z AK. Od 1943 r. należał do kierownictwa Komitetu Ziem Wschodnich utworzonego przez Stronnictwo Narodowe i współpracującego z Delegaturą Rządu RP na Kraj. Po wojnie był prezesem tajnego prezydium Stronnictwa Narodowego. Zagrożony aresztowaniem przez UB zmienił nazwisko na Józef Małkiewicz. Pracował jako proboszcz w diecezji włocławskiej w Bobrownikach. Prowadził tu oddział Caritas oraz Komisję Duszpasterską dla młodzieży. W 1960 r. został przeniesiony do parafii w Przedeczu. Po przejściu na emeryturę od 1978 r. mieszkał w Sanktuarium Maryjnym w Ostrowąsie koło Aleksandrowa Kujawskiego, gdzie dożył sędziwego wieku 105 lat. Ks. Władysław Matus zmarł 26 kwietnia 1993 r. Tuż przed śmiercią wybitny kapłan został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Źródło i fot.: sejm.gov.pl