Poniedziałek - (J 19,25-27) Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. Uczeń Jezusa ma brać Maryję do siebie! To nie jest jakaś łaskawość ze strony ucznia, że zaopiekuje się Nią, tak jak kobietą, zwłaszcza w tzw. tamtych czasach, należało się zaopiekować. Nie! Taki fakt typowej opieki rodzinnej nie musiałby być zapisany w Piśmie Świętym dla nas. Tak jak nie ma zapisu na przykład tego, jakiego koloru Maryja nosiła ubranie, czy co jadła. Tu nie chodzi o obyczajowość! Jest wyraźny zapis słów dla Ciebie i dla mnie o tym, że uczeń Jezusa ma WZIĄĆ MARYJĘ DO SIEBIE! I teraz zaczyna się nasze prawdziwe widzenie wydarzenia, które odbywa się tak samo w nas, jak wtedy pod krzyżem! I to, że ono ma miejsce pod krzyżem ma ogromne znaczenie! Uczeń Jezusa musi zobaczyć całego siebie, całą prawdę o sobie samym właśnie nie gdzie indziej, ale pod krzyżem. Tam zrozumie i doświadczy realizmu o sobie, zobaczy jak wszystkie grzechy zostały odkupione przez Jezusa Chrystusa na Krzyżu! Tam również odbywa się spotkanie każdego człowieka z Maryją, której każdy z nas koniecznie potrzebuje! Zabrać Maryję do siebie, to znaczy we własnym wnętrzu zjednoczyć się z Jej życiem, doświadczać Jej prowadzenia i Jej ochrony, którą Ona nas w każdej chwili otacza! Uczeń Chrystusa jest zawsze atakowany przez demony i to na różne sposoby. Szatani jednak nie mają szans zdobyć wolę tego, ktoś żyje w ścisłej więzi z Maryją! To sprawia Maryja, która od tej chwili pod krzyżem, zostaje wzięta do Ciebie, do mnie… Konkretnie do domu, do serca, do duszy! Nie dlatego mamy wziąć Maryję do siebie, bo Ona tego potrzebuje, ale dlatego, że to my Jej potrzebujemy! Obyśmy zawsze mieli świadomość jak bardzo Jej właśnie potrzebujemy!!!