15 lat temu odszedł ks. Tadeusz Fedorowicz - sybirak, organizator Krajowego Duszpasterstwa Niewidomych

Dziś mija kolejna rocznica śmierci ks. Tadeusza Fedorowicza, kapelana zesłańców w Kazachstanie oraz wieloletniego duszpasterza ociemniałych w ośrodkach w Żułowie i w Laskach. Tadeusz Fedorowicz przyszedł na świat 4 lutego 1907 r. w Klebanówce pod Zbarażem na Ukrainie, w wielodzietnej rodzinie ziemiańskiej kultywującej tradycje patriotyczne i religijne. W czasie zawieruchy wojennej i rewolucyjnej rodzice na skutek utraty majątku przenieśli się do Lwowa. Uczęszczał do jednego z tamtejszych gimnazjów, a po zdaniu matury w 1925 r. rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza. W tym czasie zaangażował się w katolicki ruch studencki „Odrodzenie”. W latach 1930–1931odbył służbę w Dywizjonie Artylerii Konnej Szkoły Podchorążych we Włodzimierzu Wołyńskim. Po jej zakończeniu wstąpił do metropolitalnego seminarium duchownego we Lwowie. Naukę kontynuował na Wydziale Teologii Uniwersytetu im. Jana Kazimierza. W 1936 r. uzyskał tytuł magistra teologii i przyjął święcenia kapłańskie. Skierowano go do Tarnopola, gdzie pracował jako wikary. Rok później został przeniesiony do Lwowa. W chwili wybuchu wojny był wikarym w parafii św. Marii Magdaleny oraz dyrektorem tamtejszego Domu Ubogich. Podczas pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa, w kwietniu 1940 r. został aresztowany przez NKWD i osadzony w więzieniu na Zamarstynowie. Kilka tygodni później odzyskał wolność. W czerwcu tego roku za zgodą przełożonych udał się dobrowolnie na zesłanie razem z wywożonymi na wschód Polakami. Przebywał w obozie pracy w Republice Maryjskiej, gdzie rozwinął potajemną działalność duszpasterską. Po wejściu w życie układu Sikorski-Majski dotarł do formującej się armii pod dowództwem gen. Władysława Andersa. W grudniu 1941 r. został skierowany do Kazachstanu, gdzie roztoczył opiekę duszpasterską tamtejszych Polaków. W lutym 1943 r. został aresztowany przez NKWD i na kilka miesięcy osadzony w więzieniu w Semipałatyńsku. W 1944 r., jako kapelan 4. Dywizji armii Berlinga, wrócił do Polski. W listopadzie tego roku zwolniono go z wojska z powodów politycznych. Podjął pracę w ośrodku dla ociemniałych w Żułowie na Lubelszczyźnie, prowadzonym przez Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża. W kwietniu 1947 r. przeniósł się do zakładu w podwarszawskich Laskach, gdzie pracował  i mieszkał do śmierci. W latach 1948-1950 pełnił także funkcję ojca duchownego seminarium lwowskiego w Kalwarii Zebrzydowskiej. Był organizatorem Krajowego Duszpasterstwa Niewidomych. Był cenionym rekolekcjonistą, spowiednikiem i przewodnikiem duchowym. Stał się bardzo ważnym autorytetem duchowym dla wielu kręgów warszawskiej inteligencji, dla których organizował dni skupienia i rekolekcje, wspierał duchowo w działaniach opozycyjnych względem PRL. Przez wiele lat był zaufanym powiernikiem ks. biskupa Karola Wojtyły, później metropolity krakowskiego i papieża Jana Pawła II. Ks. Tadeusz Fedorowicz zmarł 26 czerwca 2002 r. w Laskach, spoczął na tamtejszym cmentarzu. Źródło: tadeuszfedorowicz.pl