To Cię przerasta? I bardzo dobrze!

Medytacje ewangeliczne z dnia 11 sierpnia 2017, piątek - (Mt 16,24-28) Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi, i wtedy odda każdemu według jego postępowania. Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w królestwie swoim. Zaparcie się samego siebie jest… dziwne. Gdy na przykład w człowieku pojawia się jakieś pragnienie, bardzo silne, które wręcz opanowuje go całego, ale zrealizowanie owego pragnienia, choćby było najgłębsze z dotychczas doświadczanych i najpiękniejsze, wcale nie byłoby dobrem, wtedy człowiek dochodzi do tego szczególnego punktu w swoim życiu. Staje on bowiem przed wyborem, który go po prostu… przerasta! To jest ten szczególny moment, gdy ktoś ma w zasięgu swoim cel, którego ogromnie pragnie, wszystkimi swoimi zmysłami, uczuciami, nawet w pewnym stopniu duszą, ale… odwraca się od owego celu i… odchodzi. Zapiera się wszystkich swoich uczuć, wbrew sobie samemu i po prostu odchodzi w przeciwną stronę, mimo, że ta wydaje mu się ciemna, nudna i nieciekawa. Jednak ta nowa, przeciwna droga tylko taka się wydaje, gdy uczucia doznają cierpienia, to znaczy gdy doświadczam odmowy spełnienia jakiegoś pragnienia, którego cel wydaje nam się niesamowicie atrakcyjny. Jeśli jednak ów cel nie jest dobrem?... Właśnie wtedy, gdy odwracamy się od owego celu, gdy wyruszamy w drogę przeciwną względem naszych pragnień, odkrywamy całkiem nowy horyzont, którego nadprzyrodzone piękno nie da się porównać już z niczym, co ziemskie! Warto spróbować tego szaleństwa, bo to oznacza właśnie pełnię doświadczania życia we wnętrzu Boga już dziś, tu na ziemi. Bóg ma moc przekraczania nas w nas podczas dokonywania tego wyboru, podczas zapierania się siebie. To jest niezwykłe i w Bogu możliwe!