Medytacje ewangeliczne z dnia 4 października, Środa, Łk 9,57-62. Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś powiedział do Niego: Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz! Jezus mu odpowiedział: Lisy mają nory i ptaki powietrzne - gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć. Do innego rzekł: Pójdź za Mną! Ten zaś odpowiedział: Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca! Odparł mu: Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże! Jeszcze inny rzekł: Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu! Jezus mu odpowiedział: Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego. Niech nam nie umknie coś bardzo znamiennego, a mianowicie słowo ‘iść’. Pójście to znaczy niezatrzymywanie się. Takie jest właśnie nasze życie. To nieustanny ruch. Wystarczy że przystaniemy, a już się cofamy. To wcale nie oznacza że mamy notorycznie coś robić, jakoś przeć ku nie wiadomo jak pojętemu rozwojowi. Nie! Najczęściej to oznacza po prostu czuwanie, by we własnym postępowaniu nie zgrzeszyć. Wielokrotnie oznacza to też wytrzymywanie naporu zła, trwanie przy Chrystusie mimo wszelkich przeciwności, mimo braku zabezpieczeń ze strony tego świata, mimo na przykład dalekich od Bożych propozycji działań naszych najbliższych, mimo naszej grzeszności, o której mamy pamiętać, ale nie skupiać się na niej, ale na Miłosierdziu Boga! To wszystko jest trudne, ale nie niemożliwe, przecież Jezus nie powiedział idź przede Mną, ale za Mną, sam więc toruje nam drogę i sam nas na niej osłania. Gdy patrzymy na nasze życie z perspektywy wieczności, to dostrzeżemy, że jest ono małą chwilką, choć bardzo ważną. Wolność zaczyna się już w życiu ziemskim, a wolność to Miłość. Jeśli prawdziwie kochamy, to nie musimy mieć wystawnego domu, ani nie czynimy sobie bożków z ludzi, ani nie oglądamy się na grzechy ludzi lecz na Miłosierdzie, którego uczymy się od przebaczającego Boga. Pług jest ciężki, boleśnie rwie ziemię na naszej drodze, ale już w tym wysiłku widać cel, plony wielokrotne, które prawdziwie ucieszą.