W dniu wyborów do europarlamentu zmarł Wojciech Jaruzelski. Kolejny komunistyczny zbrodniarz umknął sprawiedliwości, korzystając z bezkarności zapewnionej przez III RP. Jego historię opisał w swojej ,,Liście oprawców" Tadeusz Płużański.

Jaruzelski w 1943 roku trafił do sowieckiej, zorganizowanej przez komunistyczny Związek Patriotów Polskich, Szkoły Oficerskiej w Riazaniu. Po skończeniu tej uczelni został dowódcą 5. pułku piechoty. Na froncie, wbrew oficjalnej hagiografii, nie dokonał żadnych bohaterskich czynów. Zapisał się za to troską o komunistyczną polityczną poprawność swoich podwładnych.

W czasie eksterminacji polskich patriotów po II wojnie światowej Jaruzelski dowodził, w ścisłej współpracy z NKWD i UB, oddziałami walczącymi z żołnierzami wyklętymi. Brał też udział w zabezpieczaniu przez żołnierzy ludowego WP sfałszowanych przez komunistów wyborów w 1947 roku.

Za swoje zasługi dla komunizmu, przełożeni docenili Jaruzelskiego i wysłali go do Centrum Wyszkolenia Piechoty. W tym też czasie Jaruzelski wstąpił do komunistycznej, administrującej okupowaną przez sowietów Polskę, PPR. Kolejnym stopniem w karierze Jaruzelskiego była w 1948 roku praca jako wykładowca w Wyższej Szkole Piechoty. W 1949 objął posadę Szefa Wydziału w Oddziale Szkół i Kursów Sztabu Wojska Polskiego, a w 1950  szefa Wydziału Szkół i Kursów Oficerów Zawodowych w Głównym Zarządzie Wychowawczym, gdzie zajmował się indoktrynowaniem żołnierzy w duchu zbrodniczej ideologii komunistycznej, i zwalczaniem praktyk religijnych wśród podwładnych.

W 1956 Jaruzelski został dowódcą 12 Dywizji Piechoty. Karierę zawdzięczał przede wszystkim doskonałym relacjom z sowietami. W 1960 roku Jaruzelski został szefem Głównego Zarządu Politycznego WP. Dzięki czemu w wieku 37 lat miał stopień generała dywizji. Następnie w 1965 roku Jaruzelski został szefem Sztabu Generalnego WP. Jego kariera była wyjątkowa, przeskoczył kilka szczebli w wojskowej hierarchii przez co m.in. nie miał kompetencji zawodowych do pełnienia odpowiedzialnych funkcji.

W 1968 Jaruzelski przygotowywał agresję wojsk na Czechosłowację, popierał prześladowania i przemoc wobec studentów podczas wydarzeń marcowych. Jako Minister Obrony Narodowej wysłał wojsko w celu mordowania robotników polskich w 1970 roku. W ramach zasiadania we władzach PZPR przyczynił się do wpisania do konstytucji PRL przewodniej roli partii i sojuszu z ZSRR.

Przed wprowadzeniem stanu wojennego Jaruzelski zabiegał o pomoc wojskową Armii Czarownej i innych komunistycznych wojsk w pacyfikacji Solidarności. Ostatecznie za samodzielne spacyfikowanie Polaków sowieci nie szczędzili Jaruzelskiemu pochwał.

W obliczu bankructwa ZSRR i sowieckich kolonii Jaruzelski wziął aktywny udział w transformacji ustrojowej, która zapewniła jemu i innym komunistom dobrobyt i bezkarność w III RP. Przeciw tej bezkarności od lat protestują środowiska patriotyczne.

Na łamach ”Glaukopisu” ukazało się opracowanie pułkownika Ryszarda Kuklińskiego o Wojciechu Jaruzelskim. Kukliński charakteryzował Jaruzelskiego jako: osobę pracowitą, żądną wiedzy i zdolną, nietowarzyską, pozbawioną spontaniczności, dobrze zorganizowaną, systematyczną, wykreowaną zapewnie przez sowietów. Jaruzelski przejmując władzę przeniósł do rządu autorytarny model zarządzania z wojska, ingerował we wszystko (nawet na najniższym szczeblu). Równocześnie unikał podejmowania trudnych ważnych decyzji.

Jak wspominał Kukliński, Jaruzelski szczególnie chronił swój monopol na władzę otaczając się miernymi ale wiernymi osobami oraz odbierając pozycje tym, którzy byli od niego nie zależni. Generał żył w świecie fikcji, którą sam wytworzył, niszczył wszystkich którzy swoimi uwagami śmiali zakłócać jego wyimaginowany świat. Otoczenie dyktatora uważało go za karierowicza.

Jaruzelski nie promował ludzi, którzy zyskiwali jego sympatie. Zawsze był ideowym komunistą wiernym aktualnej linii partii. Nigdy nie ukrywał przed towarzyszami swojej nienawiści do kościoła. Prześladował katolików w LWP za udział w praktykach religijnych. Jaruzelski bezkrytycznie wierzył w sojusz Polski z ZSRR, zwalczał wszelką krytykę pod adresem sowietów, racjonalizował i usprawiedliwiał wszelkie działania ZSRR.

Jan Bodakowski

foto: pryw. zb. Artur Balana

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.