Harcerz, żołnierz, polityk. Ćwierć wieku temu zmarł Jędrzej Giertych

0
0
0
/

Jako ochotnik walczył w wojnie z bolszewikami, w 1939 r. bronił Helu, sześciokrotnie uciekał z niemieckiego oflagu. 25 lat temu na emigracji zmarł Jędrzej Giertych, jeden z przywódców Stronnictwa Narodowego, bliski współpracownik Romana Dmowskiego. Jędrzej Giertych przyszedł na świat 7 stycznia 1903 r. w Sosnowcu w rodzinie inżyniera Franciszka Giertycha. Uczęszczał do jednego z kieleckich gimnazjów, w trakcie nauki wstąpił do tajnego harcerstwa polskiego. W 1918 r. wraz z innymi uczniami gimnazjum brał udział w rozbrajaniu Austriaków. W czasie wojny polsko-bolszewickiej wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego, został ranny w bitwie warszawskiej. W 1921 r. zdał maturę w wileńskim gimnazjum im. Zygmunta Augusta, w kolejnych latach studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W tym czasie prowadził intensywną działalność w ramach Wydziału Polskich Drużyn Harcerskich poza granicami Polski, początkowo jako współpracownik, a następnie jako jego kierownik. W jej ramach organizował obozy harcerskie w kraju dla polskiej młodzieży polonijnej oraz zakładał nowe drużyny harcerskie w środowiskach polonijnych. Uczestniczył między innymi w założeniu Harcerstwa Polskiego w Czechosłowacji i Związku Młodzieży Polskiej w Prusach Wschodnich. Szczególną uwagę poświęcał harcerstwu polskiemu na ziemiach pozostających w ramach państwa niemieckiego – Śląsku, Opolszczyźnie, Pomorzu Środkowym oraz Warmii i Mazurach. Utrzymywał bliskie kontakty z łużyckimi działaczami narodowymi, zasiadał w Zarządzie Towarzystwa Przyjaciół Łużyc. W maju 1926 r., wraz z kilkudziesięcioma harcerzami, wziął udział w obronie legalnego rządu przed zamachem Piłsudskiego. Od roku 1927 r. pracował w departamencie Konsularnym Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gdzie działał na rzecz wspierania polskości zarówno wśród rodaków na emigracji, jak i zamieszkujących część ziem przygranicznych. W 1931 r. objął stanowisko attaché kulturalnego w Olsztynie, którego władze sanacyjne pozbawiły go rok później. W 1932 r. rozpoczął działalność w Obozie Wielkiej Polski, zostając sekretarzem generalnym jego Komitetu Wykonawczego. W 1935 r. wszedł do kierownictwa Stronnictwa Narodowego. W 1938 r. wraz z częścią polityków SN manifestował poparcie dla zagrożonej ze strony III Rzeszy Czechosłowacji. W trakcie kampanii wrześniowej brał udział w obronie Helu. Wzięty do niewoli, w latach 1939–1945 przebywał w niemieckich oflagach, z których kilkukrotnie uciekał. Po II wojnie światowej na krótko wrócił do Polski. Do końca życia przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Początkowo pracował fizycznie, a od lat 60. jako nauczyciel języka francuskiego. Nadal prowadził działalność narodową, wydawał książki historyczne i publicystyczne oraz czasopismo „Opoka”. Jędrzej Giertych zmarł 9 października 1992 r. w Londynie. Pochowano go zgodnie z jego wolą na cmentarzu w Kórniku koło Poznania. Źródło: narodowcy.net

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną