Stawać w konkrecie słów Jana Pawła II w 39. rocznicę jego wyboru na papieża

0
0
0
/

Dziś mija 39. rocznica wyboru kardynała Karola Wojtyły na Papieża. Od tamtego czasu medialnie Jan Paweł II ukazany został już na miliony sposobów. Wspomnienia są bezcenne, zwłaszcza że postać świętego była i jest bliska milionom ludzi na całym świecie.
 Na tak doniosłe dzisiejsze wspomnienie proponujemy Państwu jednak bardzo szczególną treść, do której spisania zobowiązał Stolicę Apostolską Papież Polak, na życzenie Synodu Biskupów, który obył się w Rzymie w 1980 r. W ten sposób powstała Karta Praw Rodziny (KPR). Karta ta jest niesłychanie ważna, gdyż jasno i klarownie pokazuje naturalne i niezbywalne, ponadczasowe prawa, jakie ma dokładnie każda rodzina na całym świecie, a w rodzinie każdy człowiek.
Dlaczego to jest takie ważne? Ponieważ musimy jasno zobaczyć, że nie istnieje coś takiego jak przedawnienie prawa naturalnego zapisanego w KPR. Poniżej prezentujemy całkiem sporą część tegoż dokumentu, niech da nam wszystkim powód do refleksji, do której we współczesnym świecie kulturowego pomieszania porządków, wielokrotnie usankcjonowanych pseudoprawami atakującymi człowieka, jesteśmy z powodu daru rozumności wszyscy zobowiązani.
Święty Jan Paweł II, orędownik rozumnego pojmowania praw człowieka, nie tylko ma być pamiętany jako Papa o wspaniałym poczuciu humoru, pasjonat kremówek, rodak i wielki człowiek, ale przede wszystkim mamy mieć głęboką świadomość, dlaczego był wielki! A jego wielkość polegała między innymi na tym, że do końca potrafił pochylać się nad konkretnym człowiekiem, że rozumiał codzienną sytuację życiową rodzin tak, że miało się wrażenie, iż współodczuwa ich radości i trudy. Ta szczególna empatia papieska dała owoce w postaci jasnego nazwania praw naturalnych rodziny, które są niepodważalne! Zostały one spisane dla nas i naprawdę mamy z nich korzystać!
Wspominając więc ów jesienny dzień wyboru Karola Wojtyły na papieża, jednocześnie zapraszamy do lektury fragmentów Karty Praw Rodziny. Niech stanie się to naszym wspólnym, aktywnym świętowaniem rocznicy rozpoczęcia pontyfikatu świętego Jana Pawła II, czemu z pewnością błogosławi sam Ojciec Święty Jan Paweł II z niebieskiego okna! KARTA PRAW RODZINY /fragmenty/
[…] Stolica Apostolska, po zasięgnięciu opinii Konferencji Episkopatów, przedkłada obecnie KARTĘ PRAW RODZINY i wzywa wszystkie państwa, organizacje międzynarodowe oraz wszystkie instytucje i osoby zainteresowane do szanowania tych praw, do zapewnienia rzeczywistego ich uznawania i przestrzegania.
[…] Małżeństwo może zostać zawarte wyłącznie za dobrowolną i obopólną zgodą, odpowiednio wyrażoną. Doceniając tradycyjną w wielu kręgach kulturowych rolę rodziny w kierowaniu decyzjami dzieci, należy wystrzegać się wszelkiego przymusu, który przeszkadzałby w wyborze określonej osoby na współmałżonka.
Przyszli małżonkowie posiadają prawo do wolności religijnej; tak więc żądanie odrzucenia wiary lub zmiany wyznania niezgodnie z sumieniem, stawiane jako warunek zawarcia małżeństwa, jest pogwałceniem tego prawa.
W naturalnym uzupełnianiu się mężczyzny i kobiety oboje oni posiadają w małżeństwie tę samą godność i równe prawa.
Małżonkowie mają niezbywalne prawo do założenia rodziny i decydowania o czasie narodzin i liczbie dzieci, uwzględniając w pełni obowiązki wobec siebie samych, wobec dzieci już narodzonych, rodziny i społeczeństwa, we właściwej hierarchii wartości i zgodnie z naturalnym porządkiem moralnym, który wyklucza uciekanie się do antykoncepcji, sterylizacji, spędzania płodu.
Poczynania władz publicznych lub organizacji, zmierzające do ograniczenia w jakikolwiek sposób wolności małżonków w podejmowaniu decyzji co do potomstwa, stanowią ciężką obrazę godności ludzkiej i sprawiedliwości.
W stosunkach międzynarodowych pomoc gospodarcza udzielana na rzecz rozwoju ludów nie może być uzależniana od akceptacji programów antykoncepcji, sterylizacji czy spędzania płodu.
Rodzina ma prawo do pomocy ze strony społeczeństwa w tym, co dotyczy wydania na świat i wychowania dzieci. Małżeństwa wielodzietne mają prawo do odpowiedniej pomocy i nie mogą być poddawane dyskryminacji.
[…] Spędzanie płodu jest bezpośrednim pogwałceniem podstawowego prawa każdej istoty ludzkiej – prawa do życia. Poszanowanie dla godności ludzkiej wyklucza jakiekolwiek manipulacje eksperymentalnie dokonywane na ludzkim embrionie lub inne jego wykorzystywanie.
Wszystkie dzieci, bez względu na to, czy narodziły się z małżeństwa, czy też ze związku pozamałżeńskiego, posiadają takie same prawa do opieki społecznej i do troski o pełny rozwój ich osobowości.
Sieroty oraz dzieci pozbawione rodziców czy opiekunów winny być otoczone przez społeczeństwo szczególną troską.
W sprawach dotyczących adopcji lub przyjęcia dzieci na wychowanie przez inną rodzinę, państwo powinno wprowadzić odpowiednie ustawy prawne, które ułatwią rodzinom zdolnym do tego przyjęcie dzieci potrzebujących opieki – na stałe lub czasowo – a jednocześnie uwzględniające naturalne prawa rodziców.
Dzieci upośledzone posiadają prawo do tego, by w domu i w szkole mieć warunki sprzyjające ich ludzkiemu rozwojowi.
[…] Rodzice, ponieważ dali życie dzieciom, mają pierwotne, niezbywalne prawo i pierwszeństwo do wychowania potomstwa i dlatego muszą być uznani za pierwszych i głównych jego wychowawców. a. Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie ze swoimi przekonaniami moralnymi i religijnymi, z uwzględnieniem tradycji kulturalnych rodziny, które sprzyjają dobru i godności dziecka; winni także otrzymywać od społeczeństwa odpowiednią pomoc i wsparcie konieczne do wypełnienia roli wychowawców.
Rodzice mają prawo do swobodnego wyboru szkół lub innych środków niezbędnych do kształcenia dzieci, zgodnie z własnymi przekonaniami. Władze publiczne winny sprawić, że rozdział dotacji publicznych będzie rzeczywiście umożliwiał rodzicom korzystanie z tego prawa, bez nakładania na nich niesprawiedliwych ciężarów. Rodzice nie powinni, w sposób bezpośredni czy pośredni, być zmuszani do dodatkowych wydatków, co stanowiłoby niesprawiedliwą przeszkodę lub ograniczenie możliwości korzystania z tego uprawnienia.
Rodzice mają prawo do tego, ze ich dzieci nie będą musiały uczęszczać do szkół, które nie zgadzają się z ich własnymi przekonaniami moralnymi i religijnymi. W szczególności wychowanie seksualne, stanowiące podstawowe prawo rodziców, winno dokonywać się zawsze pod ich troskliwym kierunkiem, zarówno w domu, jak i w wybranych i kontrolowanych przez nich ośrodkach wychowawczych.
Naruszane są prawa rodziców, gdy państwo narzuca obowiązkowy system wychowania, z którego zostaje usunięta całkowicie formacja religijna.
[…] Każdej rodzinie przysługuje uprawnienie do swobodnego organizowania życia religijnego w ognisku domowym pod kierunkiem rodziców, jak również prawo do publicznego wykonywania i głoszenia swojej wiary, uczestniczenia w kulcie publicznym oraz swobodnego wyboru programów wychowania religijnego, bez znoszenia z tego powodu jakiejkolwiek dyskryminacji.
[…] Wynagrodzenie za pracę winno być wystarczające do założenia i godnego utrzymania rodziny, czy to dzięki odpowiedniej płacy, określonej jako „płaca rodzinna”, czy też dzięki innym środkom społecznym, jak zasiłki rodzinne bądź wynagrodzenie pracy domowej jednego z rodziców; powinno być ono takie, aby matka nie była zmuszona do pracy poza domem ze szkodą dla życia rodziny, a zwłaszcza wychowywania dzieci.
Należy uznać i szanować pracę matki w domu, zgodnie z wartością, jaką przynosi ona rodzinie i społeczeństwu.

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną