Na nic uczoność jeśli samego siebie uznamy za boga

0
0
0
/

Medytacje ewangeliczne z dnia 19 października, Czwartek, Łk 11,47-54. Jezus powiedział do faryzeuszów i uczonych w Prawie: Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali. A tak jesteście świadkami i przytakujecie uczynkom waszych ojców, gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce. Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a z nich niektórych zabiją i prześladować będą. Tak na tym plemieniu będzie pomszczona krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, na tym plemieniu będzie pomszczona. Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; samiście nie weszli, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli. Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby go podchwycić na jakimś słowie. "Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby go podchwycić na jakimś słowie.” – i to nie skończyło się za czasów Jezusa Chrystusa, ten proces trwa do dziś. Nie oznacza to, że mamy nie być mądrzy, nie mamy badać Pisma Świętego, czy tradycji Kościoła. Chodzi tylko o jedno, aby nie mieć samego siebie za boga. To oznacza, że do końca posiadamy serce prostaczka, a prostaczek nie pozwoli, aby… „Jesus wyszedł stamtąd”. Nie chodzi o bycie doskonałym, ale o zachowanie doskonałego Chrystusa w sobie. Uczoność – cokolwiek przez to rozumiemy- na nic się zda, jeśli samych siebie uznamy za bogów. Bo jeśli pozwolimy zapanować tej pysze w sobie, to jedynym skupieniem naszej woli będzie niszczyć wszystkie inne bożki, ale najbardziej będziemy nastawać na Boga prawdziwego, będziemy czyhać, aby pochwycić na jakimś słowie Jego i wszystkich, którzy głoszą Jego naukę. A wtedy po prostu nam biada. Pokusa czynienia bożka z siebie samego jest w każdym z nas. Ma ona różne formy. Na przykład, gdy panikujemy chociażby przed tym, żeby czasem przed ludźmi nie objawiła się jakaś nasza słabość. Bardzo mocno niekiedy koncentrujemy się na własnym wizerunku, a im wyżej ktoś jest w jakiejś hierarchii, tym niekiedy trudniej mu się wyzwolić z takiego schematu działania. Tego który stoi wyżej, widzi więcej osób. I co z tego? Kreowanie siebie samego na znawcę wszystkiego, na nieskazitelnego człowieka, na kogoś lepszego od innych, to droga do samozatracenia. Pokusy mamy wszyscy, ale z Chrystusem w prostym sercu, te pokusy nie mogą zdobyć naszej woli. I już! Chwalmy Chrystusa w słabościach, a On przemieni je w cud Jego Miłości. Bycie prostaczkiem jest najszczęśliwszym owocem dojrzałości człowieka.  

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną