Medytacje ewangeliczne z dnia 22 października, Niedziela, Mt 22,15-21Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga. Do cezara należy mamona. Uczniowie Chrystusa jej nie potrzebują. Otrzymują tyle, ile im potrzeba i naprawdę nie muszą się troszczyć o więcej. Kto przeżył kiedykolwiek moment, w którym nie zostało mu nic innego, jak  zawierzyć, że Bóg się zatroszczy o wszystko, z pieniędzmi włącznie, ten wie o czym mowa. Cezar posiada pieniądze, a faryzeusze ich używają, aby osiągać swój obłudny cel. Pieniądz nie posłużył im, aby komuś pomóc, aby uczynić jakieś dobro, ale w tym wydarzeniu aby służyć złu, to znaczy wystawić na próbę Jezusa Chrystusa. Faryzeizm jest zły w intencji, w używanych środkach, w celu, jest tak szkodliwy, że w Ewangeliach opisywany jest bardzo często. Zobaczmy z jaką częstotliwością pojawiają się opisy działań faryzejskich na kartach Nowego Testamentu. A zatem ważne jest abyśmy dobrze poznali sposób działania faryzeuszy, gdyż ma on realne odniesienie do naszych zachowań, do pokus, za którymi moglibyśmy nieopacznie pójść. Musimy być czujni, a w zachowaniach faryzeuszy rozpoznawać własne słabości. Chrystusa nie mamy wystawiać na próbę, On odpowie nam wprost na nasze pytania. Oddawać Cezarowi to, co należy do Cezara, to znaczy też nie nieść zbytniej odpowiedzialności za czyjeś działania. Niekiedy chcemy w jakiś histeryczny sposób zmieniać świat, a tymczasem nie jesteśmy Bogiem i nie możemy przypisywać sobie Jego mocy. Oddając współczesnym Cezarom to wszystko co do nich należy, nie musimy się martwić, że nam czegoś zabraknie. Bóg wie czego nam potrzeba. Nawet jeśli nie posiadamy nic. Dopowiedzmy też, że Bóg wie tez czego potrzeba Cezarowi i faryzeuszom.