Medytacje ewangeliczne z dnia 22 listopada 2017 roku, środa (Łk 19, 11-28)   Jezus opowiedział przypowieść, ponieważ był blisko Jeruzalem, a oni myśleli, że królestwo Boże zaraz się zjawi. Mówił więc: «Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się do dalekiego kraju, aby uzyskać dla siebie godność królewską i wrócić. Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich: „Obracajcie nimi, aż wrócę". Ale jego współobywatele nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo z oświadczeniem: „Nie chcemy, żeby ten królował nad nami". Gdy po otrzymaniu godności królewskiej wrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał. Stawił się więc pierwszy i rzekł: „Panie, twoja mina przysporzyła dziesięć min". Odpowiedział mu: „Dobrze, sługo dobry; ponieważ w drobnej rzeczy okazałeś się wierny, sprawuj władzę nad dziesięciu miastami". Także drugi przyszedł i rzekł: „Panie, twoja mina przyniosła pięć min". Temu też powiedział: „I ty miej władzę nad pięciu miastami". Następny przyszedł i rzekł: „Panie, oto twoja mina, którą trzymałem zawiniętą w chustce. Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: bierzesz, czego nie położyłeś, i żniesz, czego nie posiałeś". Odpowiedział mu: „Według słów twoich sądzę cię, zły sługo! Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym: biorę, gdzie nie położyłem, i żnę, gdzie nie posiałem. Czemu więc nie dałeś moich pieniędzy do banku? A ja po powrocie byłbym je z zyskiem odebrał". Do obecnych zaś rzekł: „Zabierzcie mu minę i dajcie temu, który ma dziesięć min". Odpowiedzieli mu: „Panie, ma już dziesięć min". „Powiadam wam: Każdemu, kto ma, będzie dodane; a temu, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie w moich oczach"». Po tych słowach szedł naprzód, zdążając do Jerozolimy.   Przypowieść o dziesięciu minach,którą znajdujemy w Ewangelii wg. Św. Łukasza  jest bardzo podobna do przypowieści o talentach,o której mówi ewangelista  św. Mateusz..Obie przypowieści zawierają  bowiem takie samo przesłanie - będziemy rozliczeni z wszystkiego tego, co otrzymaliśmy.Nie wystarczy  jednak tylko zwrócić , co mieliśmy w posiadaniu, ale  należy sprawić, żeby każde dobro zostało powiększone. W tym fragmencie Ewangelii Chrystus uosobiony jest w postaci człowieka ze szlachetnego rodu, który otrzymał koronę królewską, ale jest narażony na nienawiść ze strony tych, nad którymi  króluje. Wiemy, że ta nienawiść zaprowadziła Go aż na krzyż.Możemy sobie zadać  tu pytanie, gdzie sami jesteśmy. Czy można nas spotkać  wśród tak   tłumu biegnącego przez świat z tak lansowanym  okrzykiem : "Nie chcemy , żeby ten królował nad nami ", czy raczej skupiamy się na wykonaniu powierzonego nam zadania, czekając na przyjście Pana ?Gdzie w naszym życiu jest miejsce na Słowo Boże ? Czy trzymamy je tylko  zawinięte gdzieś w chustce? Decyzja należy wyłącznie do nas.Każdy jednak wybór ma swoje konsekwencje, o których również mówi ten fragment.Kto pomnoży dobra duchowe, ten w nagrodę otrzyma jeszcze więcej.Biada nam, jeśli tego nie czynimy.   Barbara Gabryś