Por. Stefan Bembiński - żołnierz, partyzant, działacz kombatancki

0
0
0
/

We wrześniu 1945 r. oddziały partyzanckie pod dowództwem por. Stefana Bembińskiego uwolniły blisko 300 więźniów z radomskiego więzienia UB. Dziś mija 20. rocznica jego śmierci. Stefan Bembiński urodził się 24 lipca 1917 r. w Łagowie Opatowskim na Kielecczyźnie. W 1936 r. ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Kielcach. Pracował w szkołach powszechnych we Wsoli i Kobylniku. W latach 1938–1939 był słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy 8. Dywizji Piechoty w Pułtusku. Uczestniczył w kampanii wrześniowej. Jako dowódca plutonu, a następnie kompanii 21. Pułku Piechoty AK „Dzieci Warszawy” brał udział w obronie Warszawy. Po kapitulacji stolicy trafił do niewoli niemieckiej, z której zbiegł. Od 1940 r. działał w konspiracji w Związku Walki Zbrojnej pod pseudonimem „Harnaś”. Początkowo był komendantem placówki w Błotnicy, w 1943 r. został zastępcą szefa Kedywu Inspektoratu Radom AK. Od początku 1944 r. stał na czele oddziału partyzanckiego operującego na terenie ziemi radomskiej. Podczas akcji „Burza” dowodził jedną z kompanii 72. Pułku Piechoty AK. Po wkroczeniu do Radomia wojsk radzieckich przeniósł się do Krakowa. W kwietniu 1945 r. został aresztowany przez UB w Myślenicach. Nie rozpoznany, szybko wyszedł na wolność. Stanął na czele 80-osobowego oddziału partyzanckiego działającego na terenie powiatów radomskiego i kozienickiego. W sierpniu 1945 r. uczestniczył w głośnej akcji rozbicia ubeckiego więzienia w Kielcach, dzięki której uwolniono kilkuset więźniów. W nocy z 8 na 9 września tego roku w podobnej akcji oddziały pod jego dowództwem na pół godziny opanowały Radom, zdobyły więzienie i uwolniły ok. 300 więźniów, w większości byłych żołnierzy AK. Jeszcze w tym samym miesiącu „Harnaś” został aresztowany przez bezpiekę. W lutym 1946 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał go na karę śmierci, złagodzoną na mocy aktu łaski kolejno - do dożywocia i 10 lat więzienia. Wyrok odsiadywał w Rawiczu i we Wronkach. Na wolność wyszedł w 1952 r. Przez lata był szykanowany, uniemożliwiono mu podjęcie pracy w szkolnictwie. Przez pewien czas pracował jako robotnik budowlany, później prowadził gospodarstwo ogrodnicze. Równocześnie studiował zaocznie historię na Uniwersytecie Warszawskim i nauki humanistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Działał w organizacjach kombatanckich. Po wydarzeniach Października '56 organizował w Radomiu oddział ZBoWiD-u, w którym objął funkcję prezesa. Ze względu na swoją przeszłość jako żołnierz podziemia, po kilku miesiącach został zmuszony do rezygnacji. Od lat 80. był związany z „Solidarnością”, m.in. jako przewodniczący Koła Kombatantów Ziemi Radomskiej, skupiającego w swych szeregach byłych żołnierzy AK i WiN. W czerwcu 1989 r. został wybrany senatorem z województwa radomskiego z ramienia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. Brał udział w pracach Komisji Spraw Emigracji i Polaków za Granicą. W latach 90. pełnił funkcję prezesa radomskiego koła Światowego Związku Żołnierzy AK. Por. Stefan Bembiński zmarł 1 stycznia 1998 r. w Radomiu. Był odznaczony Krzyżem AK, Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari oraz Krzyżem Walecznych, a pośmiertnie w 2006 r. - Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Źródło: encysol.pl Fot: senat.pl

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną