Medytacje ewangeliczne z dnia 14 stycznia 2018 roku, J 1, 35-42. Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «oto Baranek Boży». Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś, odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: «Czego szukacie?» Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?» Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus, wejrzawszy na niego, powiedział: «Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kefas» – to znaczy: Piotr. W dzisiejszej Ewangelii widzimy bardzo wyraźnie, jak ważne jest nasze świadectwo wiary. Słowa Jana, który wyznaje, że Jezus jest Barankiem Bożym, pociągają do Jezusa dwóch uczniów Jana, którzy staną się Apostołami. Nieco później Andrzej – jeden z owych dwóch - spotyka swojego brata Szymona Piotra i dając świadectwo wiary pociąga go ku Chrystusowi. Tym sposobem chrześcijaństwo zaczyna się szybko szerzyć, natomiast nauka, jaką daje Jezus, przemienia coraz więcej serc. Z mocy takiego świadectwa świetnie zdają sobie sprawę siły, których głównym celem jest odciągnięcie ludzi od Chrystusa i skazanie ich na wieczne potępienie. Zauważmy, że w krajach Zachodu nie wolno już mówić o Jezusie, nie wolno też eksponować chrześcijańskich symboli religijnych. Tak bardzo bowiem pewne siły, za którymi stoi szatan, obawiają się najmniejszego świadectwa wiary. Tu też należy doszukiwać się przyczyn, dla których takich problemów nie robi się symbolice muzułmańskiej. Jednak, aby świadectwo miało moc, musi być autentyczne, głębokie i szczere. Trzeba naprawdę odnaleźć Mesjasza w swoim sercu, żeby móc się Nim owocnie dzielić. I nie chociaż są wielcy nawróceni, którzy swoim świadectwem ściągają telewizje i pociągają tłumy, to ciche świadectwo, które doprowadzi do nawrócenia jednej osoby jest równie ważne, Pan Jezus jest bowiem pasterzem, który zostawi całe stado owiec, aby ruszyć na poszukiwania tej jednej zaginionej.