Szkolili dziennikarzy jak pisać o judaizmie

Od wielu lat piszę na temat relacji Polaków z Żydami, różnic między judaizmem a katolicyzmem. Zdziwiony jestem więc tym, że nie zostałem zaproszony na „warsztaty dla dziennikarzy nt. judaizmu i relacji katolicko-żydowskich", zorganizowane w Warszawie przez Katolicką Agencję Informacyjną i Laboratorium Więzi. Tym bardziej, że  wykłady poprowadzili m.in. Michael Schudrich, Naczelny Rabin Polski oraz rzecznik Konferencji Episkopatu Polski ks. Paweł Rytel-Andrianik. Prezes KAI -Marcin Przeciszewski poinformował, że warsztaty przeprowadzono, by lepiej przygotować się na Dzień Judaizmu. Naczelny Rabin Polski, Michael Schudrich przybliżył dziennikarzom podstawy judaizmu i judaistyczne rytuały. Ks. Paweł Rytel-Andrianik omówił stosunek Kościoła katolickiego, księży i biskupów wobec holokaustu oraz podzielił się swoimi opiniami o stosunku Polaków do holocaustu. Ryszard Montusiewicz - były wieloletni korespondent Polskiego Radia i KAI w Izraelu podzielił się informacjami o zabytkach w Izraelu. Barbara Sułek-Kowalska oraz ks. Andrzej Tulej mówili o Dniu Judaizmu. Agnieszka Magdziak-Miszewska z Laboratorium Więzi opowiedziała, skąd biorą się wzajemne mity i uprzedzenia. Jako, że nie zostałem zaproszony na szkolenie, będę dalej opierał się w  publicystyce na lekturze książek poświęconych judaizmowi. Jedną z nich jest dwutomowy, liczący w sumie ponad 1250 stron wywiad z księdzem profesorem Waldemarem Chrostowskim przeprowadzony przez Grzegorza Górnego i Rafała Tichy z wydawnictwa Fronda. Pierwszy tomów pod tytułem „Bóg, Biblia, Mesjasz" ukazał się w 2006 roku a drugi „Kościół, Żydzi, Polska" w 2009. Pierwszy tom „Bóg, Biblia, Mesjasz" przybliżył czytelnikom kwestie związane z Biblią, Izraelem, judaizmem, relacjami między judaizmem a chrześcijaństwem. W tym też tomie czytelnicy znajdą informacje o różnicach teologicznych między judaizmem a chrześcijaństwem, różnicach między tym, czym dla Żydów - a czym dla chrześcijan - jest Biblia. Ksiądz profesor przybliża odbiorcom historię Izraela oraz diaspory żydowskiej, wiedzę o wielu historycznych i współczesnych nurtach judaizmu, Torze, Talmudzie, wielowiekowej (wciąż żywej) nienawiści judaizmu do chrześcijaństwa, prawdziwości wydarzeń opisanych w Nowym Testamencie. Niezwykle cenne są informacje ukazujące że   tzw. "judaizm rabiniczny" (talmudyczny) nie pokrywa się z religią Starego Testamentu, ani też nie jest jedynym i prostym jej przedłużeniem. „Jest chronologicznie dużo późniejszy niż chrześcijaństwo, bo w dużej mierze stanowi odpowiedź na jego zaistnienie". Ksiądz Chrostowski uświadamia swoim czytelnikom, że Żydzi nie są dziedzicami Starego Testamentu. „Jezus Chrystus, Nowy Testament i chrześcijaństwo stanowią historyczną i teologiczną nie tylko wiarygodną i uprawnioną, ale też autentyczną, wartościową i właściwą kontynuacje judaizmu biblijnego" - podkreśla. Ksiądz profesor Chrostowski nie boi się w swej książce obalać też innych politycznie poprawnych filosemickich herezji głoszących np. że judaizm jest równoprawną drogą do zbawienia dla Żydów. Bez cienia strachu ksiądz profesor wypowiada się  o antypolonizmie diaspory żydowskiej i filosemitów w Polsce. W drugim tomie pt „Kościół Żydzi Polska" ksiądz profesor  na ochotnika zapisał się na listę proskrypcyjną Sonderkommando światowego żydostwa. W swym wywiadzie poruszył kwestie: uwarunkowania Żydów do instrumentalnego mijania się z prawdą, odmienności judaizmu od religii biblijnego Izraela, rasistowskiego przesłania judaizmu, nienawiści Żydów wobec chrześcijaństwa, prześladowania chrześcijaństwa w Izraelu. Ksiądz profesor w swej pracy przybliżył też czytelnikom: nauczanie katolickie o Żydach, prawdziwe znaczenie słów Jana Pawła II o „starszych braciach" (nie będące komplementem), historie obecności Żydów na ziemiach polskich na przestrzeni wieków i ich antypolskiej działalności, współczesny antypolonizm społeczności żydowskiej, kampanie nienawiści i kłamstw pod adresem Polski realizowaną przez wspólnotę żydowską, współodpowiedzialność społeczności żydowskiej za zbrodnie komunistyczne, instrumentalne wykorzystywanie holocaustu przez Żydów, instrumentalne wykorzystanie kościoła przez dzieci żydokomuny pod koniec PRL i w III RP, współczesne prześladowania kościoła przez środowiska żydowskie, działalność filosemitów w III RP. Bez skrępowania ksiądz Chrostowski opisał też uprzywilejowaną pozycje Żydów na Zachodzie i szkodliwą działalność „Gazety Wyborczej".