Grzeszysz, licząc na Boże miłosierdzie? Te słowa są właśnie do Ciebie

Medytacje ewangeliczne z dnia 22 stycznia 2018, Mk 3, 22-30. Uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili o Jezusie: «Ma Belzebuba i mocą władcy złych duchów wyrzuca złe duchy». Wtedy Jezus przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może Szatan wyrzucać Szatana? Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc Szatan powstał przeciw sobie i jest z sobą skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i dopiero wtedy dom jego ograbi. Zaprawdę, powiadam wam: Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego». Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego». Warto sobie uświadomić, że żydowscy uczeni w Piśmie oskarżyli Boga o działanie z inspiracji ducha nieczystego. Dokonali zatem bluźnierstwa tak ogromnego i potwornego, że aż sama myśl o tym paraliżuje serce. Ale Pan Jezus mimo tego zachował miłość ku nim i cierpliwość i tłumaczył im prawdy, których ci nie rozumieli. Mimo tego faryzeusze pozostali zatwardziali w swoich sercach, ściągając na siebie wieczne potępienie. Katechizm katolicki wymienia sześć grzechów przeciw Duchowi Świętemu: o łasce Bożej rozpaczać; przeciwko miłosierdziu Bożemu grzeszyć zuchwałością; uznanej prawdzie chrześcijańskiej się sprzeciwiać; bliźniemu łaski Bożej zazdrościć; na zbawienne napomnienia być zatwardziałym; rozmyślnie trwać w niepokucie. Bardzo ważne jest, aby wyryć sobie te sześć punktów głęboko w pamięci i wszystkie działania przepuszczać przez nie niczym przez sito. Niech będzie to krótka chwila, ale głębokiego zastanowienia nad tym, co czynimy. W szczególności słowa te dedykuję tym politykom, którzy uparcie trwają przy stanowisku, iż kobieta ma prawo zabić swoje nienarodzone dziecko, i nie przeszkadza im to przystępować do Komunii świętej. Trwają w uparcie w tym grzechu mimo iż wielokrotnie są napominani chociażby przez kapłanów, katolickie media, czy działaczy pro-life. Nie piszę tego, aby kogokolwiek piętnować, bo przecież nie o to chodzi, ale uświadomić, że umyślne grzeszenie z liczeniem na Boże miłosierdzie, rozmyślne trwanie w niepokucie i jawne sprzeciwianie się uznanej prawdzie chrześcijańskiej mimo napomnień to są właśnie grzechy przeciwko Duchowi Świętemu prowadzące wprost do wiecznego zatracenia. Podejmując jakiekolwiek działania, warto skonfrontować swoje intencje i cele z nauką Chrystusa – to najpewniejsze zabezpieczenie przed zakusami złego i najlepszy sposób na trwanie na drodze prowadzącej do Zbawienia.