W nocy z 4 na 5 lutego 1943 r. w Szczecinie i innych miastach Pomorza, w ramach pokazowej antykościelnej akcji, gestapo aresztowało 40 osób - księży, zakonnic i katolików świeckich. Trzech duchownych ze szczecińskiej parafii św. Jana Chrzciciela oskarżonych o działalność szpiegowską skazano na karę śmierci, a następnie zamordowano przez zgilotynowanie. We wrześniu 1941 r. w Berlinie odbyła się konferencja najwyższych władz hitlerowskich, podczas której omawiano sposoby i taktykę walki z Kościołem katolickim. W trakcie jej trwania ustalono szereg wytycznych, które zaczęto wprowadzać w życie. Ograniczono praktyki religijne, zakazano procesji religijnych i wszelkiej działalności organizacji i stowarzyszeń kościelnych, duchownych poddawano przesłuchaniom. W przedwojennym luterańskim Szczecinie istniała tylko jedna parafia rzymskokatolicka, funkcjonująca przy Kościele św. Jana Chrzciciela. Pracowali w niej księża Karol Lampert i Herbert Simoleit oraz ojciec Friedrich Lorenz z zakonu oblatów. Wszyscy oni byli znani ze swej niechęci do nazistowskiej ideologii, której nie bali się manifestować publicznie, m.in. nie zgadzając się na wywieszanie nazistowskich symboli w kościele. W czasie II wojny światowej wspomagali deportowanych polskich kapłanów oraz robotników przymusowych. Ks. Lampert za swą nieugiętą postawę wobec narodowego socjalizmu był więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych Dachau i Sachsenhausen. Jesienią 1942 r. gestapo przysłało do Szczecina swojego agenta, Franza Pissaritscha, podającego się za inżyniera Georga Hagena. Jego zadaniem było rozpracowanie duchownych z tutejszej parafii w celu zebrania dowodów przeciwko nim. Podając się za działacza katolickich organizacji młodzieżowych i przeciwnika hitleryzmu Hagen w niedługim czasie zaskarbił sobie sympatię i zaufanie księży, dzięki czemu mógł brać udział w tajnych spotkaniach przez nich organizowanych. W trakcie tych spotkań sporządzał notatki, które trafiały do centrali gestapo. Informował w nich o nieoficjalnych spotkaniach z katolickimi żołnierzami i parafianami, podczas których słuchano londyńskiego radia, dyskutowano o prześladowaniach ludności na terenach okupowanych i krytykowano hitlerowski reżim. Po kilku miesiącach, gdy niemiecki wywiad zdobył już wystarczająco dużo informacji, zdecydowano o przeprowadzeniu akcji przeciwko księżom i innym osobom biorącym udział w spotkaniach. W nocy z 4 na 5 lutego 1943 r. gestapo w Szczecinie i w kilku innych miejscowościach na Pomorzu aresztowało 40 osób, w tym 11 duchownych rzymskokatolickich, a wśród nich księży z parafii św. Jana Chrzciciela. Akcja znana pod kryptonimem „Fall Stettin” miała dowieść, że hierarchowie kościelni prowadzą działalność szpiegowską na rzecz aliantów. Podczas rewizji szukano materiałów, które miały to potwierdzić. Aresztowanych przesłuchiwano w szczecińskim gestapo, stosując szykany i tortury. Oskarżono ich o zorganizowanie siatki szpiegowskiej, antyhitlerowską propagandę i informowanie aliantów o produkcji tajnej broni V-l i V-2. W grudniu 1943 r. księża zostali przewiezieni do Halle, gdzie rozpoczął się proces, który następnie odroczono. Wznowiono go w lipcu 1944 r. w Torgau, gdzie sąd wojskowy skazał trzech oskarżonych o sprzyjanie wrogowi i szpiegostwo księży na karę śmierci. Wyrok przez zgilotynowanie wykonano 13 listopada 1944 r. w więzieniu Roter Ochse w Halle. 65 lat po tym wydarzeniu, 13 listopada 2011 r. w austriackim Dornbirn, z udziałem metropolity szczecińsko-kamieńskiego arcybiskupa Andrzeja Dzięgi odbyły się uroczystości, podczas których ks. Karol Lampert został ogłoszony błogosławionym męczennikiem. Nazwiska trzech zamordowanych księży są wyryte na pomniku „Ofiar II wojny światowej” przed kościołem św. Jana Chrzciciela w Szczecinie. Źródło i fot.: bazylika.szczecin.pl Na zdjęciu: błogosławiony ks. dr Karol Lampert