"Lady Bird" – Świetny, niedoceniony film. Podpadł w Hollywood za sympatię do katolików

0
0
0
/

Amerykańska Akademia Filmowa (monotoniczny Hollywood opętany lewicowymi zabobonami) nie doceniła doskonałego filmu „Lady Bird” według scenariusza i w reżyserii Grety Gerwig oraz  ze świetnymi rolami: Saoirse Ronan, Laurie Metcalf, Lucas Hedges. Film opowiada o emocjonalnej relacji 17-letniej Christine „Lady Bird” McPherson (w tej roli Saoirse Ronan) z matką (w tej roli Laurie Metcalf). Dziewczyna, jej matka, ojciec, adoptowany brat i jego konkubina wiodą skromne życie na przedmieściach miasta. Film jest portretem ubogiej amerykańskiej rodziny, ale pracowitej, kochającej, zmagającej się z problemami. Rodziny wolnej od patologii, w której rodzice i dzieci cenią edukację, pomimo że nie chroni ona przed pauperyzacją. W filmie realistycznie oddane są kłótnie matki  z córką. Emocjonalne, dramatyczne, ale pozbawione poważnych przyczyn, bardziej wynikające z stresów dnia codziennego. Kłótnie nie przeszkadzające kobietom w wiedzy o tym, że ich wzajemna miłość jest bardzo silna. Sympatycznym motywem filmu (wyświetlanego w kinach w całej Polsce  - w tym i w warszawskiej  Kinotece) jest pełne sympatii ukazanie katolickiej szkoły, do której chodzi dziewczyna. Uczący w szkole świeccy i duchowni (księża jezuici oraz zakonnice) są pełni sympatii i życzliwości do rozbrykanej i targanej emocjami dorastającej młodzieży. Kościół katolicki, msze, modlitwy ukazane są z sympatią jako zjawiska zapewniające ukojenie ducha i dostrzeżenie tego, co w życiu najważniejsze - w tym i miłości rodziców. Film ukazuje jako sympatyczne i wartościowe, takie przejawy życia jak troska rodziców, miłość matki i ojca, rodzina, prawdziwa przyjaźń, zaangażowanie nauczycieli i duchownych w ich pracę oraz posługę, kościół. Równocześnie blichtr świata ukazany jest jako pusty i pozerski. „Lady Bird” jednocześnie jest filmem wolnym od nudnego dogmatyzmu. Głowna bohaterka jest niespokojnym duchem, znudzona biedą i prowincją. Poszukuje miłości, a nie może jej znaleźć. W filmie mnóstwo jest złośliwego humoru. Pomimo, że jest to obraz obyczajowy, akcja jest wartka i dynamiczna. „Lady Bird” ogląda się z ogromną przyjemnością.

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną