Podczas studiów inżynierskich związał się z ruchem narodowym, w czasie hitlerowskiej okupacji walczył w szeregach Związku Jaszczurczego, a następnie Narodowych Sił Zbrojnych. Brał udział w powstaniu warszawskim, po jego klęsce trafił do niemieckiego oflagu. Zmarł 20 lat temu na emigracji w kanadyjskim Montrealu. Tadeusz Siemiątkowski urodził się 28 października 1910 r. w Warszawie. Podczas studiów na Politechnice Warszawskiej wstąpił do Obozu Wielkiej Polski, a po jego delegalizacji związał się z Obozem Narodowo-Radykalnym. Po klęsce kampanii wrześniowej przystąpił do działalności konspiracyjnej w ramach Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy. Ukończył kurs szkoły podchorążych, do lipca 1942 r. dowodził Komórką Likwidacyjną ZJ. Od września 1942 r. stał na czele Oddziału Bojowego przy Komendzie Głównej Narodowych Sił Zbrojnych. Przeprowadził wiele akcji polegających na likwidowaniu agentów i donosicieli oraz zdobywania broni i środków finansowych. W styczniu 1943 r. awansował do stopnia podporucznika. Podczas powstania warszawskiego był dowódcą 1. plutonu oraz zastępcą dowódcy kompanii „Warszawianka” NSZ wchodzącej w skład zgrupowania AK „Chrobry II”. Po klęsce powstania został wywieziony do Niemiec i osadzony w obozie dla jeńców wojennych w Murnau. Wyzwolony w kwietniu 1945 r. przez armię amerykańską dołączył do Brygady Świętokrzyskiej NSZ stacjonującej w Regensburgu w pobliżu Monachium. W 1946 r. jako emisariusz NSZ powrócił do Polski. W marcu 1949 r. przedostał się do Szwecji, gdzie otrzymał azyl jako uchodźca polityczny. W 1951 r. wyemigrował Kanady i zamieszkał w Montrealu, gdzie pracował jako inżynier konstruktor. Był czynnym działaczem w tutejszych organizacjach - Kole Byłych Żołnierzy NSZ, Stowarzyszeniu Polskich Inżynierów i w kościele Katolickiej Misji Św. Wojciecha. Należał do zespołu redakcyjnego „Zeszytów do Historii NSZ”. Ppor. Tadeusz Siemiątkowski zmarł 19 marca 1998 r., jego prochy spoczęły w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach. Był dwukrotnie odznaczony Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego. Źródło i fot.: 1944.pl