Jan Paweł II o Wielkim Czwartku

W 2002 w homilii wygłoszonej podczas Mszy św. Krzyżma w Wielki Czwartek papież Jan Paweł II stwierdził, że „słowa proroka Izajasza [„Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił"] stanowią główny motyw Mszy św. Krzyżma, która w Wielki Czwartek rano gromadzi w każdej diecezji wokół jej pasterza wszystkich kapłanów. Podczas tej uroczystej liturgii, która sprawowana jest przed rozpoczęciem Triduum Paschalnego, święci się oleje, które będą dla ludu chrześcijańskiego balsamem łaski Bożej". Zdaniem Papieża Polaka słowa „Pan mnie namaścił" przywodzą "na myśl przede wszystkim mesjańską misję Jezusa — konsekrowanego mocą Ducha Świętego — który stał się najwyższym i wiecznym Kapłanem Nowego Przymierza, przypieczętowanego Jego krwią. Wszystkie zapowiedzi kapłaństwa ze Starego Testamentu spełniają się w Nim, jedynym i ostatecznym pośredniku między Bogiem a ludźmi". W opinii Jana Pawła II Jezus w synagodze w Nazarecie skomentował proroctwo Izajasza stwierdzając „Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli". Mesjasz zdaniem Jana Pawła II „stwierdza, że to On jest Pomazańcem Pańskim; Tym, którego Ojciec posłał, aby uwalniał ludzi od grzechów oraz niósł radosną nowinę ubogim i strapionym. On przyszedł, aby ogłosić czas łaski i miłosierdzia. Apostoł w Liście do Kolosan zauważa, że Chrystus, «pierworodny wobec każdego stworzenia», jest «pierworodnym spośród umarłych» (por. 1, 15. 18). Podejmując wezwanie Ojca, aby przyjął kondycję człowieka, przynosi On tchnienie nowego życia i wszystkim, którzy w Niego wierzą, daje zbawienie". W opinii papieża Polaka także i my współcześnie żyjący, „tak jak obecni w synagodze nazaretańskiej, zatrzymajmy wzrok na Zbawicielu, który «uczynił nas królestwem — kapłanami dla Boga i Ojca swojego» (Ap 1, 6). Jeżeli każdy ochrzczony uczestniczy w Jego kapłaństwie królewskim i prorockim «dla składania duchowych ofiar, miłych Bogu» (1 P 2, 5), to kapłani powołani zostali do współuczestnictwa w Jego ofierze w sposób szczególny. Są powołani do składania jej w służbie kapłaństwu powszechnemu wiernych. Dlatego sakrament kapłaństwa jest sakramentem, dzięki któremu misja powierzona przez Nauczyciela apostołom nadal jest spełniana w Kościele aż do końca czasów; jest więc sakramentem posługi apostolskiej, którą sprawują biskupi, kapłani i diakoni". Papież w swojej homilii przypomniał, że w Wielki Czwartek kapłani bardziej uświadamiają „sobie wyjątkowość posługi, która została nam powierzona. Boski Nauczyciel polecił nam sprawowanie swojej Ofiary w Eucharystii, wzywając nas przez to do naśladowania Go w sposób szczególny. Dlatego podczas dzisiejszej liturgii jeszcze raz zapewnijmy Go wszyscy o wierności i miłości i — ufni w potęgę Jego łaski — odnówmy przyrzeczenia złożone w dniu naszych święceń". Zdaniem Jana Pawła II Wielki Czwartek to dla kapłanów „wielki dzień! W Wielki Czwartek Jezus uczynił nas szafarzami swojej sakramentalnej obecności wśród ludzi. W naszych dłoniach złożył swoje przebaczenie i swoje miłosierdzie, a także podarował nam swoje kapłaństwo na zawsze". Dla Papieża Polaka życie kapłanów jest „nierozłącznie związane z" życiem Jezusa.W homilii Ojciec Święty przytoczył fragment listu skierowanego do kapłanów, w którym stwierził, „że «my wszyscy — świadomi ludzkiej słabości, ale ufni w uzdrawiającą moc Bożej łaski — jesteśmy wezwani do przyjmowania mysterium Crucis i pełnego zaangażowania w poszukiwaniu świętości»". Papież Polak w swojej homilii zaapelował do braci w kapłaństwie, by pamiętali „o wartości i znaczeniu sakramentu pokuty w naszym życiu. Jest on ściśle związany z Eucharystią i czyni nas szafarzami Bożego miłosierdzia. Jeśli będziemy uciekali się do tego źródła przebaczenia i pojednania, staniemy się prawdziwymi sługami Chrystusa i będziemy promieniować Jego pokojem i Jego miłością". Jan Paweł II apelował do kapłanów, by dziękowali Bogu „za dar naszego kapłaństwa służebnego" i modlili „się za wszystkich, którzy byli dla nas cennymi narzędziami tego Bożego powołania", w tym głównie za rodziców „którzy dając nam życie i prosząc dla nas o łaskę chrztu, włączyli nas do ludu zbawienia, a dzięki swej wierze nauczyli nas uważnie wsłuchiwać się i z gotowością odpowiadać na głos Pana". Papież apelował też o modlitwę za „wszystkich, którzy swoim świadectwem i mądrą radą doprowadzili nas do rozpoznania naszego powołania", w tym i o „wiernych świeckich, którzy towarzyszyli nam w drodze do kapłaństwa i nadal wspomagają nas w pracy duszpasterskiej". Jan Paweł II prosił też o modlitwę „za wszystkich kapłanów, zwłaszcza za tych, którzy pracują w trudnych warunkach albo cierpią prześladowania; (...) szczególnie o tych, którzy za wierność Chrystusowi zapłacili swoją krwią". Papież prosił też o modlitwę „za naszych braci, którzy sprzeniewierzyli się zobowiązaniom podjętym przy święceniach kapłańskich albo przeżywają trudności czy kryzys". Reprodukcja: Ostatnia Wieczerza autorstwa Simona Uszakowa