Medytacje ewangeliczne z dnia 2 kwietnia 2018, Mt 28, 8-15. Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i pobiegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi, mówiąc: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech udadzą się do Galilei, tam Mnie zobaczą». Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: «Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdy spaliśmy. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu». Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami, i trwa aż do dnia dzisiejszego. Arcykapłani ponieśli totalną klęskę - jej wymownym symbolem był pusty grób Jezusa. Ten, którego naukę chcieli zdyskredytować, Ten, którego zabili, zmartwychwstał i żył. Co więcej - nadal spotykał się z ludźmi. Z punktu widzenia tych, którzy tak bardzo domagali się ukrzyżowania Jezusa, nie mogło być gorszej informacji - ich władza była zagrożona. Stąd zdecydowali się wypuścić w świat opisaną w dzisiejszej Ewangelii plotkę. Warto w tym miejscu na chwilę się zatrzymać, żeby zwrócić uwagę na jeden szczegół - oni traktowali relację z Bogiem swoich współbraci jako sposób na podniesienie własnej pozycji, jako podstawę budowania władzy, a przecież powinni traktować to w kategoriach służby... Być może właśnie to uwikłanie w postaci pazerności na władzę i obaw jej utraty sprawiło, że zamiast uznać Jezusa za Pana i Króla - a przecież mieli dowody, iż Panem i Królem zwyczajnie jest - starali się czynić wszystko, aby jak najmniej Żydów w Niego uwierzyło. Arcykapłani w sposób zupełnie dobrowolny i świadomy trwali w kłamstwie i co gorsza - przekonywali do tego kłamstwa innych. W czasach nam współczesnych też mamy wielu, którzy usiłują zaprzeczać, że Jezus jest Bogiem, bo to zagraża ich władzy, którą uzurpują sobie mieć nad innymi. Również oni imają się różnych sposobów, aby zdyskredytować wiarę a nawet samego Jezusa. Niekoniecznie czynią to wprost, jak arcykapłani, ale niekiedy skutecznie. Niech obraz pustego grobu Jezusa pozostanie głęboko wyryty w naszej pamięci, abyśmy za każdym razem, kiedy będziemy zwodzeni, mogli sobie uświadomić, kim tak naprawdę jest Jezus i przez ten pryzmat podejmowali decyzje, czy działania. Pusty grób daje nadzieję na życie wieczne u boku Jezusa. Nie pozwólmy sobie jej odebrać.