Medytacje ewangeliczne z dnia 12 kwietnia 2018, J 3, 31-36. Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkim, a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba przychodzi, Ten jest ponad wszystkim. Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje. Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny. Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a bez miary udziela mu Ducha. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży nad nim wisi. W dzisiejszej Ewangelii słyszymy prawdy, które po ludzku są z jednej strony bardzo proste, ale z drugiej niezmiernie trudne. Kiedy bowiem głębiej zastanowimy się nad ich znaczeniem, okaże się, że tak na dobrą sprawę nie jesteśmy w stanie ogarnąć tego umysłem. „Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkim, a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba przychodzi, Ten jest ponad wszystkim” - na pierwszy rzut oka jest to oczywiste. Problem pojawia się, kiedy zadamy sobie pytanie o wymiar – ani nasze pojmowanie rzeczywistości, ani wyobraźnia aż tak daleko nie sięgają. Dzisiejsza Ewangelia potwierdza fakt, że zarówno Boga, jak i Bożych spraw nie da się poznać w sposób rozumowy, zbadać naukowo, stosując ziemską metodologię. To właśnie dlatego człowiekowi tak bardzo potrzebna jest łaska wiary. Prośmy o nią Ducha Świętego. Prośmy też, abyśmy to my byli tymi, których Bóg posyła, aby głosili słowa Boże. „Kto wierzy w Syna ma życie wieczne” - czyż nie chcemy tego szczęścia dla wszystkich ludzi? Chce go z pewnością Jezus Chrystus, który pragnie, aby każdy człowiek w Niego uwierzył, gdyż jest On jedyną drogą prowadzącą do Boga. Zawierzmy Mu wszystkich tych, którzy są niewierzący, w szczególności zaś tych, którzy jako tzw. wierzący-niepraktykujący osiągnęli mistrzostwo w okłamywaniu samych siebie, że bez Jezusa, bez życia Sakramentami, są w stanie po śmierci trafić do Nieba. Prośmy dla nich o łaskę prawdziwej, żywej wiary. Prośmy też o wiarę dla siebie samych, abyśmy z każdym dniem byli bliżej Boga.