Franciszek Rąb urodził się 25 sierpnia 1888 r. w Krasnem na Podkarpaciu. Ukończył seminarium nauczycielskie w Rzeszowie, a następnie Wydział Prawa UJ, uzyskując doktorat. Jako ochotnik brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. Po studiach zamieszkał w Łodzi i pracował w szkolnictwie. W latach 1919–1921 był zastępcą inspektora szkolnego w Łodzi i inspektorem w Rawie Mazowieckiej, a następnie wizytatorem szkolnym. Od 1924 r. pracował jako aplikant w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie. Aktywny działacz Towarzystwa Szkoły Ludowej, zakładał kółka rolnicze. W latach 1922–1927 był posłem z listy Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej. Należał do Związku Ludowo-Narodowego, będąc wiceprezesem Rady Wojewódzkiej w Łodzi. W 1934 r. przeniósł się do Rzeszowa. W 1937 r. zdał egzamin adwokacki i przez następne dwa lata prowadził kancelarię. Do wybuchu wojny był wiceprezesem Zarządu Okręgu Stronnictwa Narodowego w Rzeszowie. Stał na czele Akcji Katolickiej w Rzeszowie, w latach 1936–1937 był wiceprezesem rady nadzorczej Składnicy Kółek Rolniczych w tym mieście. W maju 1939 r. został wybrany do rady miasta Rzeszowa. Aresztowany przez gestapo 18 maja 1940 r. i ponownie 15 maja 1941 r., został wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, gdzie zmarł 25 kwietnia 1943 r. sejm.gov.pl fot. NAC