Ateista Hartman plugawie szkaluje „Łupaszkę"

0
0
0
/

W artykule „Kaczyński gloryfikuje zbrodniarza!", opublikowanym na blogu lewicowego tygodnika „Polityka" czołowy ateista w naszym kraju i były działacz żydowskiej łoży masońskiej Bnai Brith Jan Hartman plugawie oczernił polskiego bohatera majora Zygmunta Szendzielarza „Łupaszkę". Jan Hartman opisując nadanie przez radnych PiS jednej z ulic Białegostoku imienia Zygmunta Szendzielarza Łupaszki stwierdził, „że uczczony w ten sposób dowódca AK jest odpowiedzialny za brutalne mordy na ludności cywilnej narodowości litewskiej i innych". Według Hartmana „najbardziej znany jest zbrodniczy rajd 5. Wileńskiej Brygady AK, dowodzonej przez Łupaszkę, na wieś Dubinki w czerwcu 1944 roku. W morderczym szale nasłani przez Szendzielarza bandyci zabili ponad 60 osób, głównie kobiety i dzieci. (...) nie jest to bynajmniej jedyna zbrodnia dokonana przez zdegenerowanego oficera". Zdaniem  Hartmana „gloryfikacja i heroizacja Szendzielarza (podobnie jak Józefa Kurasia „Ognia" i innych) trwa już od wielu lat, a jej promotorami są (obok faszystów) głównie politycy PiS, prowadzący osobliwą „politykę historyczną" wokół tzw. żołnierzy wyklętych. Szendzielarzowi skrajna prawica poświęciła uchwałę sejmową już w 2006 roku, Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, a odnalezione szczątki bandyty z pompą pochowano na Powązkach". W opinii Jana Hartmana powodem czczenia przez PiS Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki" jest to, „że oprócz wymordowania ponad 70 bezbronnych cywilów ludziom Łupaszki udało się zabić podobną liczbę polskich milicjantów i sowieckich żołnierzy. Owszem, Łupaszka ma obrońców – lecz i oni nie próbują dowodzić, że nie był zbrodniarzem wojennym". Jak twierdzi Jan Hartman „PiS uparcie i perwersyjnie, z całą cyniczną premedytacją i pełną świadomością swych czynów, gloryfikuje zbrodniarzy wojennych. A czyni to z uwagi na wulgarną kalkulację osiąganych w ten sposób korzyści propagandowych. Jako że PiS jest organizacją zarządzaną autorytarnie przez swojego prezesa, odpowiedzialność za gloryfikowanie zbrodni, a tym samym wyszydzanie ich ofiar ponosi osobiście Jarosław Kaczyński". W opinii Hartmana odrażająca działalność PiS polega na „znęcanie się nad niewinnymi ofiarami i wykorzystywanie ich do celów polityczno-propagandowych jest bodaj najohydniejsze". Według  Hartmana „Jarosław Kaczyński i PiS stawiają Polskę w pożałowania godnym towarzystwie państw niezdolnych do uczciwego mierzenia się z własną historią". Niech za komentarz do bredni wypisywanych przez Jana Hartmana posłuży fakt,  iż jednoznacznie ten czołowy polski ateista i były działacz loży masońskiej Bnai Brith wspiera politykę Izraela wobec narodu palestyńskiego. Kończąc swój plugawy artykuł  Hartman życzył Jarosławowi Kaczyńskiemu by nicą mu się śniły „rozprute przez ludzi Łupaszki brzuchy kobiet i wypływające z rozbitych czaszek mózgi ich dzieci". W odtrutce na plugawe szkalowanie majora Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki" warto przypomnieć co na jego temat pisał na swoich stronach Instytut Pamięci Narodowej. Jak informuje IPN major Zygmunt Szendzielarz ps. Łupaszka urodził się 12 marca 1910 r. w Stryju (woj. stanisławowskie), w rodzinie urzędnika kolejowego Karola i Eufrozyny z domu Osieckiej. W 1927 ukończył gimnazjum matematyczno-przyrodniczego w Stryju, w 1932 Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej oraz w 1934 Szkołę Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu. Służył w 4 Pułku Ułanów Zaniemeńskich. Początkowo był dowódcą plutonu, następnie dowódcą szwadronu. Zygmunt Szendzielarz uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r. Walczył w szeregach Wileńskiej Brygady Kawalerii (Armia „Prusy"), następnie w szeregach Grupy Operacyjnej Kawalerii gen. Władysława Andersa, jako dowódca szwadronu 4 puł. Przeszedł szlak bojowy od Piotrkowa Trybunalskiego po Majdan Sopocki na Zamojszczyźnie i Medykę koło Przemyśla. Wyróżnił się podczas przeprawy przez Wisłę pod Kozienicami. 27 września 1939 r. dostał się do sowieckiej niewoli, z której zbiegł. Przedostał się do Lwowa, skąd bezskutecznie próbował przedostać się na Węgry. W listopadzie 1939 r. przybył do Wilna. W Wilnie ukrywał się pod fałszywym nazwiskiem Władysław Chwaling, pracował jako robotnik fizyczny. Na początku 1940 r. rozpoczął działalność konspiracyjną w strukturach koła pułkowego 4 puł. Działalność konspiracyjną kontynuował podczas okupacji sowieckiej, a następnie niemieckiej. Od końca 1941 r. działał w komórce wywiadowczej. Wiosną 1943 r. przedstawił Komendzie Okręgu AK Wilno projekt utworzenia oddziału partyzanckiego. W sierpniu 1943 r. przydzielony do oddziału partyzanckiego ppor. Antoniego Burzyńskiego „Kmicica" operującego na Pojezierzu Wileńskim. Do bazy partyzanckiej dotarł już po rozbrojeniu oddziału przez partyzantkę sowiecką (zamordowany wówczas został „Kmicic" oraz około 80 partyzantów). Z niedobitków zorganizował oddział partyzancki: 5 Brygadę Wileńską, zwaną także jako Brygada Śmierci (siły brygady latem 1944 r. liczyły około 600 żołnierzy). Na czele brygady przeprowadził kilkadziesiąt udanych akcji przeciwko niemieckim siłom okupacyjnym, kolaboranckim oddziałom litewskim oraz partyzantki sowieckiej. Został ranny w bitwie pod Worzianami (31 stycznia 1944 r.). Podczas operacji „Ostra Brama" brygada wycofała się na zachód atakując przy tym cofające się oddziały niemieckie. 23 lipca 1944 r. siły główne brygady zostały rozbrojone przez sowietów w Puszczy Grodzieńskiej. Zygmunt Szendzielarz uniknął zatrzymania i przedostał się do Puszczy Augustowskiej, skąd dotarł na teren powiatu Bielsk Podlaski. Podporządkował się wówczas Komendzie Okręgu AK Białystok (objął stanowisko dowódcy partyzantki Okręgu AK Białystok). Na czele niewielkiego oddziału kadrowego przez pewien czas działał na terenie Puszczy Świsłockiej oraz Puszczy Różańskiej, skąd został wyparty przez oddziały NKWD. Zimę 1944/45 rozbitkowie spędzili na obozowiskach w Puszczy Białowieskiej oraz okolicznych melinach. Wiosną 1945 r. Zygmunt Szendzielarz stanął na czele odtworzonej 5 Brygady Wileńskiej AK, będącej wówczas dyspozycyjnym oddziałem partyzanckim Okręgu AKO Białystok. Walczył od kwietnia 1945 r. Działalność brygady koncentrowała się na terenie powiatu Bielsk Podlaski. Latem 1945 r. siły brygady liczyły około 280 żołnierzy. Na czele brygady Zygmunt Szendzielarz przeprowadził kilkadziesiąt akcji przeciwko oddziałom Armii Czerwonej, wojsk NKWD, oddziałom „ludowego" WP i KBW oraz grupom operacyjnym UB i MO. Oddział Zygmunta Szendzielarz zajmował się likwidacją komunistycznej agentury oraz elementu przestępczego. We wrześniu brygada została zdemobilizowana, w polu pozostał niewielki oddział kadrowy (późniejsza 6 Brygada Wileńska AK). Jesienią 1945 r. Zygmunt Szendzielarz przedostał się na Pomorze Gdańskie, gdzie podporządkował się Komendzie eksterytorialnego Okręgu AK Wilno. Wiosną 1946 r. wznowił działalność partyzancką. Początkowo były to cztery patrole dywersyjne, następnie od kwietnia 1946 r. ponownie odtworzona 5 Brygada Wileńska AK. Teren działania obejmował województwa: gdańskie, zachodniopomorskie i olsztyńskie. Działalność brygady koncentrowała się na terenie Borów Tucholskich. Latem 1946 r. siły brygady liczyły ponad 80 żołnierzy. Jesienią 1946 r. Zygmunt Szendzielarz na czele kadrowej grupy partyzanckiej przedostał się na Białostocczyznę, gdzie dołączył do 6 Brygady Wileńskiej AK. Zimą 1946/47 osobiście dowodził akcjami brygady. W końcu marca 1947 r. Zygmunt Szendzielarz opuścił szeregi oddziału i wyjechał do Warszawy. Nie ujawnił się wiosną 1947 r. podczas amnestii. Następnie wyjechał na teren woj. krakowskiego, gdzie ukrywał się w Osielcu k. Makowa Podhalańskiego pod nazwiskiem Ryszard Zygmunt Mańkowski. Utrzymywał kontakt z walczącymi nadal oddziałami 6 Brygady Wileńskiej AK. Aresztowany przez UB 30 czerwca 1948 r. Przeszedł śledztwo w X Pawilonie przy ul. Rakowieckiej. 2 listopada 1950 r. skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na karę śmierci. Komuniści zamordowali go 8 lutego 1951 r. w więzieniu mokotowskim w Warszawie. W 1993 r. wydany wyrok został unieważniony. Wiosną 2013 r. na kwaterze „Ł" (tzw. łączce) Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie zostały odnalezione, a następnie zidentyfikowane szczątki Zygmunta Szendzielaraz. Uroczysty państwowy pogrzeb odbył się 24 kwietnia 2016 r. na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (Powązki Wojskowe).

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną