Jeżeli prześledzimy ataki na Kościół katolicki to zobaczymy, że są one spowodowane często tym, że broni on życia nienarodzonych, odrzuca „małżeństwa” homoseksualne, antykoncepcję, czy eutanazję. Czyniąc to powołuje się przy tym na prawo naturalne wzywając wszystkich ludzi, nie tylko wierzących, do jego przestrzegania.

Chrześcijanie zawsze wiedzieli, że świat jest podstawowym przekazem, jaki Bóg do nas kieruje, Jego pierwszym objawieniem. Obserwując wspaniałe dzieła sztuki jesteśmy przekonani o wewnętrznym pięknie tych, którzy je tworzyli. Obserwując świat możemy poznać, jak wspaniały jest Bóg. O tym samym upewnia nas także św. Paweł, który napisał: „Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty - wiekuista Jego potęga oraz bóstwo - stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła” (Rz 1, 20).

Większość argumentów na rzecz istnienia Boga jest czerpanych z obserwacji świata, jako miejsca racjonalnego i uporządkowanego. Jeden z argumentów św. Tomasza mówi nam o tym, że wszystko w naturze odbywa się celowo, co wskazuje na fakt istnienia Bożej opatrzności, która kieruje nawet tym, co nierozumne.

Karol Darwin nauczył nas patrzeć na przyrodę wyłącznie, jako miejsce walki o byt, gdzie liczy się jedynie prawo silniejszego. W przyrodzie występuje jednak także zjawisko symbiozy, które polega na ścisłym współżyciu przynajmniej dwóch organizmów. Biolodzy wyróżniają przy tym wiele rodzajów symbiozy, co świadczy o bogactwie stosunków panujących w przyrodzie. Wyróżnia się w niej także łańcuchy pokarmowe, które pokazują, jak dany gatunek jest podstawową żywieniową dla innego gatunku. Świadczy to jednak nie tyle o agresji, co o istnieniu w przyrodzie porządku i wzajemnej zależności organizmów od siebie. Drapieżnictwo, czy pasożytnictwo nie wiążą się w przyrodzie z nienawiścią i pogardą, ale z naturalnym instynktem oraz przyporządkowaniem istot do siebie. Teoria ewolucji ma także bardzo wiele odmian i wciąż pozostaje pewną teorią. Wiele z jej odmian dopuszcza jednak celowość w przyrodzie i także świadczy o jakimś planowym rozwoju istot żywych we wszechświecie. Kościół katolicki uznał za możliwy do pogodzenia z wiarą (co nie znaczy, że prawdziwy) pewien umiarkowany ewolucjonizm w którym uznaje się, że Bóg stworzył wszechświat i posłużył się ewolucją, jako narzędziem swej woli.

Św. Franciszek Salezy odróżnił naturalną opatrzność Bożą, od nadprzyrodzonej opatrzności Bożej. Pierwsza polega na tym, że Bóg przemawia do nas poprzez stworzoną naturę. Druga natomiast polega na tym, że Bóg prowadzi nas i wspiera przez swoją łaskę. Mówiąc o naturze trzeba pamiętać, że nie chodzi tu jedynie o przyrodę, która świadczy o istnieniu Boga, Jego dobroci, mądrości i chwale. Chodzi tu, bowiem także o naturę pojętą jako pewną strukturę tkwiącą w każdym stworzonym, przez Boga, bycie. Św. Tomasz uważał, że natura to „istota przyporządkowana do właściwych sobie operacji”. Mając, bowiem pewną charakterystyczną strukturę mogę podjąć jedynie pewne określone zespoły działań. Będąc człowiekiem mogę np. chodzić, czy pływać, ale nie mogę samodzielnie latać. Nie mam bowiem skrzydeł, jak ptaki. Taka jest struktura mojego ciała. Prawo, które określa to, co służy ludziom i innym istotom, a także to, co im szkodzi nazywamy prawem naturalnym. Jest ono odbiciem prawa wiecznego, które znajduje się w Bożej myśli i które wyraża Bożą wolą. Prawo to ma prowadzić wszystkie istoty ku dobru, a poprzez nie do Boga, który jest samą dobrocią.

Natura każdego bytu, w tym także człowieka, jest niezmienna i stąd także prawo naturalne jest niezmienne. Sposobem na jego odczytanie jest poznawanie rzeczywistości przy pomocy intelektu. Św. Katarzyna ze Sieny zwróciła uwagę, że Bóg dał nam intelekt i wolę przede wszystkim po to byśmy Go poznali i pokochali. Dzięki naszemu intelektowi możemy zobaczyć, bez pomocy Objawienia, że Bóg jest, a także poznać Jego wolę wyrażoną w naturalnej opatrzności Bożej.

Powinniśmy więc najpierw zauważyć, że do naszej natury należy to, że jesteśmy istotami rozumnymi. To właśnie intelekt jest tym, co wskazuje nam właściwe dobro. Niewierność prawu naturalnemu prowadzi do degeneracji samej natury. Współczesne modele życia, które są niezgodne z naturą prowadzą do tzw. chorób cywilizacyjnych. Antykoncepcja jest niebezpieczna dla zdrowia. Poligamia skutkuje wieloma chorobami wenerycznymi. Homoseksualne akty wiążą się z niebezpieczeństwem zachorowania na AIDS. O tym, jak wielką wagę przywiązywał zawsze Kościół do przestrzegania prawa naturalnego świadczy fakt, że tzw. grzechy wołające o pomstę do nieba, szczególnie ciężkie i domagające się Bożej kary to grzechy przeciwne naturze: umyślne zabójstwo, grzech sodomski, uciskanie ubogich, wdów i sierot, zatrzymanie zapłaty pracownikom.

Warto popatrzeć, jak w świetle prawa naturalnego można rozwiązać wszystkie współczesne „spory światopoglądowe” i ocenić właściwie pewne ideologie. Aborcja - każdy kto popatrzy na to zjawisko racjonalnie musi uznać, że jest ono zabójstwem. Zabicie dziecka w drugim miesiącu życia w łonie matki, lub w jedenastym miesiącu, już poza nim, jest zabiciem człowieka. To, że on jest w takim lub w innym stopniu rozwoju nie może zmieniać klasyfikacji moralnej tego czynu. Zabicie człowieka w śpiączce, który nie jest świadomy, nie cierpi i nie jest zdolny wykonywać większości czynności ludzkich także jest uznawane za morderstwo. Antykoncepcja - jest zamachem na ludzką naturę. W sposób sztuczny powoduje bowiem bezpłodność i niweczy naturalny cel prokreacji. In vitro - "In vitro" oznacza na szkle.

Człowiek w ramach tej procedury stara się poprawić Pana Boga do czego nie ma prawa. Homoseksualizm - jest to zjawisko niezgodne z naturą, o czym świadczy konstrukcja mężczyzny i kobiety. Gender - stwierdza, że płeć jest tylko, albo przede wszystkim kwestią kulturową i sprawą wyboru, a to jest niezgodne z faktami. Socjalizm - ideologia, która głosi, że prawo własności, potrzeba posiadania rodziny, naturalna nierówność między ludźmi są czymś sztucznym. Chociaż stawia sobie za cel stworzenie doskonałego społeczeństwa jej realizacja zawsze prowadzi do zbrodni, bo jest niezgodna z naturą. Liberalizm - ideologia, która głosi, że najważniejsza jest wolność, a wolność tę sprowadza do swobody. Prawo natury pokazuje, że aby być wolnym potrzeba poznać prawdę o tym, co dobre i złe. Wolność zaś jest nie tylko możliwością wyboru, ale także niezależnością od słabości, niewiedzy, czy nacisku namiętności.

W starożytności, wiekach średnich i jeszcze w nowożytności odwoływano się do prawa naturalnego. Uważano powszechnie, że prawo stanowione musi bazować właśnie na nim. Obecnie Kościół jest jedynym liczącym się jego obrońcą. Pomimo sprzeciwu świata zajmuje on niezmienne stanowisko wiedząc, że broniąc natury i prawa naturalnego wypowiada się w imieniu Boga i broni samego człowieka.