,,Mumia z Chile" zwana też niekiedy ,,Ata" przez kilkanaście lat była obiektem dociekań naukowców oraz miłośników UFO. Ta mierząca zaledwie 15 centymetrów mumia wywołała niemałe zamieszanie. I wciąż je wywołuje, choć już z zupełnie innego powodu. W 2003 roku na pustyni Atacama znaleziono przedziwną  dziwną mumię. Uważano, że jest to szkielet około 8 letniego dziecka. Mówiąc ,,istoty" mam na myśli , jak wiele osób wątpiło w to, że mumia jest szczątkami przedstawiciela gatunku Homo sapiens. ,,Mumia z Chile" ma podłużną głowę i nieproporcjonalnie wielkie oczy. Wzrost 15 centymetrów również zaskakiwał - nawet rekordziści byli kilkadziesiąt centymetrów wyżsi od Aty. Mało tego, o ile ludzie mają 12 par żeber to Ata miała tylko 10 par! Pojawiły się różnego rodzaju teorie. Choć jedni uczeni utrzymywali, że jest to ośmioletniego dziecka, to inni uważali, że są to szczątki skrajnie zdeformowanego płodu lub noworodka. Oczywiście nie brakowało też głosów, że mumia należy do przybysza z kosmosu, którego na Błękitnej Planecie spotkała śmierć. Dopiero w tym roku, po latach badań, prawda została odkryta. Okazuje się, że Ata była jak najbardziej człowiekiem, a konkretnie malutką dziewczynką. Miała aż siedem zmutowanych genów, które oprócz licznych deformacji wprowadzały niektórych uczonych w błąd sugerując, że mają do czynienia ze szczątkami osoby dorosłej. Deformacje nie dały Acie szans na przeżycie - urodziła się martwa lub zmarła wkrótce po przyjściu na świat. Potencjalna opowieść o ufoludkach okazała się straszliwą ludzką nagrodę. Nie wiadomo jednak, kim byli rodzice Aty i dlaczego jej zwłoki nie były pochowane. Jednak nawet odkrycie tajemnicy nieszczęsnej dziewczynki nie zakończyło sporów na jej temat. Otóż w Chile podniosły się głosy, że zwłoki Aty zostały zbezczeszczone i bezprawnie wywiezione z kraju. Uczeni, którzy badali Atę utrzymują, że nie brali udziału w wywozie mumii z terenu Chile. Cała sprawa jest bardzo delikatna. Dotyczy straszliwej choroby, śmierci noworodka, wreszcie polityki. Zapewne nigdy nie dowiemy się również, kim byli rodzice Aty. Ludzi od zawsze fascynują ciała, które dotyka jakaś deformacja czy anomalia. Historia Aty jest zarówno tragiczna jak i skłaniająca nas do refleksji - może jak u Virginii Woolf: "Czas ciąży ludziom swym nadmiarem" ?