[caption id="attachment_74058" align="alignleft" width="300"] Siedziba CFR w Nowym Jorku - By Gryffindor - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10111367[/caption] W 1919 r. na konferencji pokojowej w Paryżu zebrały się najważniejsze osobistości ówczesnego świata.               Uczestniczyli w niej między innymi pułkownik Edward M. House (jeden z najwyżej postawionych masonów i jeden twórców Systemu Rezerwy Federalnej), bankierzy Paul Warburg i Bernard Baruch i około 20 ze stu prominentnych osobistości, które weszły wcześniej do amerykańskiej grupy „Inquiri”, która określając zasady pokojowe wyznaczyła kształt przyszłego globalizmu. Na konferencji tej postanowiono utworzyć Instytut Spraw Międzynarodowych z oddziałami w Wielkiej Brytanii i USA. Organizacja ta była w istocie gałęzią supertajnej loży masońskiej o nazwie Okrągły Stół (Round Table ), o której pisaliśmy już w tej książce. Oddział w Anglii przekształcił się w Królewski Instytut Spraw Międzynarodowych, a oddział w USA w Radę Polityki Zagranicznej (Council of Foreign Relations), zwaną, w skrócie, CFR. Jednocześnie powstał we Francji Synarchiczny Ruch Imperialny (Mouvement Synarchique d`Empire), który skupił wiele europejskich organizacji masońskich i z którego wyłonił się szereg nowych organizacji paneuropejskich typu Unia „Młoda Europa” czy Europejska Federacja Parlamentarna. Admirał Chester Ward, były członek CFR, tak określił jej cele: „zniweczenie suwerenności USA i niepodległości narodowej na korzyść wszechpotężnego rządu światowego”. T. Flynn twierdzi, powołując się na liczne źródła, że CFR „dosłownie kieruje potajemnie Stanami Zjednoczonymi razem z Systemem Rezerwy Federalnej. W. T. Still powołując się na amerykańskich ekonomistów twierdzi, że CFR we współpracy z Systemem Rezerwy Federalnej wywołało Wielki Krach 1929 r., wykorzystując go do umocnienia swoich pozycji finansowych ( członkowie CFR zbili na nim niewyobrażalne fortuny). CFR liczył na początku ok. 1600 członków. Obecnie ma ich 4000. Są to najważniejsze amerykańskie osobistości z różnych dziedzin, w tym najwyżsi urzędnicy administracji państwowej (w samej administracji Clintona pracowało ponad stu członków CFR). W pewnym momencie CFR zaczął tworzyć dodatkowo na całym obszarze USA swoje komitety. W latach osiemdziesiątych XX w. Było ich 47 i skupiały 4000 członków.