Papież Franciszek przedstawił w swojej posynodalnej adhortacji apostolskiej o rodzinie tradycyjne ujęcie miłości małżeńskiej. Skupiając się na „Hymnie o miłości” św. Pawła (Zob. 1 Kor 13, 4-7) omówił prawdziwe cechy miłości. Następnie zauważył, że miłość małżeńska to nadprzyrodzona miłość „caritas”. Powołał się także na encyklikę „Casti connubi” Piusa XI: „Papież Pius XI uczy, że miłość przenika wszystkie obowiązki życia małżeńskiego i ma jakiś prymat szlachetności”[1]. Papież uwzględnił także tradycyjne, przyrodzone ujęcie miłości małżeńskiej jako przyjaźni. Pisząc na ten temat, powołał się wprost na św. Tomasza z Akwinu i na traktat Arystotelesa pt. „Etyka Nikomachejska”[2]. Franciszek wspomniał także o erotycznym wymiarze miłości. Opisując go, powoływał się na teologię ciała Jana Pawła II. W ten sposób, w sposób twórczy połączył tradycyjne ujęcie miłości małżeńskiej z ujęciem posoborowym[3].

Poradnia Zdrowego Rodzicielstwa im. Św. Jana Pawła II zaprasza >>

[1]Franciszek, Amoris Laetitia, 120. [2] Tamże, 123. [3]Tamże, 150-157.