W okresie II RP żołnierz zawodowy, uczestnik wojny obronnej 1939, następnie w Wojsku Polskim we Francji, uczestniczył w bitwie o Narwik. Zrzucony do Polski jako cichociemny, służył w AK na Kielecczyźnie. Po wojnie był więziony za działalność antykomunistyczną. Bolesław Jackiewicz urodził się 15 lipca 1914 r. w majątku Zachorze na terenach dzisiejszej Litwy. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Lebiedziewie uczęszczał do gimnazjum w Mołodecznie, gdzie w 1934 r. zdał maturę. Następnie wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. Jako dowódca plutonu służył w 1 pp. Legionów. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r., został ranny pod Kałuszynem. Po przekroczeniu granicy na Litwę przebywał w szpitalu w Kownie, gdzie został internowany. Po ucieczce w grudniu 1939 r. przedostał się przez Łotwę, Szwecję i Anglię do Francji. Wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych, został przydzielony do 1 Pułku Grenadierów. Od lutego 1940 r. służył w 1 Samodzielnej Brygadzie Podhalańskiej, stacjonującej wówczas w Bretanii, gdzie był dowódcą plutonu. Brał udział w kampanii norweskiej i walkach pod Narvikiem, otrzymał Krzyż Walecznych. Po ataku Niemiec na Francję w czerwcu 1940 r. przedostał się do nieokupowanej części kraju. W czerwcu 1941 r. przekroczył granicę z Hiszpanią i przez Barcelonę i Lizbonę dotarł do Gibraltaru, a następnie do Liverpoolu. W listopadzie przeniesiony do 7 Brygady Strzelców, w marcu 1942 r. został skierowany do 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej. Ukończył też kurs Wyższej Szkoły Wojennej i otrzymał tytuł oficera dyplomowanego. Odbył również praktykę sztabową. Po zgłoszeniu się do pracy konspiracyjnej odbył szkolenie dywersyjne i w marcu 1943 r. został zaprzysiężony w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. W nocy z 8 na 9 kwietnia 1944 r. został zrzucony na placówkę odbiorczą położoną w rejonie Cisowa koło Kielc. Od maja 1944 r. pełnił funkcję szefa Oddziału III Sztabu Okręgu Radom-Kielce AK. Na początku sierpnia otrzymał nominację na oficera operacyjnego Kieleckiego Korpusu AK. 1 stycznia 1945 r. komendant główny AK gen. Leopold Okulicki odznaczył go Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari. Po rozwiązaniu AK pozostał w konspiracji. Był szefem Oddziału III Sztabu Obszaru Zachodniego Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, a następnie Zrzeszenia WiN. Ostatnio pełnił funkcję szefa Wydziału Organizacyjnego w Komendzie Obszaru Zachodniego WiN (I Zarząd). W listopadzie 1945 r. został aresztowany przez UB w Poznaniu i przewieziony do więzienia mokotowskiego. W wyniku amnestii w lutym 1947 r. wyszedł na wolność. Pracował w bankach w Gdańsku i Kielcach, od 1951 r. w księgowości. W 1957 r. jako bezpartyjny wybrany został posłem na Sejm. Mjr Bolesław Jackiewicz zmarł 17 lipca 1982 r. w Kielcach. Źródło: Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 2. Rzeszów: Wydawnictwo „Abres”, 1996