Zbrodnie niemieckie. Masakra na ulicy Olesińskiej w Warszawie

0
0
0
/

W czwarty dzień powstania warszawskiego niemieccy zbrodniarze i ich ukraińscy pomagierzy zamknęli w piwnicach domów, po czym wymordowali za pomocą granatów co najmniej setkę mieszkańców Mokotowa - mężczyzn, kobiet i dzieci. 4 sierpnia 1944 r. wczesnym rankiem dwie kompanie ze zgrupowania pułku „Baszta” AK dokonały wypadu z ulicy Odyńca na ulicę Różaną. Kompania B1 przeprowadziła stamtąd uderzenie w kierunku gmachu komendy niemieckiej żandarmerii, znajdującego się przy ulicy Dworkowej. W pierwszej fazie natarcia żołnierzom AK udało się zaskoczyć niemiecką placówkę przy ulicy Puławskiej, gdzie zdobyto ciężki karabin maszynowy i kilkadziesiąt granatów. Dalszy atak w załamał się jednak pod silnym ogniem nieprzyjaciela. Kompania B1 poniosła ciężkie straty w ludziach, w związku z czym podjęto decyzję o wycofaniu się. Jeszcze tego samego dnia niemieccy żandarmi z Dworkowej wsparci przez oddział ukraińskich kolaborantów obstawili wszystkie domy przy ulicy Olesińskiej, znajdującej się po zachodniej stronie ulicy Puławskiej. Niemcy i Ukraińcy szli od bramy do bramy, wyważając zamknięte drzwi granatami. Złapanych cywilów wypędzali z mieszkań na ulicę. Kilkuset Polaków przeprowadzono na podwórza domów nr 5 i 7, po czym zmuszono biciem i krzykiem do zejścia do piwnic obu kamienic. Następnie oprawcy zaczęli wrzucać granaty przez okienka i z klatek schodowych oraz zdetonowali ładunki wybuchowe, co spowodowało częściowe zawalenie jednej z kamienic. Ogniem broni maszynowej wybito tych, którzy przeżyli pierwszą fazę masakry i próbowali wydostać się z gruzów. Ofiarą masakry padło od 100 do 200 cywilów – mężczyzn, kobiet i dzieci. Nielicznym ocalałym udało się w większości przedostać na teren opanowany przez powstańców. Była to największa, obok masakry w więzieniu przy ulicy Rakowieckiej, niemiecka zbrodnia popełniona na Mokotowie w trakcie powstania warszawskiego. Kilka dni później powstańcy przypadkowo schwytali SS-Untersturmführera Horsta Steina – volksdeutscha z Luksemburga służącego w 5. Dywizji Pancernej SS „Wiking”. Jedna z polskich kobiet rozpoznała w nim oficera kierującego masakrą na ulicy Olesińskiej. Stein stanął przed powstańczym sądem polowym, który skazał go na karę śmierci. Wyrok wykonano. Źródła: Lesław M. Bartelski: Mokotów 1944. Warszawa: wydawnictwo MON, 1986 Adam Borkiewicz: Powstanie warszawskie. Zarys działań natury wojskowej. Warszawa: Instytut wydawniczy PAX, 1969

Źródło: prawy.pl

Sonda

Wczytywanie sondy...

Polecane

Wczytywanie komentarzy...
Przejdź na stronę główną