W tym roku Żydzi i filosemiccy politycy z pseudoprawicy obchodzą święto Chanuka przed Bożym Narodzeniem. Chanuka upamiętnia przywrócenie monoteizmu w Palestynie i jest radosnym nacjonalistycznym świętem niepodległości. Podczas święta, Żydzi zajadają się słodyczami smażonymi na oleju, dzieci żydowskie otrzymują słodycze i bawią się w tradycyjne gry i zabawy.

 

W II wieku przed narodzeniem Chrystusa w Palestynie rządził Antioch IV Epifanes z grecko-syryjskiej dynastii Seleucydów. Zabronił on Żydom oddawania czci Bogu i nakazał kult greckich bogów. Posunął się nawet do zbezczeszczenia drugiej Świątyni i umieszczenia w niej w 164 r. p.n.e. posągu Zeusa. Cztery lata później żołnierze Antiocha wymordowali w dzień szabatu pobożnych Izraelitów którzy nie chcieli splamić dnia pańskiego walką. Antioch zakończył rzeź składając w Świątyni ofiarę ze świni, po czym zmieszał świńską krew z krwią kapłanów Świątyni. Tyran zabronił wówczas również praktykowania monoteizmu i lektury Starego Testamentu, represjom towarzyszyło propagowanie nowych obyczajów, igrzysk i greckiego politeizmu. Izraelici zbuntowali się przeciw tym bezeceństwom. Na czele zwycięskiego buntu staną kapłan Matatiasz i jego pięciu synów, a wśród nich późniejszy wódz Juda Machabeusz.

 

Święto Chanuka symbolizuje zwycięstwo słabszego ale wiernego tradycji narodu nad silniejszym który chce narzucić pogaństwo, oraz potrzebę zachowania tożsamości wbrew presji świata zewnętrznego.

 

Podczas ośmiu dni świąt Żydzi zapalają po jednej świeczce każdego dnia na ośmioramiennym świeczniku chanukij by upamiętnić cud jaki zdarzył się gdy Juda Machabeusz wyzwolił Świątynie. Po wyzwoleniu okazało się, że oliwy do Menory starczy tylko na jeden dzień, pomimo to Menora paliła się dni osiem aż do czasu gdy wytłoczono nową oliwę. Zapalaniu świeczek towarzyszy wygłaszanie błogosławieństw, śpiewanie pieśni, modlitwy i czytania.

 

Obok Judy Machabeusza inną bohaterką Chanuki była Judyta. Dzięki jej odwadze (spoiła mlekiem wodza wrogów Izraela i śpiącemu odcięła głowę) Izraelici wygrali.

 

W 2008 roku „Lech Kaczyński – jako pierwszy prezydent RP – odwiedził synagogę i tam właśnie zapalił chanukową świecę”. W 2009 roku „reprezentanci Gminy i organizacji żydowskich zostali zaproszeni do Pałacu Prezydenckiego, gdzie świecę chanukową zapalała Pani Maria Kaczyńska”.

 

W tym roku w Parlamencie Europejskim świece chanukowe zapalił polityk PiS Ryszard Czarnecki. Na swojej stronie internetowej europoseł partii Kaczyńskiego napisał po angielsku w zaproszeniu na uroczystość:

 

„Chciałbym serdecznie zaprosić na uroczystość Chanuka - Święta Świateł, która stała się od 2002 roku tradycją w Parlamencie Europejskim. Jest dla mnie wielkim zaszczytem i wyróżnieniem, że w tym roku, ta uroczystość odbywa się pod moim patronatem, jak Wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego.

 

"Reprezentuję Polskę - kraj, który od wieków jest przykładem symbiozy polskiego społeczeństwa i społeczności żydowskiej.

 

To w mojej ojczyźnie Żydzi znalazło schronienie po pogromach w południowej Europie i swój dom na wieki. Wspomnę też o tragedii Holocaustu, o ludobójstwie na Żydach dokonanym przez niemieckich hitlerowskich okupantów. Warto również wspomnieć o wielkim wkładzie Żydów w rozwój na ziemiach polskich.

 

Chanuka, żydowskie Święto Świateł, symbolizuje moc światła nad ciemnością, wolności nad uciskiem, i mam nadzieję, nad rozpaczą.

 

Solidarność i sprawiedliwość są w centrum europejskich wartości i tradycji. Przypomina nam to Menora rozświetlająca ciemności, skłaniająca nas do pozbyć się egoizmu, hańby i nienawiści, rozpalająca światła wolności i jednocząca wszystkie religie w dialogu, pokoju i miłości.

 

Pragnę wyrazić moje uznanie dla wszystkich żydowskich organizacji biorących udział w dzisiejszej uroczystości za ich starania, aby doprowadzić to światło do serca Parlamentu Europejskiego.

 

Szanowni Państwo, Drodzy Przyjaciele, Szczęśliwa Chanuka!”

 

Jan Bodakowski

 

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.