Atakują Cejrowskiego. Panie Wojtku, niech Pan ich nie słucha, jest Pan głosem Polski

Wojciech Cejrowski to jedna z najbardziej znienawidzonych osób przez lewicowców. Podpadł kaście beneficjentów III RP tym, że wbrew lewicy odniósł oszałamiający sukces i sukces ten wykorzystał do leczenia Polaków z kompleksu niższości.

Pierwszym sukcesem Wojciecha Cejrowskiego, w czasach gdy internet jeszcze w Polsce nie funkcjonował, był w TVP program „WC kwadrans”, zdjęty z anteny na żądanie środowiska „Gazety Wyborczej” choć bił rekordy popularności. Skazany przez lewaków na zapomnienie, Wojciech Cejrowski powrócił jako autor programów podróżniczych, czym zdobył jeszcze większą popularność. Swój sukces pan Wojtek wykorzystywał do wyleczenia Polaków z kompleksu niższości w który wpędzały nas media publiczne i prywatne zmonopolizowane przez opcje środowiska „Wyborczej” (które kazało nam wierzyć, że jesteśmy tylko zapijaczonym narodem zdolnym do mordowania Żydów). Ta psychoterapia pozwoliła nam Polakom poczuć własną godność i siłę, wyzwolić się z lewackiego zniewolenia. Co do dziś lewicowców boli. Przed nami kolejna odsłona walki z Cejrowski, która ma na celu pacyfikowanie narodowego odrodzenia Polaków. Tym razem Wojciech Cejrowski został zaatakowany przez podróżników. Warto zapamiętać ich nazwiska, bojkotować ich działalność, domagać się od sponsorów zaprzestania wspierania ich działalności, i informować wszystkich jakie wstrętne inicjatywy wymierzone w polskich patriotów wspierają. Na facebookowym profilu „Z szacunkiem przez świat” ukazał się „list do Wojciecha Cejrowskiego”, którego sygnatariusze proszą go „o zmianę narracji jego opowieści oraz o ustosunkowanie się do naszej prośby”. Z racji na to, że podróżnik nie odpowiedział na list, jego sygnatariusze upublicznili go i apelują by go upowszechniać – niewątpliwie media pro polskie muszą nagłośnić tą inicjatywę, która jest kolejna listą hańby. Sygnatariusze listu atakującego Wojciecha Cejrowskiego piszą „jesteśmy gronem Pana kolegów i koleżanek po fachu. Podróżujemy, publikujemy w gazetach i magazynach, prowadzimy programy w radiu czy telewizji, piszemy blogi, organizujemy spotkania podróżnicze, bierzemy udział w festiwalach i targach. Tak jak Pan. Niektórzy podróżują dużo więcej niż Pan, niektórzy trochę mniej, ale to nie ma znaczenia. A piszemy do Pana w sprawie, która według nas, ponad 160 polskich podróżników, ma znaczenie”. Jak twierdza sygnatariusze haniebnego listu „kiedy wybieramy się w podróż, żeby poznawać inne miejsca, ludzi i kultury – ot, po prostu jako podróżnicy – zabieramy ze sobą nie tylko ciekawość, ale też empatię i właśnie szacunek. Nie czujemy się lepszymi, bo jesteśmy z Europy. Nie mówimy, że nie kolegujemy się z innowiercami, bo to niebezpieczne. Nie wspieramy podziałów i dyktatur. Szczerze i z serca – chcemy zrozumieć drugiego człowieka. Otwieramy się na świat i ludzi. Pan mówi: "mnie nie obchodzi, co oni czują"”. Jak deklarują przeciwnicy Cejrowskiego „kiedy wybieramy się w podróż – jako dziennikarze czy blogerzy, czytani przez tysiące Polaków – zabieramy ze sobą jeszcze coś: odpowiedzialność. Nie wszyscy Polacy są w stanie wyjeżdżać za granicę, a już na pewno niewielu jest w stanie wyjeżdżać bardzo daleko i na dłużej. To my, poniekąd, pokazujemy im świat”. Z poczuciem mesjanizmu (świadomi patrioci wiedza z czym się kojarzącego) przeciwnicy Wojciecha Cejrowskiego twierdzą - „zdajemy sobie sprawę z wagi tego zadania: mamy wpływ na poglądy ludzi, którzy nas czytają i słuchają. To też od nas zależy, co będą nasi czytelnicy i słuchacze, myśleć: o danym kraju, regionie, religii czy grupie ludzi. Nie możemy sobie pozwolić na przedstawianie uproszczonego wizerunku. Nie możemy zakłamywać rzeczywistości. Panu się to zdarza”. Komentując opinie przeciwników Cejrowskiego warto wskazać, że, moim zdaniem, ich celem (możliwe, że większość z nich sobie tego nie uświadamia, i nigdy się nad tym nie zastanawiała) jest to by przekaz o zagranicy był jednostronny, politycznie poprawny, by ich ukształtowane przez lewice przekonania zmonopolizowały kreowany wizerunek zagranicy. Taki, moim zdaniem, upragniony przez przeciwników Cejrowskiego monopol informacyjny, zgodny z totalitarnymi praktykami, ma na celu skuteczną indoktrynacje Polaków w duchu lewicowego multikulturalizmu i innych lewicowych zabobonów. W mojej opinii celem przeciwników Cejrowskiego jest zyskanie faktycznego monopolu, zaprowadzenie faktycznej cenzury. Jest to wyjątkowo szkodliwe bo rozwój społeczny jest zależny od konfrontacji idei i rożnych sprzecznych ze sobą punktów widzenia. Monopol, cenzura, polityczna poprawność uniemożliwia opisanie świata. List przeciwników Cejrowskiego nie jest atakiem tylko na jego osobę. Jest on, moim zdaniem, wyrazem pogardy wobec Polaków spragnionych wolności słowa, konfrontacji idei, ukazywania rzeczywistości z różnych stron (choć pewnie wielu z nich sobie tego nie uświadamia). Przeciwnicy Cejrowskiego swoim listem, w moich oczach, pokazują, że chcą tę wolność Polakom odebrać. Warto zwrócić uwagę, że w środowiskach polskich patriotów, nikt nie wpada na pomysł by zamykać innym usta, by ich szantażować, zastraszać, by apelować do lewicy by zaprzestała pisania w lewicowym duchu. My Polacy żyjemy wolnością słowa, tym, że konfrontujemy swoje idee. Widać ta wolnościowa tożsamość jest obca sygnatariuszom haniebnego listu. Przeciwnicy Cejrowskiego i wolności słowa w swoim liście deklarują - „kiedy wracamy z podróży – jako prelegenci i autorzy – poza szacunkiem i odpowiedzialnością za słowa, staramy się mieć ze sobą pewną... pokorę. Bo jeżeli mówimy, że opowiadamy o świecie, to bohaterami naszych opowieści powinny być miejsca i ludzie, a nie my sami. Nasze wystąpienia mogą bawić, dlaczego nie. Ale przede wszystkim: nasze wystąpienia mają rzetelnie informować, a nie utrwalać stereotypy. Otwierać i łączyć, a nie zamykać i dzielić. To trudne zadanie”. Zdaniem przeciwników „utrwalanie stereotypów, europocentryzm i ksenofobia prowadzą do niewiedzy. Do strachu, lekceważenia i nienawiści. Nie chcemy się na to godzić”. W rzeczywistości do strachu przed zachodnią cywilizacją, do nienawiści wobec cywilizacji europejskiej, lekceważenia zagrożenia ze strony innych kultur, nienawiść do rodzimej tożsamości, prowadzi utrwalanie lewicowych i politycznie poprawnych stereotypów, wmawiających nam Polakom brednie o pokojowo nastawianych przedstawicielach innych kultur. Wbrew głupiej opinii przeciwników Cejrowskiego europocentrym to realistyczna konstatacja tego, że dzięki naszemu zachodniemu kręgowi kulturowemu wyrosłemu z chrześcijaństwa, zlikwidowaliśmy głód, zapewniliśmy rozwój nauki i techniki, daliśmy ludziom prawa i wolności obywatelskie, medycynę i edukacje. Inne cywilizacje tego światu nie zaofiarowały, i dziś chcą nam te zdobycze zachodniej cywilizacji odebrać. Sygnatariusze anty europocentrycznego listu zadeklarowali - „zdecydowaliśmy się działać i wspólnymi siłami przekonać jak największą liczbę osób: przedstawicieli mediów, instytucji kultury, organizatorów festiwali i targów oraz ich publiczność do tego, by i dla nich szacunek stał się podstawową wartością podróży i opowieści o podróżach. By brak szacunku bojkotowali”. Powodem inicjatywy środowiska niedoceniającego zasług zachodniej cywilizacji dla świata jest Wojciech Cejrowski. Sygnatariusze haniebnego listu zaapelowali w nim do Wojciecha Cejrowskiego by podjęcia „refleksji nad tonem Pana wystąpień i wzięcia większej odpowiedzialności za to, jak Pan podróżuje i jak o swoich podróżach opowiada”. Ich zdaniem „wszyscy możemy na tym zyskać. Niech Pan zauważy – przecież ten szacunek, o którym piszemy, tylko poszerzyłby grono Pana publiczności o osoby, którym, jak nam, bardzo go w Pana wypowiedziach brakuje”. Sygnatariuszami haniebnego listu, których nazwiska koniecznie trzeba poznać, i których należy bojkotować, wobec których należy wzywać do bojkotu, i domagać się zaprzestania jakiegokolwiek wspierania tych osób przez podmioty publiczne i prywatne (jakiegokolwiek pozytywnego pisania, jakiejkolwiek publikacji wszelakim materiałów wideo czy tekstów) są: Kasia Adamczyk-Tomiak, Vanilla Island Anna Alboth, Rodzina Bez Granic Paulina Anioła-Mikołajczak, Addicted2travel Marek Arcimowicz Marzena Badziak, Nagniatamy Damian Barański Sandra Bednarczyk, Travels like Waves Katarzyna Bewicz Anna Bielecka, Petrykivka Kinga Bielejec, Gadulec.me Katarzyna Boni, reporterka Andrzej Budnik, LosWiaheros Michał Cessanis Anna César Winiarek Magdalena Chodownik, dziennikarka dr Szymon Ciapała, Zakład Ekologii Wydziału Turystyki AWF Kraków Mikołaj Cichomski, Życie w podróży Paweł Cywiński, PostTurysta.pl Dorota Czerniakowska, ViaMundo Anita Demianowicz Aleksander Doba Marcin Dobas, dobas.art.pl Elżbieta Dzikowska Grzegorz Dzięgielewski, dziennikarz podróżniczy Iwona El Tanbouli-Jablonska, dyrektor artystyczna NG Polska Anna Emeschajmer, Getting Nowhere Mateusz Emeschajmer, Getting Nowhere Dariusz Fedor, redaktor naczelny „Kontynentów” Tomasz Fedor, zastępca redaktora naczelnego „Kontynentów” Marina Furdyna Krzysztof Gonciarz, Youtuber Zbych Gałęza, Kajtostany Mikołaj Golachowski, polarnik Marcin Graczyk, Mary w plecaku Teresa Tija Grebieniow Karol Grygoruk Aleksandra Gumowska Maja Hawranek, reporterka Jacek Hugo-Bader, reporter Natalia Fraś Urszula Jabłońska, reporterka Anna Janowska, reporterka i podróżniczka Mariusz Jachimczuk Patrycja Jaskot, traveLover Darek Jedzok, Przedeptane Zofia Jedzok Kontny, Przedeptane Magda Jończyk Iwona Kaliszewska, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW Karolina Kania, EthnoPassion Łukasz Kasperek, Gdzie są Kasperki Łukasz Kędzierski Kamila Kielar Kasia Kipigroch-Paczek, Paczki w Podróży Iza Klementowska, reporterka Krzysztof Kobus, Mały Podróżnik / TravelPhoto Łukasz Kolek, viamundo.pl Magdalena Konik, Photography - Migawki z podróży Anna Kopaczewska, Odkrywać świat Dawid Kopaczewski, Odkrywać świat Renata Koper, Soul Travel Marcin Korzonek Kamila Kowalewska, Kami Everywhere dr Magdalena Kozłowska, Instytut Historyczny UW Agnieszka Krauzowicz Grzegorz Król, Peron4 Szymon Król Michał Kukawski, dziennikarz Katarzyna Kwiatkowska-Moskalewicz, reporterka Julia Lachowicz, dziennikarka Tomek Larek Przemek Lewandowski, Festiwal Włóczykij Jolanta Lisicka Aleksandra Łojek, reporterka Robb Maciąg, Ku Słońcu Marysia Maciocha, My Travel Affairs Kinga Madro, FloatingMyBoat Katarzyna Mazurkiewicz, Festiwal Terra Michał Mikołajczak, Addicted2travel Natalia Mileszyk Piotr Milewski, pisarz Weronika Mliczewska, Veroetnika Natalia Mokrzecka, W Swoim Żywiole Maciej Moskwa Andrzej Muszyński Włodzimierz Nowak Kamila Napora Szymon Nitka, Znajkraj Joanna Nowak, Somos dos - migawki z podróży Małej i Dużej Anna Olej-Kobus, Mały Podróżnik Szymon Opryszek, reporter Ania Ostrowska Łukasz Odzimek, Poza Trasą Marcin Paczek, Paczki w Podróży Ola Pająk, kajtostany.pl Anna Pamuła, reporterka Sonia Pańta, Mary w Plecaku Oliwia Papatanasis, The Ollie Ilona Patro Patrycja, Pattravel Jagoda Pietrzak, Peron4 Janek Piętek, Nagniatamy Konrad Piskała, reporter i pisarz Bartosz Piziak, Oblatani /Kalejdoskop Podrozniczy Marta Podleśna-Nowak Łukasz Przybyłek, Lotoholik Agnieszka Ptaszyńska, Zależna w podróży Kasia Pustelny-Szewczyk, Kasai Kaja Puto Zdzich Rabenda Julia Raczko, Where is Juli + Sam Alicja Rapsiewicz, LosWiaheros Jarek Rochowicz Michał Rosiak, Petrykivka Bartłomiej Rubik Magdalena Rudzka, National Geographic Jakub Rybicki Maciej Ryczko Bartek Sabela Aga Sawala Doberschuetz, Projekt Multikulti / Festiwal Multikulti / 16 Południk Bartłomiej Sembol, Praktyczny Podróżnik Marta Siemaszko, Masz Babo Podróż Ewa Maria Slaska Hanna Sobczuk, Hanna Travel / Plecak i walizka Martyna Skura, lifein20kg Norbert Skrzyński, Plener Podróżniczy im. Kazimierza Nowaka Marek Szewczyk, Kasai Łukasz Śledziecki, Gdzie Indziej Patrycja Śledziecka, Gdzie Indziej Elżbieta Śmigielska/Adamska, Niesmigielska Andrzej Stasiuk Danuta Stawarz, Bolivia in My Eyes Edyta Stępczak Paweł Stężycki Krzysztof Story Karolina Sulej, reporterka Łukasz Supergan Małgorzata Szumska – Dziczkowska Karolina Sypniewska-Wida Dominik Szczepański Tomasz Szwarc Grzegorz, Szymanik, reporter Karolina Szymańska, Our Little Adventures Joanna Szyndler Olga Ślepowrońska, projekt Czuj Czuj Aleksandra Świstow, Pojechana Piotr Tomza Katarzyna Zofia Tołwińska Piotr Trybalski, Fotograf w Podróży Agata Tuszyńska, pisarka Bartek Twaróg Honorata Tymiec, Siedmiomilowe Buty Karol Werner, Kołem się toczy Maciej Wesołowski, redaktor prowadzący National Geographic Traveler Marcin Wesołowski, Wojażer Łukasz Wierzbicki, podróżnik i pisarz Paulina Wierzgacz, Obrazki Blondynki Anna Wilczyńska, Islamista Paulina Wilk Julia Wizowska, reporterka Monika Witkowska Mirosław Wlekły, reporter Andrzej Wnęk Adam Wnuk Joanna Wnuk Michał Woroch, Wheelchairtrip Małgorzata Wójcicka Ewelina Wróbel, Miśki Adventure Team Marta Wrzask, Projekt Multikulti / Festiwal Multikulti / 16 Południk Karolina Wudniak, TropiMy Przygody Bartek Wudniak, TropiMy Przygody Ola Wysocka, 8 stóp Paweł Wysocki, 8 stóp Marzena Wystrach-Marchowska, Wystraszeni Marcin Zaborowski, fotograf Agnieszka Zakonek Mariusz Zielonka, Our Little Adventures Marta Zienkiewicz Hania Zieleznik-Rybak, HitchHaning Marysia Złonkiewicz, Post Turysta Marcel Kwaśniak Michał Nogaś Marek Kalmus Marcin Jamkowski, Adventure Pictures Marta Gontarska, Instytut Globalnej Odpowiedzialności Dominika Dabrowska, polarniczka Joanna Dzikowska, dziennikarka Adam Wajrak Bartek Dobroch Jarosław Kuźniar Joanna Lipowczan, Wielki Szlak Himalajski Bartosz Malinowski, Wielki Szlak Himalajski Anna Mojżyszek, Opowiadamy o świecie Piotr Mojżyszek, Opowiadamy o świecie Jakub Urbański, papua.com.pl Miroslaw Pachowicz Daniel Kubicz, Miśki Adventure Team Michał Słowioczek, Łaziski Festiwal Górski Pod Górę, Mikołowski Festiwal Rajzefiber, Beskid Extreme Festiwal Szczyrk Michał Szymko, dziennikarz Tomasz Labus, Festiwal Podróżniczy Śladami Marzeń Piotr Trzepacz, Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ Joanna Rissanen Paweł Bartnik, Indo-explorer.pl Jakub Stelmaszyk Tomasz Siuda, FotoStory Dee Lukasik, Małe miasteczka Dee Dorota Szelezińska Basia Starecka Maria Magdalena Krychowska, Okiem Maleny Agnieszka Malonik Taggart, Blondynka w Krainie Tęczy JustynaSmyla, JustaPozaGranicami Maciej Ryczko, Polviet Travel Magdalena Kicińska, reporterka Miroslaw Pachowicz Iśka Marchwica, Etnosystem Kasia Skurzak Alicja Klekot, Świadome Podróże Jarek Kowalewski, Moje małe podróże Justyna M Smyla, JustaPozaGranicami Anna Napieralska Robert Buczyński, Yutuber Hi_5 / El Buczo Jak można się dowiedzieć z wydanej nakładem wydawnictwa Zysk biografii Wojciecha Cejrowskiego „Cejrowski. Biografia” autorstwa Grzegorza Brzozowicza za czasów Jana III Sobieskiego przodek Cejrowskiego (pół szlachcic hiszpański, pół żyd) osiedlił się na Pomorzu. Prababcia Wojciecha nazywała się Lejman i była żydówką (jej matka nazywała się Najfeld). Dziadek Antoni Cejrowski zrobił majątek na handlu z Żydami i był członkiem Ligi Morskiej i Kolonialnej. Po wojnie rozdał chłopom swoje ziemie by uniemożliwić komunistom parcelacje swoich gruntów, i w PRL prowadził sklep z warzywami. Ojciec Stanisław Cejrowski był fizykiem z wykształcenia, zajmował się promowaniem muzyki (jazzu i rocka – w tym zespołów takich jak: Brygada Kryzys, Odział Zamknięty i Lady Pank), był też niestety tajnym współpracownikiem SB (bezpieka wykreśliła go jednak z agentury z powodu braku donosów). W 1981 tata Wojciecha był organizatorem Przeglądu Piosenki Prawdziwej w Hali Oliwii. Mama Wojciecha Cejrowskiego z wykształcenia jest astronomem. Wojciech Daniel Cejrowski urodził się 27 czerwca 1964 roku. Kiedy był dzieckiem wycięto mu chore płuco. Od dziecka zarabiał pieniądze (zbierał i handlował pustymi butelkami, handlował domowymi przetworami, wyrabiał lody, handlował w szkole pączkami, dostarczał prywaciarzom kupowane w wiejskich sklepach plastikowe artykuły na surowiec do produkcji, handlował walutą i był kurierem cinkciarzy). W 1981 roku po raz pierwszy wyjechał do pracy zagranice, do Szwecji, w latach osiemdziesiątych pracował kilkukrotnie w Szwecji jako cieśla. Był tłumaczem w wyprawach do Meksyku. W 1990 roku w USA pracował jako komik. Na pierwszych zdjęciach z podróży zarobił w 1984, z czasem robił dokumentacje fotograficzną z podróży na zlecenie amerykańskich uniwersytetów. W Polsce promował muzykę contry (500 audycji w radiu publicznym, sprowadzał amerykańskich muzyków do Mrągowa, prowadził audycje w Radiu Kolor). W 7 klasie podstawówki Wojciech Cejrowski był po raz pierwszy był przesłuchiwany. Powodem zainteresowania MO było założenie trzy osobowej organizacji opozycyjnej zajmującej się odręcznym pisaniem ulotek i niszczeniem megafonów na 1 mają. W sierpniu 1980 jako tłumacz amerykańskiej ekipy filmowej przez jeden dzień był w strajkującej Stoczni Gdańskiej. Po powstaniu Solidarności kolportował hurtowe ilości bibuły i wyprodukował ponad milion znaczków Solidarności. Zdarzyło mu się posiadać kradziony milicyjny pistolet. 1 mają 1982 został złapany przez ZOMO podczas manifestacji, pobity i ogolony na łyso. Po zamordowaniu Grzegorza Przemyka ucznia równoległej klasy w liceum Cejrowskiego, Wojciech Cejrowski został porwany przez bezpiekę podczas matury – podczas przesłuchania bezpieczniacy wyrwali mu wszystkie palce ze stawów z obu dłoni. Pomimo dysgrafii miał dobre oceny w szkole. Został studentem szkoły teatralnej. Jego koleżanką ze studiów była Jolanta Pieńkowska. Szkołę teatralną szybko jednak rzucił. Próbował też studiować socjologie na Uniwersytecie Warszawskim. Ze studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim go wywalono. Po powrocie na studia na KUL w 2010 uzyskał tytuł licencjata i rozpoczął studia magisterskie. W USA kupił 200 hektarowe gospodarstwo – dzięki czemu władze USA nie mogą mu odmówić wjazdu na teren Stanów Zjednoczonych. Ma też dom w Ekwadorze. Dzięki znajomości przepisów jego firmie „Anaconda” od 10 lat udaje się nie płacić podatków. Wielkim sukcesem Wociecha Cejrowskiego okazał się być jego program w telewizji publicznej „WC kwadrans”. Konserwatywne przesłanie programu spowodowało atak „Gazety Wyborczej” na Cejrowskiego (do ataku przyłączył się między innymi Krzysztof Piesiewicz). Po likwidacji (w 1996 roku) z polecenia „Gazety Wyborczej” programu Cejrowski pisał felietony do „Gazety Polskiej”. W tym też roku wydał swoją książkę „Kołtun się jeży” (jej nakład wyniósł 120.000 egzemplarzy). Kolejne dwie książki odniosły mniejszy sukces. Łączny nakład książek Cejrowskiego przekroczył milion sztuk. W latach 1996, 1997, 1998 i 1999 ojciec Cejrowskiego zorganizował dla jego sympatyków Zloty Ciemnogrodu. Spotkania z Cejrowskim odbywały się w całej Polsce i USA. W 1999 roku Cejrowski powrócił do telewizji w programie „Piękny i Bestia” RTL7. W latach 2002-2004 nadawany był w Polsacie jego program „Z kamerą wśród ludzi”. Jego pierwsza książka podróżnicza „Gringo wśród dzikich” sprzedała się w nakładzie 330.000 egzemplarzy. W 2004 dzięki Bronisławowi Wildsteinowi powrócił do TVP. Jego program „Boso przez świat” okazał się ogromnym sukcesem. Cejrowski staje się stałym tematem kolorowych czasopism. Do polityki Cejrowskiego zapewne zraziło doświadczenia wynikające z zaangażowania się w 1989 w kampanie Solidarności. Wspierał wówczas swego wykładowce z UW Andrzeja Celińskiego, który po wyborze okazał się być (zdaniem Cejrowskiego) zdrajcą. W 1999 Cejrowski dostaje wyrok za skrytykowanie pijaństwa Kwaśniewskiego w Charkowie. W wyniku wyroku nie może kandydować na posła ani senatora (co jest doskonałą ilustracja tego jak szkodliwy jest przepis uniemożliwiając osobom skazanym na udział w wyborach). Cejrowski nie kryje swej krytyki dla patologii posoborowych w Kościele katolickim. Przemawia do niego bardziej duchowość Starego Testamentu niż Nowego. Jan Bodakowski