Przypomnijmy słowa Cypriana Kamila Norwida:  "Historia jest siłą. Historię nie tylko stanowią wiarogodne zbiorowiska nagich faktów ale i pojęcia, jakie naród o swej własnej wyrabia historii". Historia Polski jest niezwykle bogata. Choć początki jej państwowości giną w pomroce dziejów, to od pierwszych informacji o państwie Piastów do dnia dzisiejszego nasza ojczyzna przeżywała triumfy i porażki, była potęgą i pionkiem w grze innych państw, podbijała oraz była podbijana. Dziś przyjrzymy się  książkom dotyczącym historii Polski w zupełnie różnych okresach. ,,Damy ze skazą. Kobiety, które dały Polsce koronę" autorstwa Kamila Janickiego to, poprzedzone fabularyzowanym wstępem opowieści o kobietach związanych w ten czy w inny sposób z piastowskimi władcami w pierwszej połowie XI wieku. Mamy więc opowieści o Matyldzie, Rychezie, Przedsławie. Opisywane wydarzenia wiążą się z panowaniem Bolesława Chrobrego, ale też z czasami upadku państwa Piastów po jego śmierci. W swojej książce Janicki pokazuje rolę kobiet w tych czasach, nieraz znajdujących się w cieniu, ale jednocześnie ambitnych i nie dających sobą pomiatać, niezwykle często wpływających na męskich przedstawicieli dynastii Piastów. Autor przyznaje, że okres po śmierci Bolesława Chrobrego jest niedostatecznie przeanalizowany, w związku z czym mówiąc o nim  jesteśmy skazani na przypuszczenia i hipotezy, a nie fakty - polecam pasjonatom dziejów dynastii Piastów przed rozbiciem dzielnicowym! Pasjonatom historii polecam też ,,PRL. Czas nonsensu" autorstwa Wiesława Kota, który przedstawia różne oblicza Polski Ludowej od bezwzględnego stalinizmu początku lat 50 po rozpadający się reżim lat 80. W omawianej książce autor skupia się na codziennym życiu obywateli, a nie kulisach polityki, w związku z czym pojawiają się takie tematy jak propaganda, walka z alkoholizmem, polska kinematografia, gospodarka itd. Gdyby zabrać Chrobrego w czasy PRL zapewne nie mógłby uwierzyć, że widzi swoje ziemie! A kto wie, co przyszłoby do głowy Bolesławowi Bierutowi i innym towarzyszom, gdyby ujrzeli państwo Piastów? Widzom, którzy czują niedosyt po obejrzeniu kolejnego odcinka 'Korony królów"  proponuję  zgłębianie dziejów stosunków polsko-litewskich w innej nieco formie. Od niesnasek po unię personalną i utworzenie państwa federacyjnego po ponowne niesnaski w dwudziestoleciu międzywojennym -stosunki polsko-litewskie to temat na osobną, gigantyczną monografię - w tym przypadku kwestia usytuowana jest wyłącznie w określonych ramach czasowych, mianowicie w okresie od końca XIX wieku do wybuchu II wojny światowej. ,,Stosunki polsko-litewskie 1883-1939" autorstwa Piotra Łossowskiego pokazują, jak tworzyła się szczelina między potomkami obywateli Rzeczpospolitej Obojga Narodów, jeszcze pod zaborami, co doprowadziło do tego, że już po odzyskaniu niepodległości, w stosunkach obu krajów występowało napięcie, silne do tego stopnia, że stosunki dyplomatyczne nawiązano dopiero w 1938 - a i to tylko na skutek ultimatum. Sprawa Wilna nie polepszała sytuacji. Kolejna sugerowana lektura na jesienne dni poświęcona jest ,,Dowódcy Armii Krajowej". Praca autorstwa Marka Neya-Krwawicza to opowieść o Michale Tokarzewskim-Karaszewiczu, Kazimierzu Sosnkowskim, Stefanie Roweckim, Tadeuszu Borze-Komorowskim i Leopoldzie Okulickim. Autor przedstawia ich dokonania, także nie związane z czasami II wojny światowej. Debata nad zasadnością Powstania Warszawskiego i działaniami dowódców Armii Krajowej będzie trwać, ale pamiętajmy, by biorąc w niej udział być świadomym prawdy historycznej - nieodzownej w każdej dyskusji. Wszak Tukidydes w "Wojnie peloponeskiej" podkreślał:  "Jeśli chodzi o słuchaczy, to dzieło moje, pozbawione baśni, wyda im się może mniej interesujące, lecz wystarczy mi, jeśli uznają je za pożyteczne ci, którzy będą chcieli poznać dokładnie przeszłość i wyrobić sobie sąd o takich samych lub podobnych wydarzeniach, jakie zgodnie ze zwykłą koleją spraw ludzkich mogą zajść w przyszłości".