Leszek Czajkowski w utworze „Żołnierze wyklęci” pisał: „Czy warto było w wojny dni za taki kraj oddawać życie?”

Pogrzeb największych bohaterów Rzeczpospolitej, Żołnierzy Niezłomnych. Tych, którzy żyli dla Polski, o nią walczyli, znosili tortury, prześladowania i szykany, wreszcie umierali za Polskę. Przedwojenne hasło: „ Życie i śmierć dla narodu” idealnie odzwierciedla ich ofiarę. Przez całe lata pamięć o nich była zakłamywana. Nazywani byli zdrajcami, bandytami, faszystami. Urządzano pokazowe procesy podczas których sądzeni byli, jak bandyci. Potem zabijani strzałem w tył głowy w ubeckich katowniach i po kryjomu wrzucani do bezimiennych dołów, grzebani na śmietniku.

Ci, którzy przeżyli stawali się obywatelami drugiej klasy. Nie było dla nich miejsca na uniwersytetach. Mimo usilnych prób wymazania z pamięci ofiar terroru komunistycznego ich legenda przetrwała. Coraz więcej o nich słyszymy. Powstają książki, wystawy, pomniki. Wielu ludzi nosi koszulki z Wyklętymi. „Prawdziwi bohaterowie żyją wiecznie w naszej pamięci”. To właśnie dzięki pamięci rodzin i środowisk kombatanckich, dzięki ich wieloletnim staraniom możemy obchodzić 1 marca Dzień Żołnierzy Wyklętych. Coraz więcej osób pamięta kim byli i dlaczego musieli zginąć.

„Wasze czyny podejmowane w imię miłości Boga i ojczyzny, po wielu latach zapomnienia, zostają wreszcie dostrzeżone, właściwie ocenione i docenione. W mrocznych czasach komunistycznego bezprawia, byliście torturowani, zabijani i potajemnie grzebani, bez krzyża i mogiły, bez rodziny, kapłana i modlitwy. Dopiero dziś odbieracie należną wam cześć”- mówił podczas homilii pogrzebowej biskup polowy Wojska Polskiego gen. bryg. Józef Guzdek. Czy na pewno jest to należna cześć?

Uroczystości pogrzebowe w nowopowstałym Panteonie Wyklętych Niezłomnych na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie. Niedzielne południe, 27 września, większość warszawiaków, większość Polaków ma wolne, ładna słoneczna pogoda, a na pogrzebie garstka ludzi. Kilkaset osób przyszło oddać hołd Bohaterom. Kilkaset w 38- milionowym kraju. Dużo osób w średnim wieku, większość to starsi ludzie, wiadomo niedziela, młodzież musi odespać. Na cmentarz ciężko dojechać, ponieważ wiele ulic jest zamkniętych z powodu maratonu warszawskiego.

Maraton ważna rzecz. Zamiast trumien, żołnierze są złożeni w „trumienkach”, bo przecież muszą zmieścić się w Panteonie. Panteon ukończony w terminie. Obiecaliśmy i stoi.

Co z tego, że większości rodzin się nie podoba, co z tego że woleli zaczekać z pogrzebem, co z tego, że jeszcze wielu nie zostało odnalezionych. Panteon miał być i jest. Kolejny wielki sukces ekipy rządzącej i akurat jakoś tak się złożyło, że został poświęcony przed wyborami. Wielkie słowa pani Kopacz o męstwie, o ofierze i poświęceniu, o patriotyzmie. Prezydenta nie było, bo ważne narady, sprawy międzynarodowe, ale list napisał, pamięta. Wszyscy pamiętają, doceniają odwagę…

Tylko dlaczego w wolnej, niepodległej Polsce nie ma pieniędzy na dofinansowanie filmów o Pileckim czy Dziemieszkiewiczu? Dlaczego w programie nauczania historii jest poświęcona jedna czy dwie godziny na temat Wyklętych? Wielu młodych ludzi nosi koszulki z Wyklętymi, ale drugie tyle nie wie nawet, kim byli. Pewna posłanka może mówić, że byli bandytami. Ktoś oblewa farbą pomnik „Inki” w Krakowie. A ich kaci dostają wysokie emerytury, chowani są z wojskowymi honorami. Na Powązkach nie można wznowić prac ekshumacyjnych, bo nad szczątkami Niezłomnych stoją pomniki komunistów. Chociażby Rotmistrz Witold Pilecki nie został nadal odnaleziony.

Łukasz Ciepliński pisał z celi śmierci w grypsie do swojego synka Andrzejka „Ból spędza sen z oczu, mózg szarpie i siły, czy sny niespełnione powstaną z mogiły, czy drogiej idei dni wstaną mocarne, czy nasze ofiary nie pójdą na marne”.

Katarzyna Jóźwik

© WSZYSTKIE PRAWA DO TEKSTU ZASTRZEŻONE. Możesz udostępniać tekst w serwisach społecznościowych, ale zabronione jest kopiowanie tekstu w części lub całości przez inne redakcje i serwisy internetowe bez zgody redakcji pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.